1241
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Szablon:Nagłówek hasła roku/uogólnienie
Wydarzenia w Polsce
- Przełom 1240/1241 r. – I najazd mongolski na Polskę: miało miejsce pierwsze rozpoznawcze uderzenie Mongołów na Polskę osłabioną brakiem władzy królewskiej (rozbicie dzielnicowe). Po dotarciu w rejony Zawichostu, Raciborza i wzięciu jeńców (przyszłych przewodników) Tatarzy wycofali się w rejon Włodzimierza Wołyńskiego.
- Luty – I najazd mongolski na Polskę: drugi atak Tatarów, którzy już 10 lutego przeszli przez zamarzniętą Wisłę pod Krakowem. Po zdobyciu Sandomierza (13 lutego), Koprzywnicy, Wiślicy i Skalbmierza oraz wygranej bitwie z wojskami młodego Bolesława Wstydliwego dowodzonymi przez wojewodę krakowskiego Włodzimierza pod Turskiem, Tatarzy ponownie wycofują się na Ruś.
- 13 lutego – I najazd mongolski na Polskę: zwycięstwo Mongołów w bitwie pod Turskiem.
- Marzec – I najazd mongolski na Polskę: rozpoczęło się jednoczesne uderzenie Mongołów na Polskę (ok. 10 tys. jazdy), Siedmiogród i na Węgry (ok. 50 tys. jazdy). Zagony tatarskie pod wodzą Ordu, wnuka Czyngis-chana w rejonie Sandomierza podzieliły się i ruszyły na Łęczycę i Sieradz oraz na Kraków. Siłami zmierzającymi w kierunku Krakowa dowodził Ordu-Irczen.
- 18 marca – I najazd mongolski na Polskę: bitwa pod Chmielnikiem zakończyła się klęską rycerstwa krakowskiego i sandomierskiego pod wodzą wojewody krakowskiego Włodzimierza i wojewody sandomierskiego Pakosława.
- 20 marca – I najazd mongolski na Polskę: książę raciborski Mieszko Otyły rozbił podjazd tatarski pod Raciborzem.
- 28 marca – I najazd mongolski na Polskę: Tatarzy zdobyli i ograbili Kraków.
- 31 marca – I najazd mongolski na Polskę: spalenie Krakowa. Ocalał jedynie kamienny kościół Św. Andrzeja i gród wawelski. Zginęło ok. 3 tys. ludzi.
- 1 kwietnia – I najazd mongolski na Polskę: połączenie sił tatarskich w rejonie Krakowa – Batu-chan ruszył na Śląsk. W drodze na Wrocław pod Opolem Tatarzy znieśli wojska księcia opolskiego Władysława.
- 9 kwietnia – I najazd mongolski na Polskę: w bitwie pod Legnicą (Legnickie Pole) z Tatarami rycerstwo śląskie poniosło klęskę, a śmierć poniósł dowodzący Polakami książę Henryk Pobożny. Tatarzy ruszyli na Węgry przez Morawy.
- Wracający z bitwy pod Legnicą Mongołowie zniszczyli urządzenia kąpielowe w Lądku-Zdroju (wówczas Landeck) – informacja o tym wydarzeniu zapisana w dokumentach miejskich służy do datowania początków istnienia uzdrowiska w tym mieście.
- Pierwszy dokument stwierdzający istnienie Warszawy.
- Po bitwie pod Legnicą synowie Władysława Odonica Bolesław Pobożny i Przemysł I podporządkowali sobie całą Wielkopolskę. Ślązacy przez pewien czas trzymali Santok, Międzyrzecz, Zbąszyń i Kalisz, ale wycofali się stamtąd. Śląsk po najeździe tatarskim nie tylko utracił znaczenie dzielnicy przodującej krajowi, ale także sam rozpadł się na księstwa: wrocławskie, legnickie i głogowskie, podzielone między synów Henryka Pobożnego: Bolesława Rogatkę (inaczej Łysego), Henryka III wrocławskiego (a później Konrada głogowskiego).
