Zajkányi csata

Z Europa Środkowa
(Przekierowano z Bitka na Zlatici)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Hungary Arms.svg Wojny węgiersko-tureckie Emblem of Turkey.svg

 ♦  Nikopolis (1396)
XV wiek
 ♦  Radkersburg (1417)  ♦  Knin (1418)  ♦  Golubac (1428)  ♦  Lower Danube War  ♦  Oblężenie Belgradu (1440)  ♦  Smederevo (1441)  ♦  Jałomica (1442)  ♦  Iron Gate (1442)  ♦  Sybin (1442)  ♦  Nisz (1443)  ♦  Bitwa pod Zlaticą (1443)  ♦  Bitwa pod Kunowicą (1444)  ♦  Warna (1444)  ♦  Kosowe Pole (1448)  ♦  Bitwa pod Kruševac (1454)  ♦  Bitwa pod Belgradem (1456)  ♦  Užice (1458)  ♦  Oblężenie Jajce (1463)  ♦  Jajce (1464)  ♦  Zvornik (1464)  ♦  Vaslui (1475)  ♦  Šabac (1476)  ♦  Serbia Expedition (1477)  ♦  Glina (1478)  ♦  Brežaca (1478)  ♦  Bitwa na Chlebowym Polu (1479)  ♦  Travnik (1480)  ♦  Jajce (1480)  ♦  Otranto (1480–81)  ♦  Una (1483)  ♦  Gradiška (1483)  ♦  Kupa (1491)  ♦  Bitwa w wawozie Vrpilam (1491)  ♦  Krbavska bitka (1493)
XVI wiek
 ♦  Bitwa pod Dubicą (1513)  ♦  Novigrad (1515)  ♦  Jajce (I) (1518)  ♦  Plješevica (1520)  ♦  Oblężenie Zimony (1521)  ♦  Oblężenie Szabács (1521)  ♦  Upadek Belgradu (1521)  ♦  Knin (1522)  ♦  Skradin (1522)  ♦  Oblężenie Ostrovicy (1523)  ♦  Jajce (II) (1525)  ♦  Upadek Petrovaradina (1526)  ♦  Bitwa pod Mohaczem (1526)  ♦  Bitwa pod Pusztamarót (1526)  ♦  Kőszeg (1532)  ♦  Eger (1552)  ♦  Szigetvár (1556)  ♦  Szigetvár (1566)  ♦  Calugareni (1595)  ♦  Bitwa pod Giurgiu (1595)

Notka

Zajkányi csata (pol. Bitwa pod Zlaticą, serb. Bitka na Zlatici, bułg. Битка при Златица, serb. Битка код Златице) została stoczona 12 grudnia 1443 r. na Bałkanach[1][2] między wojskami Imperium Osmańskim a serbsko-węgierskimi.[3] Bitwa toczyła się na przełęczy Zlatitsa (bułg. Златишки проход, tur. Izladi Derbendi) w pobliżu miasta Zlatitsa na Bałkanach w Imperium Osmańskim (współczesna Bułgaria). Niecierpliwość króla Polski i surowość zimy zmusiły Jana Hunyadiego (luty 1444 r.) do powrotu do domu, ale nie wcześniej niż po całkowitym złamaniu władzy sułtana w Bośni, Hercegowinie, Serbii, Bułgarii i Albanii.

Tło

W 1440 r. Jan Hunyadi został zaufanym doradcą i najbardziej cenionym wodzem króla Polski Władysława III. Hunyadi został nagrodzony tytułem komendanta twierdzy Belgrad i głównodowodzącym operacjami wojskowymi przeciwko Turkom. Król Władysław uznając zasługi Hunyadi, przyznał mu posiadłości we wschodnich Węgrzech. Hunyadi wkrótce pokazał i wykazał się niezwykłą zdolnością do organizowania obrony, mając do dyspozycji ograniczone zasoby. Zwyciężył Isak-Bega w Semendrii w 1441 r., niedaleko Nagyszeben w Siedmiogrodzie, unicestwił siły osmańskie i odzyskał dla Węgier zwierzchnictwo nad Wołoszczyzną. W lipcu 1442 r. w Żelaznnej Bramie pokonał 80-tysięczną armie osmańską dowodzoną przez Sehabbedina. Zwycięstwa te sprawiły, że Hunyadi stał się najsłynniejszym wrogiem Turków i był znany w całym chrześcijaństwie, co stało się dla niego główną motywacją do rozpoczęcia w 1443 r. kamapnii, wraz ze słynną wyprawą króla Władysława znanej jako długa kampania, z bitwą o Nisz jako jedną z bitew tej kampanii. Podczas tej kampanii Hunyadi wspierany był przez legata papieskiego na Węgrzech [https://pl.wikipedia.org/wiki/Giuliano_Cesarini_(1398%E2%80%931444) Giuliano Cesariniego.[4] Bitwa odbyła się na równinie między Bolvani i Niszem 3 listopada 1443 r.[2] Siły osmańskie były dowodzone przez Kasima Paszę, beglerbega Rumelii, Turakhan Bega i Isak-Bega.[5] Po klęsce osmańskiej wycofujące się siły Kasima Paszy i Turakhana Bega spaliły wszystkie wioski między Niszem a Sofią[6]. Źródła osmańskie uzasadniają porażkę osmańską brakiem współpracy między armiami osmańskimi dowodzonymi przez różnych dowódców[7].

