Bocskai-felkelés
| Strona | Autorzy | Nota |
| [1] | [2] | Ten artykuł pochodzi z Wikipedii w języku polskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku polskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaBocskai-felkelés (pol. Powstanie Bocskaya) – powstanie na Węgrzech w latach 1604–1606 w trakcie walk Węgrów z Habsburgami. W 1604 roku, pod pretekstem walki z nadużyciami i gwałtami austriackiego komendanta Koszyc, Stefan Bocskay pozyskał dla swojej sprawy hajduków i z ich pomocą zorganizował powstańczą armię, zorganizowaną na wzór Seklerów. Przekonał do siebie szlachtę, a nawet niektórych magnatów. Zjednał sobie chłopów i protestanckich mieszczan, którym obiecał nowe prawa i przywileje. Wkrótce rozpoczął również potajemne negocjacje z Imperium Osmańskim. 15 października 1604 roku w bitwie pod Álmosd pokonał wojska habsburskie i podporządkował swojej władzy Słowację. Po zdobyciu Koszyc otrzymał od sułtana tureckiego akceptację do objęcia tronu w Transylwanii. 21 lutego 1605 roku sejm transylwańskim w Mediaș wybrał go księciem Transylwanii i Węgier. Dążąc do zjednoczenia kraju, Stefan Bocskay podjął zabiegi o tytuł królewski. W tym celu prowadził dalsze negocjacje z Ahmedem I. W kwietniu 1605 roku otrzymał z rąk wielkiego wezyra Lala Mehmeda Paszy koronę i przyzwolenie od sułtana osmańskiego na używanie tytułu króla Węgier i na koronację. Współpraca Stefana Bocskaya z armią turecką pozwoliła mu na szybkie opanowanie całych Węgier – spowodowała jednak również umocnienie się Wielkiej Porty kosztem Księstwa Transylwanii. Bocskay, obawiając się, że może stać się marionetką w rękach sułtana, postanowił prowadzić własną politykę i wykorzystać toczącą się wojnę austriacko-turecką. W tym celu rozpoczął zabiegi dyplomatyczne i jako mediator dwóch stron próbował zakończyć konflikt zbrojny. Kosztem zrzeczenia się pretensji do tytułu królewskiego i uznania dzięki temu przez Habsburgów suwerennych rządów w Transylwanii, Stefan Bocskay zawarł 23 czerwca 1606 roku traktat pokojowy w Wiedniu, a następnie podjął się mediacji między sułtanem a cesarzem. Jego działania zakończyły się podpisaniem przez wojujące strony 11 listopada 1606 traktatu pokojowego w Zsitvatörök. Od tego czasu Transylwania stała się praktycznie niepodległa. Krótko po odniesieniu sukcesu politycznego Stefan Bocskay nagle zmarł w Koszycach (prawdopodobnie otruty przez kanclerza Michała Kathaya). Nie mając potomków, na swego następcę wyznaczył Bálinta Homonnaya. Sejm transylwański nie uszanował jednak tej woli i na elekcji wybrał księciem Transylwanii Zygmunta Rakoczego. Bocskay pochowany został w katedrze św. Michała w Alba Iulia, która jest nekropolią książąt Transylwanii. Literatura
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
