Esterházy Imre
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku węgierskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku węgierskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
Notka
Esterházy Imre (* 5 listopada 1663, Vágújhely – † 6 grudnia 1745, Pozsony), hrabia Galánty, arcybiskup Ostrzyhomia, kanclerz. Koronował królową Marię Teresę 25 czerwca 1741 r. Jego życieSyn barona Imrego Esterházyego (1638–1670), wilekiego właściciela ziemskiego i Zsuzsanny Bucsányi z Bucsány. Jego dziadkami ze strony ojca byli baron Dániel Esterházy (1585–1654), właściciel ziemski i Judit Rumy (1606–1663) z Rumi i Rábadoroszló. Jego dziadkami ze strony matki byli Zsigmond Bucsányi z Bucsány, właściciel ziemski i Erzsébet Balogh z Nebojsá i Galantha. Pierwszym mężem baronowej Zsuzsanny Bucsányi był János Fitter, którego matką była Erzsébet Fitter; poprzez matkę kuzynem arcybiskupa Imre Esterházyego był Kristóf Festetics (1696–1768) z Tolna, duży właściciel ziemski, alispán komitatu Somogy, poseł do parlamentu i rycerz ze złotymi ostrogami. Studiował u jezuitów w Nagyszombat i Sopronie. W 1680 wstąpił do zakonu paulinów w Sopronbánfalva. Studia kontynuował w Bécsújhely i Rzymie, gdzie uzyskał doktorat z filozofii i teologii. Do domu wrócił w 1687 r., święcenia kapłańskie przyjął w roku następnym, a następnie przez siedem lat pracował jako nauczyciel w Lepoglawie i Nagyszombacie. W roku 1694 opublikował także pracę pt. „Tezy teol. de iure et dominio”. Generał zakonu z 1702 r. Został głową biskupstwa Vácu 15 października 1706 r., a 10 października 1708 r. Zagrzebia. Odegrał dużą rolę w tym, że stany chorwackie przyjęły w 1712 roku Pragmatica sanctio. Tytuł hrabiowski otrzymał w 1715 r. 17 stycznia 1723 roku został mianowany biskupem diecezji Veszprém i w efekcie dziedzicznym főispánem (węg. örökös főispán). Odbudował katedrę wraz z kapitularzem w stylu barokowym i wyposażył ją w 4 dzwony. W diecezji spędził zaledwie dwa i pół roku, od 31 sierpnia 1725 roku był arcybiskupem i prymasem ostrzyhomskim. W 1727 roku otrzymał paliusz kardynaliski. W 1732 r. Esterházy zbudował kaplicę św. Jana Jałmużny oraz klasztor i szpital sióstr zakonnych nazwanych w 1732 r. imieniem św. Elżbiety; Esterházy építtette a pozsonyi székesegyházhoz 1732-ben az Alamizsnás Szent János-kápolnát, s a Szent Erzsébetről elnevezett apácák kolostorát és kórházát; na cele kościelne i kulturalne ok. wydał dwa miliony forintów. Koronował królową Marię Teresę 25 czerwca 1741 r. on i Georg Raphael Donner stworzyli pomnik konny na ołtarz główny kościoła św. Marcina w Pozsonyi i wspierali swojego krewnego poetę László Amadea. Dzieło
Bibliografia
Źródło
|
|
- 0hun
- 0p
- Strony przetłumaczone z węgierskiej Wikipedii
- Strony z odwołaniami do nieistniejących plików
- Węgierscy Paulini
- Biskupi Vácu
- Biskupi Zagrzebia
- Biskupi Veszprému
- Arcybiskupi Ostrzyhomia
- Rodzina Esterházy
- Urodzeni w 1663
- Urodzeni w XVII wieku
- Zmarli w 1745
- Zmarli w XVII wieku
- Ludzie z Pozsony
- XVIII-wieczni biskupi
- Węgierscy kanclerze królewscy
- Rycerz ze złotymi ostrogami