Bebek I. Imre Pelsőci (chor. Emerik Bubek, rum. Emeric Bebek I) (* nieznana, † 1395), węgierski wielmoża, sędzia królewski, Ban Dalmacji i Chorwacji, ban Slawonii (1386), wojewoda Siedmiogrodu. Syn Jerzego.[1]
Potężny węgierski baron, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach panowania króla Węgier Ludwika I. Po 1382 r. był zagorzałym stronnikiem Marii jako Króla Węgier. Uznając wstąpienie Zygmunta na tron, został sędzią królewskim, a następnie wojewodą Siedmiogrodu. Otrzymał liczne darowizny gruntów, które w XV wieku stanowiły fundament bogactwa i wpływów jego rodziny.
Życie
Imre był bratem palatyna Detre, z którym otrzymał Gönc jako darowiznę od króla Zygmunta w 1391 r. [1]
W latach 1379–1380 był ispánem komitatu Torna, od 1380 do 1383 banem Dalmacji i Chorwacji, w latach 1383–1385 wojewodą halickim, ispánem komitatów: Sáros i Szepes, od marca 1386 do kwietnia 1392 r., banem Slawonii w 1386 r.. W 1388 r. był ispánem komitatu Bereg, od 1391 do 1392 r. , ispánem komitatów: Liptó i Turóc, (od 1392 r. do 1393), wojewodą Siedmiogrodu (od 1393). Aż do śmierci był skarbnikiem królowej i ispánem komitatu Borsod. [1]
Rodzina
Dzieci: [1]
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Markó, László. A magyar állam főméltóságai. Magyar Könyvklub, str. 226. (2000). ISBN 963-14-0582-6.
|
|