Dobeš Černohorský z Boskovic
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku czeskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku czeskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaDobeš Černohorský (niem. Tobias von Boskowitz und Černahora) (* nieznana, † 1493), morawski szlachcic z rodziny Boskovic. ŻyciorysJego ojcem był Beneš Černohorský z Boskovic. Dobeš miał rodzeństwo: Tasa – biskupa Ołomuńca, Beneša Młodszego, Jana, Jindřicha, Elder i Marké. Wraz ze swoim bratem Benešem posiadali znaczną część spadku po ojcu, którego centrum był zamek Černá Hora. W 1483 r. kupili zamek Holštejn, który był ich własnością tylko przez 10 lat. Na początku lat 60. Jerzy z Podiebradów i Kunštát zabrał Nový hrad Boskovicow, który był dobrem margrabiego i był zastawiony. Zrobił to na rzecz swojej rodziny panom z Kunštátu. Podczas wojen czesko-węgierskich Dobeš i jego brat Beneš opowiedzieli się po stronie węgierskiego króla Macieja Korwina. Dobeš dowodził słynną Czarną Armią, z którą podbił zamek Špilberk 12 lutego 1469 r. Po zdobyciu Nowego Zamku przez wojska króla Macieja w 1470 r. król węgierski podarował go Boskovicom z Černohorý. Bracia Beneš i Dobeš rozebrali uszkodzony zamek, a obok niego zbudowali nowy budynek Nowego Zamku, który nad bramą ma rok 1493. Po nagłej śmierci jego kuzyna Jaroslava z Boskovic na początku 1485 r., za którą odpowiadał Maciej Korwín, Boskovice odwrócili się od króla węgierskiego, a Dobeš dołączył do cesarza Fryderyka III, który kilkakrotnie walczył z Macoejem. Armia dowodzona przez Dobeša podbiła Wiedeń 1 czerwca 1485 r., a cesarz Fryderyk uczynił Dobeša swoim najwyższym dowódcą. Trzymał go w służbie dyplomatycznej nawet po zakończeniu walk po śmierci Macieja. Dobeš wrócił na Morawy dopiero w 1492 roku, gdzie wraz ze swoim bratem Benešem zarządzali swoimi majątkami. Zmarł 20 grudnia 1493 r. w Wiedniu. RodzinaDobeš zmarł bez męskiego dziecka, miał trzy córki z żoną Hedviką z Rožmberka: Annę, Bohunkę i Johankę. Literatura
|
|