Bitwa

Do bitwy pod Zlaticą krzyżowcy nie spotkali żadnych dużych formacji armii osmańskiej, na ich drodze do Adrianopola były tylko garnizony miejskie.[8] Dopiero w Zlaticy spotkali silne i dobrze ustawione siły obronne armii osmańskiej.[8] Ciężka zimowa pogoda sprzyjała osmańskim obrońcom[9]. Siłami osmańskimi dowodził Kasim Pasza[10]. Krzyżowcy zamierzają kontynuować swą wyprawę w kierunku Adrianopola przez lasy Srednej Góry[10]. Kiedy dotarli do Zlaticy, nie byli w stanie kontynuować natarcia, ponieważ przełęcz została zablokowana przez bardzo silną armię osmańską, pogoda była bardzo zimno, bardzo trudno było im regularnie zdobywać zapasy swoich sił i wielokrotnie siły osmańskie Kasima Paszy zaatakował ich.[10]

Skutki

Po bitwie pod Zlaticą i późniejszym odwrocie krzyżowców z pola bitwy, cały otaczający je region zostały całkowicie zniszczone. Serbia została zdewastowana, a Sofia zniszczona i spalona, zamieniona w „czarne pole”, a okoliczne wsie zamienione w „czarny węgiel drzewny”[11] . Tylko Đurađ Branković zyskał na kampaniizw 1443 r.[12]

Podczas marszu do domu krzyżowcy zastawili zasadzkę i pokonali pobili turecki pościg w bitwie pod Kunowicą, gdzie Mahmud Bey, zięć sułtana i brat wielkiego wezyra Çandarlı Halila Paszy zostali wzięci do niewoli[13].

Upamiętnienie

6 września 1896 r., w 454. rocznicę bitwy pod Zajkány, komitat Hunyad wzniósł czterometrowy żeliwny pomnik w Przełęczy Żelaznej Bramy, między wioskami Paucsinesd i Zajkány, na wzgórzu zwanym Vámoszajkány, który pokazywał walki na maczugi. Na pomniku widniał herb Jánosa Hunyadiego i napis: „6 września 1442 r. János Hunyadi pokonał w tym wąwozie armię Sehabeddina Beglerbéga, który wraz z piętnastoma tysiącami rycerzy podbił Siedmiogród. Ta kolumna została wzniesiona przez obywateli komitatu Hunyad w tysięcznym roku podboju jako wieczne wspomnienie wspaniałej broni ”.

Los pomnika Hunyadi

W komitacie Hunyad, na przełęczach Karpat Południowych, wzniesiono jednocześnie pięć innych podobnych pomników. Po okupacji rumuńskiej po I wojnie światowej część została zniszczona. Ostatni, na przełęczy nad miastem Zsilyvajdejvulcan, został zniszczony w połowie lat sześćdziesiątych. 22 czerwca 1992 roku „nieznani” sprawcy za pomocą ciężkich maszyn zburzyli ostatni pomnik Hunyadiego w Zajkányi, i zniszczyli jego buławę. Rok później żelazną buławę wyłowiono z jeziora Austria i przewieziono do Muzeum Sarmizegetusa, które znajduje się w sąsiedztwie miejscowej policji. Stąd, w listopadzie 1994 roku, żelazna buława zniknęła na dobre. W 2002 roku strony DAHR i RSZDP doszły do ​​porozumienia w sprawie zachowania pozostałości zabytku i przygotowań do renowacji. Jednak w kwietniu 2003 r. zniknęły również pozostałości zburzonego pomnika Zajkány na tym miejscu, w Przełęczy Żelaznej Bramy, cokół pomnika został zburzony. Nikt nie jest odpowiedzialny, nie wszczęto żadnego dochodzenia.

