Földvári csata (1529)
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku węgierskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku węgierskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaA földvári csata (rum. Bătălia de la Feldioara, niem. Schlacht bei Marienburg lub Schlacht bei Märrembirg, pol. Bitwa pod Feldioarą) - bitwa pod Barcaföldvár niedaleko Brassó pomiędzy armią niemiecko-austro-węgierską dowodzona przez Ferdinánda I armią mołdawską hospodara Piotra IV. Preludium do bitwy stanowiły dwie przegrane bitwy stoczone przez Jánosa Szapolyai z królem węgierskim Ferdynandem (Tarcal, Szina). W tym ostatnim został wypchnięty z terenów Transylwanii i północno-wschodnich Węgier do Polski. Ferdynand najechał Transylwanię, ale Sulejman I wysłał do tego kraju hospodara mołdawskiego. Hospodar wdał się w bitwę z arcyksięcia pod Barcaföldvár. Chociaż Ferdynand był naczelnym dowódcą armii, Bálint Török i István Majláth faktycznie kierowali wojną. Podczas bitwy korpus armii Seklerów przeszedł na stronę wroga, dzięki czemu Piotr był w stanie pokonać Ferdynanda, a następnie zajął i zniszczył fortecę na wzgórzu Fortyogó. W bitwie poległ także biskup Csanádu, János Gerván. Ferdynand przegrał bitwę po raz pierwszy i nie uważał Szapolyai za swojego największego przeciwnika, z kraju słabszego w oczach Zachodu, który nie brał jeszcze udziału w węgierskiej wojnie domowej. Bitwa pod Földvárem była także przygotowaniem do oblężenia Wiednia. Po zwycięstwie Mołdawianie spalili ziemie Sasów, ale Piotrowi nie udało się ich przekonać do opuszczenia stronnictwa Ferdynanda. Ambitny hospodar chciał całkowicie przejąć kontrolę nad Transylwanią i związać ją z własnym państwem. Choć Szapolyai obiecał mu Beszterce, nie był z tego zadowolony i po zwycięstwie pod Földvár nie był w stanie zdobyć ani zamku, ani Brassó, który oblegał po raz drugi bez powodzenia. Choć w jego ręce trafiły Küküllővár i zamek Csicó, które otrzymał jego ojciec Stefan III (Wielki) był jego właścicielem, to wszystko nie stanowiło dużej rekompensaty. Sasi przez długi czas kontynuowali walkę z Szapolyaiem i jego sojusznikami, jednak w 1530 roku armia węgiersko-turecko-mołdawska zajęła Brassó, następnie Segesvár, a w rękach Ferdynanda w Transylwanii pozostał jedynie Nagyszeben. Źródło |
|