Wydarzenia na Węgrzech
- Styczeń – zbliżające się zagrożenie Tatarami IV. Król Węgier Bela IV. Béla wzmacnia północno-wschodnią granicę i niesie zakrwawiony miecz w całym kraju. Król zwołuje wiec w Óbuda, aby poprosić o przystąpienie panów, ale domagają się aresztowania Kuthen pod warunkiem. [1]
- 10 lutego – ambasadorowie tatarscy przybywają do Óbudy i żądają uwolnienia Cumanów, ale panowie zabijają ambasadorów. [1]
- 12 marca – armia tatarska dowodzona przez Batu Khan atakuje kraj przez Cieśnina Vereckei [1]
- 15 marca – placówki tatarskie znajdują się zaledwie pół dnia drogi od Pest, do którego czasu król II. Książę Fryderyk Austrii prosi o pomoc, która przybywa – bez armii. Lordowie zbierają swoje armie. [1]
- 17 marca – armia tatarska przyjmuje Vác. Książę Fryderyk Austrii kieruje placówką tatarską i podżega władców przeciwko Kumanom, którzy również zamordowali księcia Kuthena Kuna. W tym celu Cumanie zwracają się również przeciwko Węgrom i pokonują armię biskupa Bulcsú z Csanád i syna Miklósa Barca. [1]
- 23 marca – IV. Król Węgier Bela IV. King Béla z główną armią węgierską maszeruje przeciwko armii tatarskiej przed wycofaniem się armii Batu.
- 31 marca – Transylwania najechał Transylwania przez inwazję dowodzoną przez Kadana Transylwania [1]
- 5 kwietnia – armia tatarska dowodzona przez Orda Khan pokonuje wojska polskie, śląskie, niemieckie i czeskie w pobliżu [Bitwy o Legnicę]]. Po bitwie znaczące siły tatarskie wkroczyły również z północy na Węgry. [2]
- 11 kwietnia – Tatarzy pokonują główną armię Węgier w bitwa muhi, król ucieka, większość armii jest stracona. Młodszy brat króla, Książę Kalman umiera z powodu poważnych ran podczas ucieczki. [1]
- 15 kwietnia – Tatarzy zajmują Oradea, a następnie kolejno miasta Transylwanii i obszary na wschód od Dunaj. W końcu zajmują miasto Pest podczas trzydniowego oblężenia. [1]
- Król Fryderyk ucieka do austriackiego księcia, który go jednak chwyta i uwalnia tylko w zamian za poddanie się królewskiego skarbca i przyrzeczenie trzech zachodnich hrabstw. Frederick następnie atakuje kraj i niszczy go do Győr. [[IV. Król Węgier Bela IV. Béla ucieka do Dalmacji, pisząc list pomocy od Zagrzebia do papieża i cesarza, ale są zajęci walką ze sobą. [1]
- 23 września – Biskup Benedykta przejmuje Diecezja Kalocsa na wybranego arcybiskupa. [3]
- 6 października – zaćmienie słońca na Węgrzech.
- Grudzień – Węgrzy starają się chronić linię Dunaju, łamiąc lód na rzece w dzień iw nocy.
- Muzułmanie ponownie zajmują Jeruzalem.
