Bitka kod Bliske
| Strona | Autorzy | Nota |
| [1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku chorwackim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku chorwackim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
|
Bitka kod Bliske (pol. Bitwa pod Bliską – dziś Blizna na północny-zachód od Trogiru w Chorwacja) – bitwa, w której w 1322 r. armia koalicji książąt chorwackich i miast dalmatyńskich pod dowództwem slawońskiego bana Ivana I. Babonića pokonała siły chorwacko-dalmatyńskiego bana Mladena II. Šubića Bribirsiego i jego sojuszników. Szerszy kontekst bitwyPo śmierci Pawła I. Šubića Bribirskiego, chorwacko-dalmatyńskiego bana i władcy Bośni, Humu i dalmatyńskich miast, która nastąpiła 1 maja 1312 r., jego najstarszy syn Mladen II przejął jego własność, stając się automatycznie chorwacko-dalmatyńskim i bośniackim banem, Ponieważ w tym czasie władza chorwacko-węgierskiego króla Karola Roberta Andegaweńskiego nie była jeszcze trwale ugruntowana, Mladen II. na swoim terytorium, z siedzibą w Bribirze, miał praktycznie niepodważalną i nieograniczoną władzę. Król tolerował to, ponieważ jego ojciec, Paweł I, pomógł mu dojść do władzy. Jednak z czasem Mladen II. wszedł w konflikt, głównie ze względu na spory własnościowe z chorwackimi arystokratami w ich szerszym sąsiedztwie (książęta Krk – przyszli Frankapanie, następnie Gusicowie (książęta krbawscy) i Nelipićowie z klanu Svačići itp.), z niektórymi miastami na wybrzeżu Adriatyku (Šibenik, Trogir), ze szlachcicem bośniacki Stefanem II Kotromaniciem i ponownie ze starym rywalem Republiką Wenecką. Burzliwe wydarzenia miały miejsce w latach 1317–1322, z serią zamieszek, oblężeń, konfliktów zbrojnych, przejścia z jednego obozu do drugiego i podchodów taktycznych po obu stronach. Ivan I. Babonić, ban całej Slawonii, zaangażował się między innymi w poparcie króla, przekonany, że nadszedł czas, by osłabić potęgę Bribirów. Decydująca bitwa miała miejsce późnym latem lub wczesną jesienią 1322 r. pod Bliską, obecnie Blizna koło Trogiru, w której ban Mladen II. ze swoimi sojusznikami był po jednej stronie (wśród nich był jego młodszy brat Juraj II.), a po drugiej stała armia szerokiej koalicji dowodzonej przez Ivana. Nie są dostępne żadne szczegóły dotyczące samej bitwy, ale wiadomo, że siły Mladena przegrały bitwę. On i jego brat Juraj zdołali uciec i tymczasowo schronić się w forcie Świętego Jerzego w Klisie. ,_naselje_u_zale%C4%91u_Trogira.jpg) Blizna Donja – dzisiejszy wygląd miejsca, w którym kiedyś miała miejsce bitwa Krótko po bitwie chorwacko-węgierski król Karol Robert Andegaweński przybył ze swoją armią do południowej Chorwacji, aby spróbować uspokoić sytuację. 8 października 1322 r. na zgromadzeniu w twierdzy Knin zwycięzcy bitwy pod Bliską zostali obdzieleni lub potwierdzone zostały dobra oraz przywileje, a on pojmał i zabrał ze sobą na Węgry pokonanego Mladena, gdzie ten spędził dwadzieścia lat na dworze króla, aż do swojej śmierci w latach 1341–1343. Bitwa pod Bliską złamała potęgę i wpływy książąt Bribiru. Oznaczało to utratę części dóbr, które Bribirski posiadał do tej pory, ale także utratę dziedzicznego tytułu bana, ponieważ Ivan I. Babonić został mianowany przez króla chorwacko-dalmatyński banem. Z drugiej strony Stjepan II. stał się bośniackim banem. Konsekwencją upadku władzy Šubićów było umocnienie innych chorwackich wielmoży, przede wszystkim książąt Blagajskich (Babonićów), Nelipića i książąt Krčkich. Jednak bracia Mladena Juraj II./II. György, Pavao II./II. Pál, Grgur V./V. Gergely i Marko II./II. Márk oraz ich synowie Mladen III., Pavao III., Bozidar/Boldizsár, Juraj III. (przyszły Juraj I. Zryński) i Pribko przeżyli i utrzymali swoje dawne posiadłości przez kolejne trzydzieści lat, jednak do czasu gdy król Ludwik I. Wielki, syn Karola Roberta, nie zdołał ich zastąpić ani w inny sposób wydziedziczyć. Linki zewnętrzne
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_(Border).svg){kind=small}