Železničná trať Banská Bystrica – Margecany

Z Europa Środkowa
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Notka

Železničná trať Červená Skala – Margecany (pol. linia kolejowa Červená Skala – Margecany) - w rozkładzie jazdy ogólnodostępnym oznaczona jako linia kolejowa 173 - to jednotorowa, niezelektryfikowana linia kolejowa na Słowacji, która łączy Červeną Skalę i Margecany. Jest częścią połączenia Zvolen – Bańska Bystrzyca – Margecany – Koszyce.

Trasa

Galeria

Historia

Tor będący częścią tzw. środkowosłowackiego transwersalu miał łączyć przez dolinę Hnilec linię kolejową Koszyce-Bohumín z ważnym węzłem komunikacyjnym Zvolen. Budowę rozpoczęto w okresie międzywojennym, kiedy istniejąca (wówczas przeważnie jednotorowa) kolej koszycko-bohumińska nie była już wystarczająca pod względem przepustowości.

Poprzednik toru

Na odcinku Margecany – Gelnica – Mníšek nad Hnilcom zbudowano i uruchomiono 31 grudnia 1884 r. linię kolejową, która kończyła się w Smolníckiej Hucie. Pierwotnie planowana linia wąskotorowa (rozstaw 1000 mm) została wybudowana jedynie na odcinku Gelnica – Smolnícka Huta (25,510 km), odcinek Margecany – Gelnica (7,529 km) posiadał normalną szerokość toru.

Budowa toru

Pomimo tego, że wybór trasy i decyzja o budowie połączenia zapadły w latach 1919 i 1920, budowę połączenia Červenej Skaly – Margecian rozpoczęto dopiero 31 maja 1931 roku. Na prace miał wpływ światowy kryzys gospodarczy , co wydłużyło czas budowy. Po ukończeniu połączenia Handlovej z Horną Štubną technicy i robotnicy mogli przystąpić do budowy nowej linii. Na istniejącym odcinku o normalnej szerokości toru dokonano jedynie niezbędnych zmian, przebudowano pierwotny odcinek wąskotorowy Gelnica – Mníšek nad Hnilcom, a pozostałą część do Červenéj Skali wybudowano w całości.

Budowa toru w wąskiej dolinie była trudna i wymagała wykonania szeregu wykopów, nasypów i 6 mostów o rozpiętości ponad 10 m. To właśnie na nieistniejącym odcinku wokół Telgártu trzeba było wybudować najbardziej wymagające konstrukcje, w tym 281 obiektów mostowych (największy to wiadukt pod Telgárt z głównym łukiem o rozpiętości 32 m) oraz 9 tuneli o łącznej długości o długości 3800 m. Technicznie ciekawy jest tzw Telgártska slučka – tunel spiralny o promieniu 400 m i długości 1239 m, który rozwiązuje wzrost wysokości o 31 m przy podejściu na przełęcz Besník.

Otwarcie odcinków toru

  • 1 pażdziernika 1933 – otwarcie odcinka Skala – Telgárt
  • 28 września 1934 – otwarcie odcinka Telgárt – Dobšinská ľadová jaskyňa
  • 26 czerwca 1936 – otwarcie odcinka Mníšek nad Hnilcom – Mlynky

Obiekty na trasie

Telgártsky viadukt
  • Telgártsky tunel – spiralny tunel o długości 1239,4 m
  • Hronský tunel – długość 250 m
  • Besnický tunel – tunel szczytowy o długości 848 m, w którym tor osiąga najwyższy punkt sieci normalnotorowej (955,5 m n. m.)
  • Telgártsky viadukt – ma 86,2 m długości i 22 m wysoka konstrukcja żelbetowa
  • Chmarošský viadukt – kamienny, o długości 112,6 m i 18 m wysokości

Stacje na trasie

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Źródło