Buzád István

Z Europa Środkowa
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Notka

Poprzednik
István
12151225

Biskup Zagrzebia

122610 lipca 1247

Następca
Szentgróti Fülöp
12481262

Buzád István (* komitat Zala ? – † 10 lipca 1247, Csázma), węgierski duchowny katolicki.

Jego życie

Początek kariery

Subdiakon papieski, prepozyt Aradu od 1224 r., kanclerz królewski (węg. királyi kancellár) w latach 1224-1225. W Archontologii węgierskiej (węg. Magyar Archontológiá) był wybierany od 1225 r., a w latach 1226–1247 był faktycznym biskupem diecezji Zagrzebia.

Konflikty

W 1226 r., ponieważ nie stawił się na rozprawę między nim a opatem Pannonhalm, został uznany za przegranego w toczącym się od 1160 r. procesie o dziesięcinę za Drávą i skazany na karę grzywny w wysokości 60 srebrnych marek. Buzád udał się do Rzymu, aby walczyć o prawdę, a po drodze otrzymał od kapituły 120 marek srebra. Tam nakazanu mu pojednać się z opatem. Próbował usunąć swoją diecezję spod jurysdykcji arcybiskupa Kalocsy i połączyć ją z nieistniejącą już archidiecezją Spalato. Pozyskał Kálmána, księcia Slawonii, który w maju 1240 r. za pośrednictwem swego ambasadora obiecał papieżowi, że przekaże wszystkie swoje książęce dochody arcybiskupstwu zagrzebskiemu. Papież nakazał, aby w pierwszej kolejności zwyciężyły kapituły zagrzebskie i spalato. Próbę położyło kres powstaniu tatarskiemu oraz sprzeciwowi arcybiskupów ostrzhomskiego i kalockiego zjednoczeniu.

Konstrukcje

W 1227 roku przekazał kanonikom dochody finansowe Zagrzebia i wsi Zagrzebia, dziesięciny i budynki w Goricy. W maju 1230 roku przed arcybiskupem Kalocsy Ugrin osiągnął porozumienie z templariuszami, w wyniku czego Vaska stała się własnością biskupa, natomiast Raszjeka stała się własnością rycerską. W 1232 roku ufundował kaplicę towarzystwa Czázma, nazwaną imieniem Ducha Świętego, składającą się z 12 kanoników, na którą w 1237 roku przekazał dochód z 2 kaplic, zastrzegając, że kanonicy powinni zajmować się naukami ścisłymi. Wezwał dominikanów przeciwko bogomiłom, a Csázmán podarował im kościół, klasztor i majątek. Wtedy to paulini osiedlili się w Remet koło Zagrzebia.

Sprowadził do Ivanića benedyktynki, dla których zbudował klasztor i kościół. W 1232 roku zgodził się z opatem Pannonhalmy, który zrzekł się dziesięciny w zamian za dochody z 4 kaplic za Drávą i w ramach rekompensaty zapłacił Buzádowi 500 srebrnych marek. Ich ugodę papież Grzegorz IX potwierdził 22 lipca 1232 roku. W 1241 roku uciekł przed Mongołami do Tengermellék. Był jednym z towarzyszy Béli IV, a następnie pomocnikiem przy odbudowie. W 1245 roku napisał księgę zatytułowaną Liber questionum et sententiarum, aby przygotowujący się do kapłaństwa mogli dowiedzieć się tego, co najpotrzebniejsze. W 1246 r. zainstalował w swojej diecezji siostry dominikanki i w ciągu trzech lat przywrócił Zagrzeb i Csázmę.

Komentarz

Według jego znajomego, archidiakona Tamása ze Spalató, był on bardzo bogaty, lubił przepych, życzliwy, uprzejmy, ale poszukiwał chwały.[1]

Przypisy

  1. Diós István, dr.: Magyar katolikus lexikon. 5. köt., Szent István Kiadó, Budapest, 2000. s. 485.
Buzád István
Biskup Zagrzebia
Urodziny
Data ?
Obywatelstwo magyar węgierskie
Wyznanie katolik
Jego służba
Urząd Biskup Zagrzebia
Okres 1226 – 10 lipca 1247
Poprzednik István
Następca Szentgróti Fülöp
István Buzád na Catholic Hierarchy
Szablon