Esterházy Imre

Z Europa Środkowa
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Notka

Poprzednik:
Dvornikovich Mihály
Biskup Vácu
1706–1708
Następca:
Kollonich Zsigmond
Poprzednik:
Brajkovics Márton
Biskup Zagrzebia
1709–1723
Następca:
Branjug György
Poprzednik:
Volkra Ottó János
Biskup Veszprému
1723–1725
Następca:
Acsády Ádám Péter
Poprzednik:
Keresztély Ágost
Arcybiskup Ostrzyhomia
1725–1745
Następca:
Csáky Miklós

Esterházy Imre (* 5 listopada 1663, Vágújhely – † 6 grudnia 1745, Pozsony), hrabia Galánty, arcybiskup Ostrzyhomia, kanclerz. Koronował królową Marię Teresę 25 czerwca 1741 r.

Jego życie

Syn barona Imrego Esterházyego (1638–1670), wilekiego właściciela ziemskiego i Zsuzsanny Bucsányi z Bucsány. Jego dziadkami ze strony ojca byli baron Dániel Esterházy (1585–1654), właściciel ziemski i Judit Rumy (1606–1663) z Rumi i Rábadoroszló. Jego dziadkami ze strony matki byli Zsigmond Bucsányi z Bucsány, właściciel ziemski i Erzsébet Balogh z Nebojsá i Galantha. Pierwszym mężem baronowej Zsuzsanny Bucsányi był János Fitter, którego matką była Erzsébet Fitter; poprzez matkę kuzynem arcybiskupa Imre Esterházyego był Kristóf Festetics (1696–1768) z Tolna, duży właściciel ziemski, alispán komitatu Somogy, poseł do parlamentu i rycerz ze złotymi ostrogami. Studiował u jezuitów w Nagyszombat i Sopronie.

W 1680 wstąpił do zakonu paulinów w Sopronbánfalva. Studia kontynuował w Bécsújhely i Rzymie, gdzie uzyskał doktorat z filozofii i teologii. Do domu wrócił w 1687 r., święcenia kapłańskie przyjął w roku następnym, a następnie przez siedem lat pracował jako nauczyciel w Lepoglawie i Nagyszombacie. W roku 1694 opublikował także pracę pt. „Tezy teol. de iure et dominio”. Generał zakonu z 1702 r.

Został głową biskupstwa Vácu 15 października 1706 r., a 10 października 1708 r. Zagrzebia. Odegrał dużą rolę w tym, że stany chorwackie przyjęły w 1712 roku Pragmatica sanctio. Tytuł hrabiowski otrzymał w 1715 r. 17 stycznia 1723 roku został mianowany biskupem diecezji Veszprém i w efekcie dziedzicznym főispánem (węg. örökös főispán). Odbudował katedrę wraz z kapitularzem w stylu barokowym i wyposażył ją w 4 dzwony. W diecezji spędził zaledwie dwa i pół roku, od 31 sierpnia 1725 roku był arcybiskupem i prymasem ostrzyhomskim. W 1727 roku otrzymał paliusz kardynaliski.

W 1732 r. Esterházy zbudował kaplicę św. Jana Jałmużny oraz klasztor i szpital sióstr zakonnych nazwanych w 1732 r. imieniem św. Elżbiety;

Esterházy építtette a pozsonyi székesegyházhoz 1732-ben az Alamizsnás Szent János-kápolnát, s a Szent Erzsébetről elnevezett apácák kolostorát és kórházát;

na cele kościelne i kulturalne ok. wydał dwa miliony forintów. Koronował królową Marię Teresę 25 czerwca 1741 r. on i Georg Raphael Donner stworzyli pomnik konny na ołtarz główny kościoła św. Marcina w Pozsonyi i wspierali swojego krewnego poetę László Amadea.

Dzieło

Bibliografia

  • Bakonyvári Ildefonz: A pápai Katholikus Gymnasium története a pálosok idejében. Pápa, 1896
  • Kisbán Emil: A magyar pálosrend története. 2. köt. Bp., 1940
  • Meszlényi Antal: A magyar hercegprímások arcképsorozata 1707–1945. Bp., 1970
  • Déri Eszter 2016: Esterházy Imre temetése. In: Egyház és reprezentáció a régi Magyarországon. Budapest

Źródło

Urodziny
Data 5 listopada 1663
Miejsce Vágújhely
Śmierć
Data 6 grudnia 1745 (82 lat)
Miejsce Pozsony
Okres biskupi
17 stycznia 1723 - 31 sierpnia 1725
(Veszprém)
Okres biskupi
31 sierpnia 1725 - 6 grudnia 1745
(Esztergom)
Poprzednik Następca
Keresztély Ágost Csáky Miklós
Esterházy Imre
Szablon

Imre