Bitka kod Doboja 1415.
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku chorwackim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku chorwackim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaBitwa pod Dobojem (chor. Bitka kod Doboja), bitwa, która miała miejsce 10 sierpnia 1415 roku w pobliżu twierdzy Doboj. Siły Królestwa Chorwacji i siły zwolenników Hrvoje Vukčić Hrvatinić, wspomagane przez siły Imperium Osmańskiego, starły się.[1] WstępW 1398 r. Hrvoje Vukčić Hrvatinić wpłynął na wybór króla Ostoi na króla bośniackiego. Po śmierci chorwacko-węgierskiego króla Ludvika I. Hrvatinić brał udział w walkach dynastycznych jako przeciwnik króla Zygmunta Luksemburskiego i po stronie Władysława Neapolitańskiego. W 1391 ten ostatni powierzył mu administrację Dalmacji i Chorwacji. Kiedy Władysław został ukoronowany na króla chorwacko-węgierskiego w 1403 r., mianował Hrvatinicia głównym gubernatorem Węgier, Chorwacji, Dalmacji i Bośni i nadał mu tytuł księcia Splitu, nadając mu dodatkowo wyspy Brač, Hvar i Korčula, co uczyniło go rzeczywistym księciem Splitu. Hrvoje Vukčić Hrvatinić uzyskał tytuł księcia Splitu, wicekróla Dalmacji i Chorwacji, wielkiego księcia Bośni i księcia Dolnego Regionu (chor. hercega Splita, potkralja Dalmacije i Hrvatske, velikog vojvode bosanskog i kneza Donjih kraja). Z biegiem czasu starł się z bośniackim królem Ostoją. Hrvatinić wpłynął na detronizację Ostoja i wybór nowego króla bośniackiego Tvrtko II. Tvrtkovic (1404). W Bośni pod przywództwem Hrvatinicia i króla Tvrtko II powstał ruch przeciwko Węgrom i królowi Zygmuntowi Luksemburskiemu. Przewrót nastąpił w roku 1408. Wraz z najazdem Zygmunta na Bośnię, który zakończył się spaleniem Doboru i rzezią armii bośniackiej, Hrvoje przeszedł na stronę Zygmunta, zachowując wszystkie posiadane tytuły i administracje. Zwycięstwo Węgier w Bośni oznaczało realne osłabienie potęgi Hrvatinicia. Ponadto w 1412 roku Ostoja został ponownie wybrany na króla Bośni, na którego obalenie miał wpływ Hrvatinić. Zgoda z Zigmundem nie pomogła Hrvatinićowi. W 1413 roku przez króla Zygmunta Hrvatinić uznany został za wielkiego zdrajcę.[2] Po wielu konfliktach Zygmunt odebrał Hrvojowi župę w Sana, wyspy Brač, Hvar i Korčula i wziął Split pod swoją opiekę. Hrvoje zatem poprosił o pomoc niezadowoloną bośniacką szlachtę i Osmanów. Bitka10 sierpnia 1415 roku w pobliżu twierdzy Doboj, będącej w posiadaniu Hrvatinićiów, starła się armia zwolenników Hrvoje z Bośni, wspieranych przez siły osmańskie. Oddziały Hrvatinićia pokonały armię węgiersko-chorwacką. W bitwie dostali się do niewoli slawoński ban Pavao Čupor z Moslaviny[2] i župan Požegia Ivan VII. Gorjański. Armia węgierska została pokonana pod Doboj w 1415 r., co utorowało drogę inwazji osmańskiej na Bośnię, a Hrvoje zmarł w następnym roku.
Przypisy |
|