Źródła

  • Ádám László et. al. Románia. Panoráma (1975). ISBN 963-243-068-9
  • Utazások Erdélyben, Panoráma, Budapest, 1986. ISBN 963 243 321 1, ISSN 0324-6930
  • Gáspár-Schreiber: Eltűnt a buzogány tartóoszlopa is. Megjelent: Nyugati Jelen, Arad, 30 kwietnia 2003. [5], i
  • Chirmiciu András: Magyarországi segítség a zajkányi emlékműnek. Megjelent: Nyugati Jelen, Arad, 6 sierpnia 2003 [6].

Źródła historyczne

Wśród historyków trwa debata na temat zwycięzcy bitwy.[14][15] Według Halila Inalcika „İzladi ve Varna Savaşları (1443-1444) Üzerinde Gazavatnâme” nieznanego autora jest teraz najbardziej wiarygodnym ze wszystkich kronik osmańskich na temat bitwy pod Zlaticą i bitwy pod Warną.[16]

Przypisy

  1. Mellersh, H. E. L.; Williams, Neville (1999). Chronology of World History. ABC-CLIO. str. 527. ISBN 978-1-57607-155-7.
  2. 2,0 2,1 Setton, Kenneth M.; Hazard, Harry W.; Zacour, Norman P., red. (1989). A History of the Crusades, Volume VI: The Impact of the Crusades on Europe. Madison and London: University of Wisconsin Press. str. 270. ISBN 0-299-10740-X. "the most important battle of the whole campaign took place at Bolvani, in the plain of Nish on November 3, 1443 (najważniejsza bitwa w całej kampanii miała miejsce w Bolvani, na równinie pod Niszem 3 listopada 1443 r.)"
  3. "Battle of Zlatica". Encyclopædia Britannica. 2014. [dostęp:2014-11-13].
  4. Babinger, Franz (1992), Mehmed the Conqueror and His Time, Princeton University Press, str. 25, ISBN 978-0-691-01078-6, "Jan Hunyadi w towarzystwie kardynała legata Giuliano Cesariniego."
  5. Babinger, Franz (1992), Mehmed the Conqueror and His Time], Princeton University Press, str. 25, ISBN 978-0-691-01078-6, "The combined host met Ottoman forces first on November 3, 1443, between the castle of Bolvan (near Aleksinac) and the city of Niš. Here Kasim Bey, then governor of Rumelia, Ishak Bey and other standard bearers were defeated.(Gospodarz z sojusznikami spotkał się z siłami osmańskimi 3 listopada 1443 r. między zamkiem Bolvan (koło Aleksinaca) a miastem Nisz. Tu pokonano Kasima Beya, ówczesnego władcę Rumelii, Ishaka Beya i innych znaczących dowódców."
  6. Imber, Colin (2006), The Crusade of Varna, 1443-45, Aldershot ; Burlington (Vt.) : Ashgate, cop., str. 16, ISBN 978-0-7546-0144-9, OCLC 470458159, "In the course of their flight Kasim and Turahan burned all villages between Niš and Sofia. (Podczas rajdu Kasim i Turahan spalili wszystkie wioski między Niszem a Sofią.)"
  7. Imber, Colin (2006), The Crusade of Varna, 1443-45, Aldershot ; Burlington (Vt.) : Ashgate, cop., str. 270, ISBN 978-0-7546-0144-9, OCLC 470458159, "The Ottoman sources in general emphasize the disagreement and lack of cooperation between frontier Ottoman forces under Turakhan and sipahi army under Kasim" (Źródła osmańskie ogólnie podkreślają brak porozumienia i brak współpracy między przygranicznymi siłami osmańskimi pod dowództwem Turakhanem i armią spahisów Kasima).
  8. 8,0 8,1 Fine, John Van Antwerp (1994) [1987]. The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press. str. 548. ISBN 0-472-08260-4.
  9. Stadtmüller, Georg (1988). Ungarn-Jahrbuch. Hase und Koehler Verlag. str. 16.
  10. 10,0 10,1 10,2 Babinger, Franz (1992). Mehmed the Conqueror and His Time. Princeton University Press. str. 25. ISBN 0-691-01078-1.
  11. Boyar, Ebru; Fleet, Kate (15 April 2010). A Social History of Ottoman Istanbul. Cambridge University Press. str. 25. ISBN 978-1-139-48444-2.
  12. The Cambridge Medieval History Series volumes 1-5. Plantagenet Publishing. s. 1728. GGKEY:G636GD76LW7.
  13. Imber, Colin (July 2006). "Introduction". The Crusade of Varna, 1443-45. Ashgate Publishing. str. 9–31. ISBN 0-7546-0144-7. [dostęp:2007-04-19].
  14. Mustafa Serdar Palabiyik (2012). "The Changing Ottoman Perception of War: From the Foundation of the Empire to its Disintegration". In Avery Plaw (red.). The Metamorphosis of War. New York, United States of America. str. 129.
  15. T. C. F. Hopkins (2007). Empires, Wars, and Battles. New York, United States of America. str. 207.
  16. Blagojević, Božidar (1984). Zbornik radova sa naučnih skupova u Negotinu i Kladovu povodom obeležavanja 170 godina od pogibije Hajduk-Veljka Petrovića i 150 godina oslobođenja od Turaka. Izd. Međuopštinska konferencija SSRN Zaječar, Balkanološki institut SANU. str. 35.
Bitwa pod Zlaticą
Zajkányi csata (węg.)
Битка при Златица (bułg.)
Битка код Златице (serb.)
część bitwy pod Warną
ilustracja
Sredna Gora
Czas 12 grudnia 1443
Miejsce Zlatitsa przełęcz w Balkan Mountains
(dzisiejsza Bulgaria)
Terytorium Imperium Osmańskie
Wynik Zwycięstwo osmańskie;
zatrzymanie postępu krzyżowców
Strony konfliktu
Coa Hungary Country History (15th century).svg Królestwo Węgier

