Árpád-házi Erzsébet magyar királyi hercegnő (1236–1271)
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
Strona | Autorzy | Nota |
[3] | [4] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku niemieckim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku niemieckim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
Strona | Autorzy | Nota |
[5] | [6] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku węgierskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku węgierskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaÁrpád-házi Erzsébet (pol. Elżbieta węgierska, niem. Elisabeth von Ungarn) (* 1236 w Landshut ?, † 24 października 1271), węgierska księżniczka, szósta córka króla Węgier IV. Béli IV i jego żony Marii Laskariny z Nicei. Dokładne miejsce jej narodzin nie jest znane. Nazwę otrzymała na cześć ciotki, św. Elżbiety z Turyngii, kanonizowanej w 1235 r. przez papieża Grzegorza IX. Była świadkiem inwazji mongolskiej i klęski armii węgierskiej w bitwie pod Muhi w 1241 r. Po przegranej bitwie razem z rodzicami znalazła schronienie w miejscowości Trau w Niemczech. Około 1250 r. rodzice wydali ją za mąż za Henryka, syn księcia Bawarii Ottona II, który po śmierci ojca w 1253 r. odziedziczył Dolną Bawarię. PotomstwoErzsébet urodziła mężowi dziesięcioro dzieci. Oto one:
Erzsébet zmarła w Landshut zaledwie kilka miesięcy po urodzeniu swojego najmłodszego syna 25 października 1271 r. w wieku 35 lat. Jej ciało pochowano w krypcie rodziny Wittelsbachów w opactwie Seligenthal w Landshut. NastępstwaGdy zmarł król Wegier III Andrzej, ostatni męski przedstawiciel rodu Arpadów, jej najstarszy syn Otto, jako wnuk króla Beli IV, zgłosił roszczenia do tronu i 6 grudnia 1305 roku został koronowany koroną św. Stefana w Székesfehérvár jako Bela V. jako apostolski król Węgier. Jednak ten czyn nie został uznany przez wielu Węgrów, gdyż nie został dokonany przez arcybiskupa Gran, który jako jedyny był upoważniony koronacji królów[2]. Przodkowie
Linki zewnętrznePrzypisy
|
|