Felső-Magyarországi Fejedelemség
| Strona | Autorzy | Nota |
| [1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaFelső-Magyarországi Fejedelemség[1] (słow. Kneževina Gornja Ogrska, pol. Księstwo Górnych Węgier, ott. او رتا ماجار, tur. Orta Macâr) było krótkotrwałym osmańskim państwem wasalnym rządzonym przez Imre Thökölyego. Tło
Po podpisaniu traktatu pokojowego z Vasvárze w 1664 r. lojalność Węgrów wobec dynastii Habsburgów zmalała. Węgierska szlachta była niezadowolona odmową cesarza Leopolda I wykorzystania zwycięstwa w bitwie pod Monošterem w celu wyzwolenia większej części ziem węgierskich od Osmanów, a późniejsza cesarska administracja Węgier była postrzegana jako działająca wbrew interesom węgierskich majątków. W 1671 roku bunt został skutecznie stłumiony. Jednak rok później Mihály Teleki przeprowadził bardziej udany bunt. W 1673 roku cesarz mianował Johanna Caspara von Ampringena, wielkiego mistrza krzyżackiego, na gubernatora Węgier Królewskich, co spowodowało ostre rozprawienie się z nielojalną szlachtą i protestantami, co jeszcze bardziej zwiększyło niechęć węgierskiej szlachty do Habsburgów. W 1680 roku Imre Thököly stał się czołową postacią buntu, który zaczął być wspierany i podtrzymywany przez państwo osmańskie i Księstwo Transylwanii.[2][3] Powstanie i późniejsza historiaKsięstwo powstało 19 listopada 1682 r.[4] Państwo zgodziło się płacić Osmanom 20 000 złotych monet rocznie. W 1685 roku Thököly został pokonany pod Eperjes (dzisiejszy Preszów), a Turcy uwięzili go za wcześniejsze negocjacje z Leopoldem, w związku z czym jego królestwo przestało istnieć. Zobacz takżePrzypisy
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
