Eugeniusz IV

Strona	Autorzy	Nota
[1]	[2]	Ten artykuł pochodzi z Wikipedii w języku polskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku polskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach.

Notka Eugeniusz IV (łac. Eugenius IV, właśc. Gabriele Condulmaro Can.Reg. (* między 24 lutego 1383 a 23 lutego 1384 w Wenecji, † 23 lutego 1447 w Rzymie) – papież w okresie od 3 marca 1431 do 23 lutego 1447. Życiorys Urodził się w Wenecji ok. 1383 roku, w zamożnej rodzinie. W młodości został kanonikiem regularnym S. Giorgio in Alga , jednak dzięki bliskiemu pokrewieństwu z Grzegorzem XII (Gabriele był jego siostrzeńcem) błyskawicznie awansował w hierarchii kościelnej. Grzegorz XII mianował go biskupem Sieny, a 9 maja 1408 roku kardynałem prezbiterem San Clemente. Uczestniczył w obradach soboru w Konstancji. Decyzją Marcina V został legatem w Marchii Ankony (1420) oraz Bolonii (1423/24). Wybór na papieża Kardynałowie zebrani na konklawe, uzgodnili że nowy papież ma przeprowadzić sobór w Bazylei oraz zapewnić współpracę w kolegium kardynalskim. 3 marca 1431 roku został wybrany na Stolicę Piotrową i przybrał imię Eugeniusza IV. Już w dzień po intronizacji, uznał te uzgodnienia za wymuszone. Pontyfikat 23 lipca 1431 roku otworzył sobór w Bazylei, zwołany jeszcze przez Marcina V, jednak decyzje tam podjęte stanowczo osłabiły jego pozycję. Eugeniusz IV sobór rozwiązał i zapowiedział, że w ciągu półtora roku zwoła kolejny. Kardynałowie, pod przewodnictwem Giuliano Cesariniego, byli niezadowoleni z takiego przebiegu wydarzeń i nie przerwali obrad, podpierając się uchwałami soboru w Konstancji. Dwuletni spór został zakończony za pośrednictwem koronowanego na cesarza Zygmunta Luksemburskiego – ostatecznie, Eugeniusz IV uznał sobór w Bazylei za legalny. Rebelia W maju 1434 wybuchła antypapieska rebelia wywołana ograniczeniami uprawnień kardynałów i odebraniem majątków kościelnych rodzinie Colonnów, spokrewnionej z Marcinem V. Ponadto okupację obszarów prowadził kondotier Francesco Sforza. Eugeniusz IV uciekł do Florencji, a stamtąd, dzięki pomocy rządzącej Toskanią rodziny Medyceuszy, przez dziewięć lat rządził Kościołem. Sobór w Ferrarze 18 września 1437, Eugeniusz IV przeniósł obrady soboru do Ferrary, gdzie zjechać mieli dostojnicy bizantyńscy, w celu zaproponowania pojednania między Kościołami oraz z prośbą o pomoc w walce przeciw Turkom Osmańskim. Obrady z powodów finansowych i niebezpieczeństwa zarazy przeniesiono 10 stycznia 1439 do Florencji. 6 lipca 1439 zawarto unię kościelną z Kościołem prawosławnym, co bardzo podbudowało wizerunek papieża. Bizantyńczycy uznali prymat papieża i poprawność formuły Filioque, o pochodzeniu Ducha Świętego od Ojca i od Syna. W 1443, sobór został przeniesiony do Rzymu. Dodatkowo Eugeniusz zawarł porozumienia z jakobitami (1444), monoteletami i nestorianami (1445). Kardynał Cesarini zorganizował przeciw Turkom krucjatę, której przewodził król Polski i Węgier Władysław III Warneńczyk. Wyprawa ta zakończyła się klęską w bitwie pod Warną 10 listopada 1444. Tymczasem w Bazylei pozostali zbuntowani kardynałowie ogłosili 25 czerwca 1439 roku, Eugeniusza IV heretykiem, z powodu przeniesienia soboru. Zdetronizowali papieża (który wówczas ich ekskomunikował) i wybrali antypapieża – Feliksa V, a wyższość soboru nad papieżem uznali za prawdę wiary. Nowy antypapież nie miał jednak wielu zwolenników, a jedyny sojuszniczy obszar – Neapol – został odebrany przez Eugeniusza, poprzez obietnicę władzy, złożoną Alfonsowi V. Dzięki tym działaniom, papieżowi udało się we wrześniu 1443 powrócić do Rzymu. Ostatnie lata Eugeniuszowi IV nie udało się doprowadzić do zakończenia wojny stuletniej, a jego proniemiecka polityka spowodowała, że Karol VII ogłosił tzw. sankcję pragmatyczną – był to zbiór dekretów ograniczających władzę papieża. Jednak dzięki staraniom Eneasza Piccolominiego, Eugeniuszowi udało się w 1445 zawrzeć porozumienie z elektorami niemieckimi i nowym królem Fryderykiem III. Zmarł 23 lutego 1447 roku i został pochowany w Rzymie w kościele S. Salvatore in Lauro. Przypisy Bibliografia Poczet papieży Michał Gryczyński Paweł Janowski, Laetentur caeli, bulla papieża Eugeniusza IV z 6 lipca 1439 roku, [w:] Encyklopedia Katolicka, Lublin 2004, t. X, kol. 364-365. Pope Eugene IV (ang.). Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-03-09]. Linki zewnętrzne Bulla Eugeniusza IV w sprawie kupna placu dla zakonu augustianów w Warszawie z dnia 30 III 1444 roku

Eugeniusz IV Eugenius Quartus Gabriele Condulmaro Biskup Rzymu Urodziny między 24 lutego 1383, a 23 lutego 1384 Miejsce Wenecja Śmierć 23 lutego 1447 Miejsce Rzym Papież Okres sprawowania 3 marca 1431 – 23 lutego 1447 Biskup Sieny Okres sprawowania 30 grudnia 1407 – 9 maja 1409 Wyznanie katolicyzm Kościół rzymskokatolicki Inkardynacja Kanonicy regularni S. Giorgio in Alga Śluby zakonne 1400 Nominacja biskupia 30 grudnia 1407 Sakra biskupia 1408 Kreacja kardynalska 9 maja 1408 Grzegorz XII Kościół tytularny San Clemente Pontyfikat 3 marca 1431