Események
- január – a közeledő tatár veszélyre IV. Béla megerősíti az északkeleti országhatárt és körülhordoztatja az országban a véres kardot. A király Óbudára gyűlést hív össze, melyen a főurak csatlakozását kéri, azok azonban feltételként Kuthen kun fejedelem elfogatását követelik.[1] Gerencsér Ferenc: Magyar történelmi kronológia. Ötezer év, a kezdetektől napjainkig [Budapest]: Tárogató. 1998. s. 26. ISBN 9063 45 2 963 9063 45 2. </ref>
- február 10. – tatár követek érkeznek Óbudára és a kunok kiadását követelik, de a főurak megölik a követeket.[1]
- március 12. – a Vereckei-szoroson át a Batu kán vezette tatár fősereg benyomul sz országba.[1]
- március 15. – a tatár előőrsök már csak félnapi járóföldre vannak Pesttől, mire a király II. Frigyes osztrák herceg segítségét kéri, aki meg is érkezik – sereg nélkül. A főurak összegyűjtik seregeiket.[1]
- március 17. – a tatár sereg beveszi Vácot. Frigyes osztrák herceg megfutamítja a tatárok előőrsét, a főurakat pedig a kunok ellen uszítja, akik meg is gyilkolják Kuthen kun fejedelmet. Erre a kunok is a magyarok ellen fordulnak és megverik Bulcsú csanádi püspök és Barc fia Miklós seregét.[1]
- március 23. – IV. Béla király a magyar fősereggel a tatár fősereg ellen indul, mire Batu serege visszavonul.
- március 31. – a Kadán vezérletével Moldvából benyomuló tatár sereg megszállja Erdélyt.[1]
- április 5. – az Orda kán vezette tatár sereg a Legnica melletti csatában legyőzi a lengyel, s sziléziai, a német lovagrendi és cseh seregeket. A csatát követően jelentős tatár erők vonulnak be északról is Magyarországra.[4]
- április 11. – a tatárok a muhi csatában legyőzik a magyar fősereget, a király elmenekül, a sereg nagy része odavész. Menekülés közben súlyos sebeibe belehal a király öccse, Kálmán herceg.[1]
- április 15. – a tatárok beveszik Nagyváradot, majd sorra elfoglalják az erdélyi városokat és a Dunától keletre eső területeket. Végül három napos ostrommal beveszik Pest városát is.[1]
- A király Frigyes osztrák herceghez menekül, aki azonban elfogatja és csak a királyi kincstár átadása fejében, valamint három nyugati vármegye elzálogosításával szabadul ki. Frigyes ezután betör az országba és Győrig pusztít. IV. Béla Dalmácia felé menekül, közben Zágrábból segélykérő levelet ír a pápának és a császárnak, de azok az egymás elleni harccal vannak elfoglalva.[1]
- szeptember 23. – Benedek budai prépost veszi át a kalocsai egyházmegyét, mint választott érsek.[5]
- október 6. – napfogyatkozás Magyarországon.
- december – a magyarok a Duna-vonal védelmével próbálkoznak, éjjel-nappal törik a jeget a folyón.
- A muszlimok újra megszállják Jeruzsálemet.
Wydarzenia na świecie
- 28 marca – Eryk IV został królem Danii.
- 11 kwietnia – nad rzeką Sajó wojska węgierskie poniosły klęskę w bitwie z najeźdźcami mongolskimi.
- Wiosna – przez Morawy pociągnęli Tatarzy na Węgry. Cały ten kraj dostał się w ich ręce. Król Bela IV uszedł na wyspy dalmatyńskie, przednie straże mongolskie docierały już do granic Austrii, kiedy przyniesiona z Karakorum wieść o śmierci wielkiego chana Ogedeja skłoniła Batu-chana do odwrotu. Podział imperium, który teraz nastąpił, uczynił Batu-chana władcą jego zachodniej części, zwanej odtąd Złotą albo Siną Ordą. Państwo to dotykało Dniestru, obejmowało kraje nad dolnym Dnieprem, cały bieg Wołgi, dochodziło do Gór Uralskich i przez Stepy Kipczackie sięgało aż do Azji Środkowej. Stolicą był Saraj położony nad Achtubą, ramieniem Wołgi.
- 3 maja – w bitwie morskiej pod Monte Christo flota cesarza niemieckiego Fryderyka II pokonała flotę papieską.
- 25 października – Celestyn IV rozpoczął swój pontyfikat.
