Eisenachi csata
| Strona | Autorzy | Nota |
| [1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaEisenachi csata (pol. Bitwa pod Eisenach) w 908 r.[1] była miażdżącym zwycięstwem armii węgierskiej nad armią niemiecką złożoną z rycerzy z Frankonii, Saksonii i Turyngii. ŹródłaGesta Regum Francorum excerpta, ex originali ampliata. TłoTa bitwa jest częścią wojny węgiersko-niemieckiej, która rozpoczęła się w 900 roku po węgierskim podboju Panonii (Zadunaja) i trwała do 910 roku, bitwy pod Augsburgiem i Rednitz, obie zakończone katastrofalnymi klęskami niemieckimi, które zmusiły niemieckiego króla Ludwika IV Dziecięcia i księstwa niemieckie by zaakceptowały straty terytorialne i złożyły hołd Węgrom.[2] PreludiumPo bitwie pod Pozsony zakończonej katastrofalną klęską atakujących armii wschodnich Franków pod wodzą księcia Bawarii Luitpolda, Węgrzy kierując się filozofią wojny nomadycznej: zniszczyć całkowicie wroga lub zmusić go do poddania się, najpierw zmusili księcia Bawarii Arnulfa do zapłacenia im daniny i pozwolenia ich armiom przekroczyć ziemie księstwa, by zaatakować inne terytoria niemieckie i chrześcijańskie[3], a następnie rozpoczęły dalekosiężne kampanie przeciwko innym księstwom frankijskim. Pierwszym z nich był atak jednej armii węgierskiej na Turyngię i Saksonię. Nie był to jednak pierwszy atak Węgrów w Saksonii, bo dwa lata wcześniej dwie armie węgierskie po kolei zdewastowały księstwo, poproszone o przybycie przez słowiańskie plemię Dalamanci, mieszkające w pobliżu Miśni, zagrożone atakami Sasów i grabieżami. W swojej kampanii w 908 r. Węgrzy ponownie wykorzystali terytorium Dalamanci, aby zaatakować Turyngię i Saksonię, pochodząc z Czech lub Śląska, gdzie żyły plemiona słowiańskie, podobnie jak w 906 r.[3] Siły Turyngii i Saksonii pod dowództwem księcia Turyngii Burcharda spotkały się z Węgrami na polu bitwy pod Eisenach. Liczebność wojsk nie jest znana, ani dowódca wojsk węgierskich, choć możliwe, że był to ten sam dowódca, który doprowadził Węgrów do wielkich zwycięstw w bitwach pod Pozsony w 907 r., Augsburgiem i Rednitz w 910 r., ostatecznych w swych rozstrzygnięciach (unicestwienie sił wroga wraz z ich przywódcami). BitwaNie znamy wielu szczegółów na temat tej bitwy, ale wiemy, że była to miażdżąca klęska dla Niemców, a przywódca armii chrześcijańskiej: Burchard, książę Turyngii, został zabity wraz z Egino, księciem Turyngii i Rudolfem I, biskup Würzburga wraz z większością niemieckich rycerzy. Węgrzy następnie splądrowali Turyngię i Saksonię aż do Bremy[4], wracając do domu z wieloma łupami. [5][6] NastępstwaPo tym zwycięstwie węgierskie kampanie przeciwko księstwom niemieckim trwały do 910 r., bitwy pod Augsburgiem i Rednitz zakończyły się katastrofalnymi klęskami niemieckimi, po których król niemiecki Ludwik Dzieciątko zawarł pokój z Księstwem Węgier, godząc się na złożenie hołdu temu drugiemu. oraz uznanie zdobyczy terytorialnych Węgier w czasie wojny.[2] Przypisy
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
