Bitka na Plješevici (1520)
| Strona | Autorzy | Nota |
| [1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku chorwackim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku chorwackim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaBitka na Plješevici (pol. Bitwa pod Plješevicą), bitwa pomiędzy siłami chorwackimi dowodzonymi przez bana i biskupa Petra Berislavića przeciwko armii osmańskiej, która miała miejsce 20 maja 1520 roku w pobliżu Vražje gory na Plješevicy, niedaleko Korenicy, w której zginął ban Berislavić. KontekstOd początku 1520 roku ziemie chorwackie były przedmiotem ciągłych najazdów tureckich akindži i innych band grasujących w różnych miejscach. O ile z jednej strony zbiegło się to z biernością króla węgierskiego Ludwika wobec zadań obronnych na granicy z Turkami, z drugiej strony chorwacki ban Petar Berislavić swoimi ograniczonymi zasobami materialnymi i wojskowymi próbował bronić rozciągniętych granic w kierunku Turcji wzdłuż długiej linii: Dubrownik-Una-Sava -Belgrad. Same wysiłki bana były zbyt słabe, aby zapewnić skuteczną obronę, ponieważ o ile zakaz wiązał się z jednej strony z wypędzeniem Turków, z drugiej strony doszłoby do nowego włamania. Na początku maja 1520 roku w Krbawie zaczął gromadzić się nowy kontyngent Osmanów, a niedługo potem nadeszła wieść o nowych najazdach Osmanów na tereny pomiędzy Krbawą, rzeką Uną i Senjem. Operacje wojenneWedług wersji wydarzeń podanej przez biografa Petra Berislavicia ban przebywał w Otočacu 20 maja, kiedy w porze obiadowej przybył posłaniec z wiadomością o nowym napadzie tureckim pod Drežnikiem. Berislavić zostawił jedzenie i pośpiesznie wyruszył do Bihać, gdzie podniósł ludzi do broni. Następnie z armią, w której byli także notable, tacy jak Petar Kružić, pomaszerował przez Plješivicę (Diabelski Ogród) w kierunku Drežnika. Po drodze dowiedział się, że w górach w pobliżu Korenicy schronił się duży kontyngent Osmanów, po czym rozkazał armii zaatakować tych Osmanów, co armia uczyniła i zmusiła ich do ucieczki. Armia Berislavicia kontynuowała następnie pościg za wrogiem, Berislavić pozostawał w tyle, prowadząc za sobą dwóch młodych mężczyzn. W pewnym momencie spadł z konia, próbując przeskoczyć pień drzewa. Kiedy próbował wsiąść z powrotem na konia, pojawiło się skądś około sześćdziesięciu Osmanów i zaatakowało bana, a młodzi mężczyźni, którzy z nim byli, uciekli. Berislavić bronił się jak mógł, ale Osmanowie ostatecznie go obezwładnili i odcięli mu głowę. Kiedy ścigająca armia dowiedziała się, co się stało z banem, zawrócili i zaatakowali Osmanów, chcąc wyrwać im ciało zakazu. Ciało bana znaleziono później gdzieś w górach. Według biografa bana, znalazł go książę Ivan Karlović, a według kronikarza Ivana Tomašića odnalazł go Pavao Mođošić, obywatel Bihać, który następnie przywiózł go do Bihacia. Przypisy
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_(Border).svg){kind=small}
.svg){kind=small}
- ↑ Radun Laban, Pokušaj analize znamenitog Govora za Hrvatsku ili Oratio pro Croatia kneza Bernardina Frankapana Modruškog i stvarne povijesno-političke okolnosti njegova doba, EPVLON: časopis studenata povijesti Sveučilišta Jurja Dobrile u Puli, broj 8, ISSN-1334-1464, Pula 2012., podrubnica 10 na s. 31, [dostęp:2023-04-14].
- ↑ Berislavić, Petar, enciklopedija.hr, [dostęp:2023-04-14].