Bitka kod Doboja 1415.

Z Europa Środkowa
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Notka

Bitwa pod Dobojem (chor. Bitka kod Doboja), bitwa, która miała miejsce 10 sierpnia 1415 roku w pobliżu twierdzy Doboj. Siły Królestwa Chorwacji i siły zwolenników Hrvoje Vukčić Hrvatinić, wspomagane przez siły Imperium Osmańskiego, starły się.[1]

Wstęp

W 1398 r. Hrvoje Vukčić Hrvatinić wpłynął na wybór króla Ostoi na króla bośniackiego.

Po śmierci chorwacko-węgierskiego króla Ludvika I. Hrvatinić brał udział w walkach dynastycznych jako przeciwnik króla Zygmunta Luksemburskiego i po stronie Władysława Neapolitańskiego. W 1391 ten ostatni powierzył mu administrację Dalmacji i Chorwacji.

Kiedy Władysław został ukoronowany na króla chorwacko-węgierskiego w 1403 r., mianował Hrvatinicia głównym gubernatorem Węgier, Chorwacji, Dalmacji i Bośni i nadał mu tytuł księcia Splitu, nadając mu dodatkowo wyspy Brač, Hvar i Korčula, co uczyniło go rzeczywistym księciem Splitu. Hrvoje Vukčić Hrvatinić uzyskał tytuł księcia Splitu, wicekróla Dalmacji i Chorwacji, wielkiego księcia Bośni i księcia Dolnego Regionu (chor. hercega Splita, potkralja Dalmacije i Hrvatske, velikog vojvode bosanskog i kneza Donjih kraja).

Z biegiem czasu starł się z bośniackim królem Ostoją. Hrvatinić wpłynął na detronizację Ostoja i wybór nowego króla bośniackiego Tvrtko II. Tvrtkovic (1404). W Bośni pod przywództwem Hrvatinicia i króla Tvrtko II powstał ruch przeciwko Węgrom i królowi Zygmuntowi Luksemburskiemu.

Przewrót nastąpił w roku 1408. Wraz z najazdem Zygmunta na Bośnię, który zakończył się spaleniem Doboru i rzezią armii bośniackiej, Hrvoje przeszedł na stronę Zygmunta, zachowując wszystkie posiadane tytuły i administracje.

Zwycięstwo Węgier w Bośni oznaczało realne osłabienie potęgi Hrvatinicia. Ponadto w 1412 roku Ostoja został ponownie wybrany na króla Bośni, na którego obalenie miał wpływ Hrvatinić. Zgoda z Zigmundem nie pomogła Hrvatinićowi.

W 1413 roku przez króla Zygmunta Hrvatinić uznany został za wielkiego zdrajcę.[2] Po wielu konfliktach Zygmunt odebrał Hrvojowi župę w Sana, wyspy Brač, Hvar i Korčula i wziął Split pod swoją opiekę.

Hrvoje zatem poprosił o pomoc niezadowoloną bośniacką szlachtę i Osmanów.

Bitka

10 sierpnia 1415 roku w pobliżu twierdzy Doboj, będącej w posiadaniu Hrvatinićiów, starła się armia zwolenników Hrvoje z Bośni, wspieranych przez siły osmańskie. Oddziały Hrvatinićia pokonały armię węgiersko-chorwacką. W bitwie dostali się do niewoli slawoński ban Pavao Čupor z Moslaviny[2] i župan Požegia Ivan VII. Gorjański.

Armia węgierska została pokonana pod Doboj w 1415 r., co utorowało drogę inwazji osmańskiej na Bośnię, a Hrvoje zmarł w następnym roku.


Przypisy

  1. Mladen Švab (2002): Gorjanski, Hrvatski biografski leksikon LZMK. [dostęp:2016-05-31].
  2. 2,0 2,1 Hrvatski leksikon A-K, Naklada Leksikon d.o.o., Zagreb, 1996., s. 221.
Bitwa pod Dobojem
bitka kod Doboja (chor.)
Doboj csata (węg.)
Doboj savaşı (tur.)
wojny chorwacko-osmańskie
ilustracja
Bitwa pod Dobojem (1415)
Czas 10 sierpnia 1415
Terytorium Twierdza Doboj, Bośnia
Wynik zwycięstwo sił Hrvatinicia
Strony konfliktu
 Królestwo Chorwacji Hrvoje vukcic misal CoA.png stronnicy Hrvoja Vukčića Hrvatinića
Wsparcie:
 Imperium Osmańskie
Dowódcy
{{{link alias}}} Pavao Čupor Moslavački
{{{link alias}}} Ivan VII. Gorjanski
Hrvoje vukcic misal CoA.png Hrvoje Vukčić Hrvatinić
Wsparcie:
 Imperium Osmańskie
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane