Bitka kod Travnika 1480.
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku chorwackim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku chorwackim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaBitka kod Travnika (pol. Bitwa pod Travnikiem) była bitwą pomiędzy siłami Królestwa Chorwacji a Imperium Osmańskiego.[1][2] Okoliczności wstępne6 listopada 1480 roku siły chorwacko-węgierskiego króla Macieja Korwina pod wodzą króla, chorwackiego bana, bośniackiego bana i serbskiego tytularnego despoty rozpoczęły kampanię przeciwko osmańskiej Bośni. Akcja zakończyła się sukcesem. W krótkim czasie dotarto do Vrhbosna, przywódca sił osmańskich Davud Pasza uratował się uciekając w ostatniej chwili. Potem spalili Vrhbosnę i wrócili, Davud Pasza zdołał odzyskać panowanie nad sobą i podążył za siłami chorwacko-węgierskimi. Z pomocą przybyły mu wojska osmańskie. Po drodze wybuchały walki. Ostatecznie pod Travnikiem doszło do wielkiej bitwy pod Travnikiem.[1][2] BitwaW zaciętej bitwie zginęło 10 000 żołnierzy osmańskich.[1][2] NastępstwaDzięki temu udanemu najazdowi króla chorwacko-węgierskiego do Bośni i udanej wyprawie Pawła Kiniži do Serbii) część regionów znajdujących się pod panowaniem osmańskim została wyzwolona. Samo Imperium Osmańskie poniosło straty logistyczne i militarne, przez co zostało osłabione w przygranicznych prowincjach. Król Maciej Korwin z grudnia 1480 r. w liście do papieża Sykstusa IV. pisał o Bośni, że „cały kraj został doszczętnie zdewastowany, a pozostali mieszkańcy uciekli przez rzekę Drinę do Serbii”. Następnie w maju 1481 roku zmarł wojowniczy sułtan Mehmed II. Jego następcą został jego syn Bayazid II, przeciwko któremu wystąpił jego młodszy brat Džem. W związku z dalszym osłabieniem Turków walkami tronowymi pojawiła się szansa na wyzwolenie Bośni. Bośniaccy Wołosi zaprosili Vlatko Hercegovicia Kosačę do przybycia do Bośni. Herceg Vlatko Hercegović Kosača próbował to wykorzystać i w 1481 roku udał się na wyprawę do Bośni, która okazała się dla Hercegowiny katastrofalna.[3] Przypisy
|
|