Donovaly

Z Europa Środkowa
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
tjumb

Przełęcz Donowalska (słow. Donovalské sedlo; 950 m) – przełęcz w Centralnych Karpatach Zachodnich na Słowacji, rozdzielająca Wielką Fatrę na północnym zachodzie od Gór Starohorskich na południu.

Formalnie przełęcz, w formie dość szerokiego halnego siodła, oddziela od siebie masyw Zwolenia (należącego do Wielkiej Fatry) na północy od masywu Baraniej Głowy (słow. Barania hlava) na południu. Stanowi znane od dawna przejście z Doliny Korytnickiej (należącej do dorzecza Wagu) na północy do Doliny Starohorskiej (należącej do dorzecza Hronu) na południu.

Przez przełęcz oraz wspomnianymi wyżej dolinami biegnie słowacka droga krajowa nr 59 oraz międzynarodowy szlak drogowy nr E77. Wokół przełęczy rozłożyły się zabudowania wsi Donovaly, będącej znanym ośrodkiem turystycznym, zwłaszcza w sezonie zimowym (narciarstwo).

Widok na Starohorskie Wierchy, Przełęcz Donowalską i Wielką Fatrę ze zboczy szczytu Prašivá (1652 m) w Niżnych Tatrach

Donovaly (węg. Dóval, do 1882 Donoval) – wieś i gmina (obec) na Słowacji, w powiecie Bańska Bystrzyca.

Miejscowość położona jest na wysokości od 900 do 1060 metrów n.p.m. na pograniczu Wielkiej Fatry (masyw Zwolenia) na północy i Gór Starohorskich (Barania hlava, 1100 m) na południu, wokół szerokiego siodła Przełęczy Donowalskiej. Przez Donovaly biegnie droga krajowa 59 (międzynarodowa E-77), łącząca Rużomberk na północy z Bańską Bystrzycą na południu[1].

Historia

Donovaly powstały na początku XVIII wieku na terenach należących do bańskobystrzyckiej komory górniczej. Pierwsza wzmianka pisana o nich pochodzi z 1702 r. Już jednak blisko sto lat wcześniej istniały tu pierwsze śródleśne osady węglarzy, wypalających węgiel drzewny na potrzeby bańskobystrzyckich hut miedzi. Dzisiejszą gminę tworzą właściwe Donovaly i siedem innych osad. Osady te otrzymywały nazwy od imion lub przezwisk zakładających je mistrzów (słow. mistríkov): Buly (lub Bully, 1618 r.), Hanesy (1627 r.), Mistríky i Mišúty (1743 r.), Močiar (1754 r.), Polianka i Sliačny (1820 r.).

Po upadku bańskobystrzyckiego hutnictwa miedzi i w ogóle po przejściu na opalanie pieców hutniczych węglem kamiennym (koksem) mieszkańcy Donoval zajęli się pracą w lasach lub w hutach żelaza w dolinie Hronu. Rosnące bezrobocie było od początku XX w. przyczyną znacznej emigracji zarobkowej (na Węgry i do Ameryki), a równocześnie radykalizacji postaw społecznych mieszkańców. M.in. od 1922 r. działała tu Komunistyczna Partia Czechosłowacji. W okresie międzywojennym zaczęto doceniać walory wypoczynkowe wsi – pierwszy hotel powstał w 1936 r.

W czasie słowackiego powstania narodowego (SNP) Donovaly były jednym z głównych ośrodków tzw. republiki partyzanckiej (Partizánska republika). Tutaj w grupie słowackich działaczy niepodległościowych powstała koncepcja odezwy, która odczytana w dniu 30 sierpnia 1944 r. w Wolnym Radiu Słowackim dała początek powstaniu. Przez krótki okres mieściło się tu dowództwo 1 Armii Czechosłowackiej. W budynku "Športhotelu" odbywały się ostatnie zebrania politycznych i wojskowych organów powstania. Pod koniec października 1944 r. stąd grzbietami Niżnich Tatr na wschód uchodziły setki powstańców i cywilnych uciekinierów. Później w peryferyjnych osadach Donoval mieściły się partyzanckie szpitale, magazyny i punkty kontaktowe. Pamiątkami po tych czasach jest pomnik SNP z postacią powstańca przed wspomnianym "Športhotelem" (artysta rzeźbiarz J. Kostka, architekt M. Škorupa) oraz tablica pamiątkowa na budynku w Bullach, w którym mieścił się partyzancki szpital.