POL Przemysł II 1295 COA.svg Królestwo Polskie
Despot of Serbia.png Despotat Serbii

Flag of the Ottoman Sultanate (1299-1453).svg Ottoman Empire
Dowódcy
Coa Hungary Country History (15th century).svg Hunyadi János

Coa Hungary Country History Vladislaus I (1440–1444).svg Władysław III
Despot of Serbia.png Đurađ Branković

Flag of the Ottoman Sultanate (1299-1453).svg Murad II
Siły
nieznana liczba nieznana liczba
Straty
nieznana liczba nieznana liczba
Podboje Turcji Osmańskiej

 ♦  Didymotyka  ♦  Bitwa pod Adrianopolem (1365)  ♦  Marica  ♦  Dubravnica  ♦  Bileća  ♦  Plocznik  ♦  Kosowe Pole (1389)  ♦  Rowina  ♦  Tyrnowo (1393)  ♦  Bitwa pod Nikopolis (1396)  ♦  Ankara  ♦  Powstanie w Bułgarii (1403)  ♦  Gallipoli  ♦  Siedmiogród (1438)  ♦  Jałomica (1442)  ♦  Zlatica (1443)  ♦  Warna (1444)  ♦  Kosowe Pole (1448)  ♦  Albulena (1457)  ♦  Serbia (1458)  ♦  Konstantynopol  ♦  Belgrad  ♦  Târgovişte (1462)  ♦  Kruja (1466)  ♦  Başkent  ♦  Vaslui (1475)  ♦  Valea Albă (1476)  ♦  Chlebowe Pole  ♦  Krbavsko Polje  ♦  Sapienza  ♦  Czałdyran  ♦  Mardż Dabik  ♦  Ar-Rajdanijja  ♦  Rodos ♦  Oblężenie Ostrovicy (1523)  ♦  Mohacz  ♦  Wiedeń (1529)

Flag of Croatia (Early 16th century–1526) (Border).svg Wojny Chorwatów

Oblężenie Zary (1202)  ♦  IV wyprawa krzyżowa  ♦  V wyprawa krzyżowa  ♦  Bitwa na równinie Mohi (1241)  ♦  Bitwa pod Bliską (1322)  ♦  Oblężenie Zary (1345–46)  ♦  Bitwa pod Samoborem (1441)  ♦  Bitwa pod Zlaticą (1443)  ♦  Bitwa pod Warną (1444)  ♦  Bitwa nad Uną (1483)  ♦  Bitwa w wąwozie Vrpile (1491)  ♦  Bitwa na Krbavskim Polu (1493)  ♦  Bitwa pod Dubicą (1513)  ♦  Bitwa o Jajce (1518)  ♦  Oblężenie Knina (1522)  ♦  Oblężenie Ostrovicy (1523)  ♦  Bitwa pod Mohaczem (1526)  ♦  Węgierska kampania (1527–38)