Főispán
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku węgierskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku węgierskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
FőispánOd początku XVI wieku ispán był powszechnie znany jako supremus i stawał się coraz bardziej dziedziczny.[1] W ówczesnej administracji węgierskiej obowiązki naczelnika i zastępcy rzecznika były rozdzielone. Podczas gdy ten pierwszy był mianowany przez króla i reprezentował króla (a po kompromisie rząd), zastępca rzecznika był urzędnikiem wybranym przez szlachciców komitatu, a od 1870 r. pełnił funkcję pierwszego urzędnika jurysdykcji. Oprócz władzy powiatu od 1870 mianował także kapitanów miast. Nazywano ich wolnymi wodzami królewskimi. Byli przedstawicielami rządu w administracji miasta.[2] Był nawet tytuł wiecznego głównego rzecznika, ale był to tylko tytuł. Főispán (łac. Supremus comes; niem. Obergespan) a Magyar Királyságban a király által kinevezett méltóság volt, aki a királyt (a kiegyezés után a kormányt) képviselte a vármegyében, jelenleg az egykori kormánymegbízottak hivatalos megnevezése. A tisztség a helyi tanácsokról szóló törvénnyel (1950. évi I. törvény) szűnt meg, majd 2022-től a kormánymegbízottakat nevezzük főispánnak.[3] Jego historiaA 16. század elejétől az ispánt általánosan főispánnak (supremus comes) hívták és egyre inkább örökölhető pozícióvá vált. Az újkori magyar közigazgatásban a főispán és az alispán tisztsége elvált egymástól. Míg az előbbit a király nevezte ki, és a királyt (illetve a kiegyezés után a kormányt) képviselte, addig az alispán a nemes vármegye közönsége által választott tisztségviselő volt, és 1870-től a törvényhatóság első tisztviselőjeként működött. A megyei főispánok mellett az 1870: XLII. törvénycikk, majd az 1886: XXII. törvénycikk a törvényhatósági jogú városok élére is főispánokat nevezett ki. Őket nevezték szabad királyi városi főispánnak. Ők voltak a kormány képviselői a városi közigazgatásban.[4] Létezett még az örökös főispáni cím is, ez azonban csak egy titulus maradt, és többnyire valamely magas egyházi vagy politikai pozícióval járt együtt, illetve egyes családok bizonyos ágai kapták (nem automatikusan, hanem királyi kinevezéssel). Dziedziczny władcaWódz dziedziczny - örökös főispán (łac. supremus et perpetuus come) to wódz, który piastował swoje stanowisko automatycznie, ponieważ otrzymał jakąś godność arcykapłana lub narodową świecką.[5] W 1270 roku arcybiskup ostrzyhomski jako pierwszy został főispánem dziedzicznym (węg. örökös főispánja) komitatu Esztergom. Ranga i pozycja pana dziedzicznego została rozwiązana na podstawie artykułu prawnego XLII z 1870 r. w sprawie regulacji organów prawa publicznego, stając się zwykłym tytułem, nie uprawniającym już do sprawowania urzędu. Tytuł pana dziedzicznego został zniesione przez prawo w 1947 roku[6] i jego używanie jest zabronione. A főispán a magyar irodalombanWódz literatury węgierskiejAz örökös főispán a magyar irodalomban is megjelent, így például Jókai Mór A kőszívű ember fiai című regényében a Baradlay család viselte a vármegye örökletes főispáni címét, s Rideghváry Bence szerepelt főispáni adminisztrátorként. Mikszáth Kálmán írta A Noszty fiú esete Tóth Marival című regényében:
Nowelizacja Ustawy Zasadniczej w 2022 r.[...] Przypisy
Więcej informacji
Powiązane artykułyPowiązane listy |