Demeter

Strona	Autorzy	Nota
[1]	[2]	Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach.

Poprzednik: Skarbnik królewski (31 maja 1359 – 2 września 1370) Następca: Mariadi Demeter De Surdis János Poprzednik: Kanclerz (1364–1368) Następca: brak informacji Kanizsai János Poprzednik: Biskup Syrmii (1364–1368) Następca: Tamás Paksi István Poprzednik: Biskup Transylwanii (1368–1376) Następca: Szécsi Domonkos Goblin Poprzednik: Biskup Zagrzebia (1376–1378) Następca: Kanizsai István Horvat Pál Poprzednik: Arcybiskup Ostrzyhomia (16 sierpnia 1378 – 23 stycznia 1387) Następca: De Surdis János Kanizsai János Notka Demeter (pol. Demetriusz, łac. Demetrius) (* nieznana, † 20 lutego 1387), węgierski kardynał i polityk, który służył jako arcybiskup Ostrzyhomia i biskup Zagrzebia i Transylwanii oraz kanclerz. Pochodzenie i wczesna kariera Nic nie wiadomo o pochodzeniu Demetera, który sięgnął po najwyższe tytuły kościelne, ale przypuszcza się, że pochodził z rodziny chłopskiej. Jego ojcem był niejaki Peter. Inni historycy twierdzili, że należał do rodziny Kaplai z rodu Kaplon lub był członkiem szlacheckiej rodziny Bajoni. Pod koniec życia pojawiał się we współczesnych źródłach jako Demetrius z Vaskút (węg. Vaskúti Demeter), po otrzymaniu darowizn ziemi w komitatach Nógrád i Gömör w 1381 roku. Wraz ze swoim bratem Filipem wychowywał się wraz z najstarszym synem króla Karola I, Ludwikiem, który w 1342 r. został królem Ludwikiem I. Demeter w 1356 r. został Strażnikiem Pieczęci, więc na stałe należał do eskorty Ludwika I. Trzy lata później powierzono mu zarządzanie skarbem królewskim. Na tym stanowisku nadzorował dobra i dary skarbu (munera), a także zachowywał i przechowywał królewskie statuty dla darowizn majątkowych. Według historyka Pála Engela, urząd skarbnika uzyskał stały status w 1377 roku, prawdopodobnie z inicjatywy samego Demetera. W tym czasie Demeter rozpoczął karierę kościelną, zostając w 1363 r. kanonikiem Peczu i prepozytem w Egerze. W lipcu 1364 r. papież Urban V mianował go biskupem Syrmii, ale Demeter objął urząd dopiero 1 kwietnia 1365 r. 28 czerwca 1368 r. Demeter został również biskupem Transylwanii. Podczas swojej kadencji biskupa Transylwanii Demeter zbudował klasztor dla Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika. Od maja do lipca 1375 r. wymieniany był także jako tajny kanclerz na dworze królewskim. W tym samym roku brał udział w negocjacjach dotyczących przyszłego małżeństwa Zygmunta Luksemburskiego i księżnej Marii. Kanclerz i kardynał Demeter, niedawno mianowany kanclerzem królestwa (stanowisko, które piastował aż do śmierci), musiał niebawem opuścić dwór, ponieważ 23 stycznia 1376 r. papież Grzegorz XI nadał mu biskupstwo Zagrzebia. 16 sierpnia 1378 r. papież Urban VI mianował go arcybiskupem Ostrzyhomia i uczynił go kardynałem oraz tytularnym kardynałem-kapłanem Santi Quattro Coronati 18 października. Demeter nigdy nie odwiedził Rzymu jako kardynał i został ambasadorem papieskim na Węgrzech. Jako (lord) kanclerz, Demeter był także szefem nowo powstałego sądu specjalnej obecności (poprzedniej instytucji naczelnego sędziego), jednak funkcję sędziowską pełnili jego zastępcy (najbardziej godnym uwagi był Jan z Küküllő). Jako arcybiskup Ostrzyhomia, 16 września 1382 r. Demeter odprawił uroczystość pogrzebową króla Ludwika I i następnego dnia w bazylice Székesfehérvár ukoronował Marię, starszą córkę Ludwika I, na następczynię na tronie Węgier. W 1384 r. kardynał Demeter udał się do Polski ze znaczącą eskortą zbrojną, towarzysząc młodszej córce Ludwika I, Jadwidze, która została wybrana na następcę swego ojca na tronie polskim. W sierpniu 1385 r. arcybiskup odprawił ceremonię zaślubin królowej Marii z Zygmuntem Luksemburskim, doprowadzając do wściekłości matkę królowej i regentkę, Elżbietę Bośniacką. Królowa-wdowa chciała zemścić się na małżeństwie, próbując pozbawić arcybiskupa jego stolicy. Zygmunt wkrótce opuścił królestwo, umożliwiając węgierskiej szlachcie zaproszenie króla Neapolu Karola III do objęccia tronu po królu Ludwiku I. Karol z powodzeniem najechał Węgry i zdetronizował Marię. 31 grudnia 1385 roku Demeter koronował go na króla Węgier w obecności byłej królowej Marii i królowej-wdowy Elżbiety. Jednak królowa Elżbieta zadźgała na śmierć nowego króla Karola w swoich apartamentach w lutym 1386 r. Zygmunt wrócił na Węgry wkrótce potem, by zostać koronowanym na króla jako współwładca Marii. Demeter zmarł przed koronacją. Przypisy Źródła

Demetrius (łac.) Demeter Arcybiskup Ostrzyhomia kardynał Pieczęć arcybiskupa Demetriusa Kraj działania [[{{{link alias}}}]] Urodziny nieznana Śmierć 20 lutego 1387 Arcybiskup Ostrzyhomia Okres sprawowania 1378–1387 Biskup Zagrzebia Okres sprawowania 1376–1378 Biskup Transylwanii Okres sprawowania 1368–1376 Biskup Syrmii Okres sprawowania 1364–1368 Wyznanie katolicyzm Kościół rzymskokatolicki Kreacja kardynalska 18 października 1378 Urban VI