Urodzili się
- 4 września – Aleksander III, król Szkocji (zm. 1286)
- Leszek Czarny, książę łęczycki, sieradzki, krakowski i sandomierski (zm. 1288)
Zmarli
- 3 stycznia – Herman II – landgraf Turyngii (ur. 1222)
- 28 marca – Waldemar II Zwycięski, król Danii (ur. 1170)
- 9 kwietnia – Henryk II Pobożny, książę wrocławski, krakowski i wielkopolski, zginął w bitwie pod Legnicą (ur. 1196/1207)
- 9 kwietnia – Bolesław Dypoldowic, książę z dynastii Przemyślidów, zginął w bitwie pod Legnicą (ur. 1182–1183)
- 23 września – Snorri Sturluson, islandzki poeta i historyk (ur. 1179)
9 kwietnia – II. Książę Henryk Polski (* 1196) 11 kwietnia
- Tylko arcybiskup Ugrin z Kalocsa, kanclerz królewski
- Arcybiskup Mátyás z Esztergom z Rátót
- Biskup Gergely z Győr
- Biskup Jakub z Nitry [4]
- Biskup Transylwanii [5]
- Miklós Provost of Sibiu, wicekanclerz królewski [4]
- Maj – Książę Kálmán, IV. Brat króla Bela (* 1208)
- 24 czerwca (około) – II. Car bułgarski Ivan Asen (* ok. 1195)
- 22 sierpnia – IX. Papież Grzegorz (* ok. 1167)
- 23 września – Snorri Sturluson Islandzki historyk, poeta i mąż stanu (* 1178)
- 10 listopada – IV. Papież Celestyn (* 1187)
- 11 grudnia – babcia mongolska Ögödej (* 1186/89)
- Syn Sokoła, Pósa, jest wojewodą transylwańskim
Halálozások
- április 9. – II. Henrik lengyel fejedelem (* 1196)
- április 11. –
- Csák Ugrin kalocsai érsek, királyi kancellár
- Rátót nembeli Mátyás esztergomi érsek
- Gergely győri püspök
- Jakab nyitrai püspök[6]
- Rajnáld erdélyi püspök[7]
- Miklós szebeni prépost, királyi alkancellár[6]
- május – Kálmán herceg, IV. Béla király öccse (* 1208)
- június 24. (körül) – II. Iván Aszen bolgár cár (* 1195 k.)
- augusztus 22. – IX. Gergely pápa (* 1167 k.)
- szeptember 23. – Snorri Sturluson izlandi törtéteníró, költő és államférfi (* 1178)
- november 10. – IV. Celesztin pápa (* 1187)
- december 11. – Ögödej mongol nagykán (* 1186/89)
- Sólyom fia Pósa erdélyi vajda
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 Gerencsér Ferenc: Magyar történelmi kronológia: Ötezer év, a kezdetektől napjainkig. [Budapest]: Tárogató. 1998. s. 26. ISBN 963 9063 45 2
- ↑ Według kilku źródeł 9 kwietnia była bitwa pod Legicą; to nie Subotica przewodził siłom mongolskim, ale Orda i 2 inne kany, ponieważ Subotia znajdowała się wówczas na terytorium Królestwa Węgier.
- ↑ Magyar katolikus lexikon I. (A–Bor). Főszerk. Diós István; szerk. Viczián János. Budapest: Szent István Társulat. 1993. s. 744.
- ↑ Több forrás szerint április 9-én volt a legnicai csata; nem Szubotáj vezette a mongol erőket, hanem Orda meg 2 másik kán, mivel Szubotáj ekkor a Magyar Királyság területén volt.
- ↑ Magyar katolikus lexikon I. (A–Bor). Főszerk. Diós István; szerk. Viczián János. Budapest: Szent István Társulat. 1993. s. 744.
- ↑ 6,0 6,1 Zsoldos Attila: Magyarország világi archontológiája 1000–1301. Budapest: História-MTA Történettudományi Intézete. 2011. s. 92-110. ISBN 963 9627 38 3 978 963 9627 38 3.
- ↑ Zsoldos Attila: Magyarország világi archontológiája 1000–1301. Budapest: História-MTA Történettudományi Intézete. 2011. s. 348. ISBN 963 9627 38 3 978 963 9627 38 3.