Železničná trať Plaveč – Poprad-Tatry
| Strona | Autorzy | Nota |
| [1] | [2] | Ten artykuł pochodzi z Wikipedii w języku polskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku polskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
| Strona | Autorzy | Nota |
| [3] | [4] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku słowackim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku słowackim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaŽelezničná trať Poprad-Tatry – Plaveč (pol. linia kolejowa Poprad-Tatry – Plaveč) - w rozkładzie jazdy komunikacji miejskiej oznaczona jako linia kolejowa 185 - to jednotorowa linia kolejowa na Słowacji, która łączy Poprad, Kežmarok, Starú Ľubovňu i Plaveč. Transport zapewniają nowoczesne jednostki silnikowe 813.1, tzw. "Mravec". Linia nie jest zelektryfikowana. Linia ta była oddawana etapami. W kolejnych latach powstały odcinki:
Do linii należy też odgałęzienie z Studenego Potoku do Tatrzańskiej Łomnicy. W późniejszych latach odcinek Pławiec - Orlov został włączony do linii nr 188. Obecnie na linii prowadzony jest ruch pasażerski i towarowy. HistoriaWraz z budową kolei koszycko-bohumińskiej rozpoczęły się starania okolicznych regionów o uzyskanie pozwoleń na budowę torów. W latach 80-tych XVIII wieku powstało także na Spiszu kilka nowych torów. Po uzyskaniu pozwolenia rozpoczęto budowę linii z Popradu przez Kežmarok do Spišská Belá. Pomimo początkowego niezadowolenia z trasy w pobliżu Białej Spiskiej i ogólnej nieufności mieszkańców do korzystania z kolei, ruch na linii o długości 13,2 km rozpoczął się 18 grudnia 1889 roku na odcinku do miasta Kieżmark. Podczas budowy konieczne było zbudowanie 4 mostów dłuższych niż 10 m, nasypów o wysokości do 7 m, magazynów i przepraw, co wymagało siedmiu miesięcy pracy i kosztów 770 000 K. Odcinek Kežmarok – Biała Spiska wybudowano z opóźnieniem, a 8,1-kilometrową linię kolejową otwarto 6 czerwca 1892 r. Koszt budowy wyniósł 610 000 K. Kontynuowano budowę linii kolejowej przez dolinę Popradu na odcinku Spiska Bela – Podolínec, który miał łączyć się z linią Prešov – Plaveč z połączeniem do Polski (przez Muszynę). Część tę ukończono jednak dopiero pół wieku później. Trasa w większości przebiegała po nasypach i przecinała rzekę Poprad stalowym mostem o długości 30 m. Koszt budowy odcinka o długości 11,2 km wyniósł 900 000 K, a pierwsze pociągi przybyły do Podolíńca 10 grudnia 1893 roku. Studený potok – Tatranská Lomnica Trať Studený Potok – Tatranská Lomnica Przyłączenie osad tatrzańskich do kolei poprzedziła wielka rywalizacja. Kežmarok, ważny ośrodek kulturalny i gospodarczy pod Tatrami Wysokimi, upadł pod koniec XIX wieku z powodu złego podejmowania decyzji w obszarze budowy infrastruktury. Mały i nic nie znaczący Poprad wolał łączyć się ze Starym Smokowcem, który był już wówczas znanym kurortem. Nowo powstała i preferowana przez państwo Tatranská Lomnica miała szansę stać się ważnym uzdrowiskiem klimatycznym, do czego przyczyniła się także budowa linii kolejowej z Veľkej Lomnice. O tym zadecydowała dopiero kontrola komisji, która we wrześniu 1894 roku oceniła oba projekty. Linia do Tatrzańskiej Łomnicy otrzymała koncesję, natomiast linii do Starego Smokowca obiecano jedynie szybką budowę. Budowa linii o długości 9,2 km postępowała szybko ze względu na konieczność wykonania jedynie drobnych prac ziemnych. Pierwszy pociąg przybył do Tatrzańskiej Łomnicy 1 września 1895 roku, po pięciu miesiącach pracy i wydatkach 350 000 K. Eksploatacja miała charakter sezonowy i pociągi kursowały od 15 czerwca do 15 września, ale po kilku latach zaczęto korzystać z linii rozbudowany w związku ze zmianą właściciela dla całorocznego transportu pasażerskiego i zaopatrzenia osady. W 1911 roku linię połączono z Tatranské elektrische železnice na odcinku od Tatrzańskiej Łomnicy do Starego Smokowca.  Stacje na linii
BibliografiaZobacz teżLinki zewnętrzneŻródło |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