Turystyka

Sama miejscowość Donovaly leży w paśmie ochronnym Parku Narodowego Niżne Tatry (Národný park Nízke Tatry)[1].

Obecnie Donovaly są znanym ośrodkiem narciarskim, którego centrum – Park Snow Donovaly – leży na zboczach masywu Zwolenia i Novej holi, dokąd dochodzi krzesełkowo-gondolowa. W Donovalach trasy narciarskie biegną po stokach dwóch gór: Nová hoľa (z najdłuższą koleją krzesełkowo-gondolową Telemix o długości 1312 m) i Zahradiste (z najdłuższą koleją krzesełkową o długości 774 m, oferującą także jazdę nocną)[2]. Od 1992 r. odbywają się tutaj także wyścigi psich zaprzęgów.

W okresie letnim miejscowość jest popularnym miejscem rozpoczynania wędrówek głównym grzbietem Niżnych Tatr. Przechodzi przez nią czerwony szlak turystyczny czerwony szlak Cesta hrdinov SNP. Jest to najdłuższy znakowany szlak turystyczny całej Słowacji, prowadzący głównie szczytami i grzbietami gór[3].

Szlak czerwony odcinek: Donovaly – Barania hlavaBulovský príslopKečkaHadliarkasedlo HadlankaKozí chrbátHiadeľské sedlo. Odległość 9,5 km, suma podejść 540 m, suma zejść 435 m, czas przejścia: 3:10 h, z powrotem 3 h[1]
Szlak czerwony odcinek: Donovaly – Zvolen – sedlo PríporMotyčská hoľaVeľký Šturec. Odległość 7,9 km, suma podejść 80 m, suma zejść 330 m, czas przejścia: 1:15 h, z powrotem 1:30 h[1]
Szlak żółty Donovaly – Korytnica, rázcestie. Odległość 4,7 km, suma podejść 578 m, suma zejść 560 m, czas przejścia: 2:55 h, z powrotem 2:50 h[1]

Bibliografia

  • Veľká Fatra. Turistická mapa 1:50 000. Edícia turistických máp č. 121, wyd. VKÚ Harmanec 1994. ISBN 80-85510-41-3.
Donovalské sedlo
Przełęcz Donowalska
ilustracja
Widok z Novej hoľi
Państwo  Słowacja
Wysokość 960 m n.p.m.
Pasmo Wielka Fatra − na północy
Góry Starohorskie na południu
Sąsiednie szczyty Zvolen (1402 m) − na północy
Banik (1056 m) − na południu
Położenie na mapie Słowacji
"{{{alt grafiki}}}"
Donovaly
"{{{alt zdjęcia}}}"
Widok ogólny
Państwo SVK
Jednostka administracyjna
I stopień bańskobystrzycki
II stopień Bańska Bystrzyca
Stanowisko zarządzającego starosta
Zarządzający Miroslav Daňo[4]
Powierzchnia 17,503[5]
Wysokość 960 m n.p.m.
Rok 2016-12-31
Liczba ludności 225
Gęstość zaludnienia 12,85
Numer kierunkowy +48
Kod pocztowy 97639
Tablice rejestracyjne BB
Kod mapy kraj bańskobystrzycki
Commons Category:Donovaly
www http://www.donovaly.sk/

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Turystyczna mapa Słowacji [dostęp:2020-08-03].
  2. Na narty do Donovaly. [w:] Kalendarz przygód [on-line]. [dostęp:2017-11-16]
  3. Ján Lacika, Niżne Tatry, Bratislava: Dajama, 2001, ISBN 80-88975-33-6.
  4. Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp:2017-11-15]. (słow.).
  5. Registre obnovenej evidencie pozemkov. Úrad geodézie, kartografie a katastra SR, 2017-08-10. [dostęp:2017-11-15]. (słow.).