Forgách Zsigmond

Strona	Autorzy	Nota
[1]	[2]	Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku węgierskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku węgierskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach.

Notka Zsigmond Forgách (ur. w 1560 - zm. 30 czerwca 1621 w Trnawie) – możnowładca węgierski, baron, palatyn Węgier w latach 1617-1621. Był trzykrotnie żonaty. Poślubił kolejno: Annę Losonczy (zm. 22 lutego 1595); w Gács 19 kwietnia 1598 Zsuzsannę Thurzó de Bethlanfalva (zm. 1608); w 1609 Katalinę Pálffy de Erdőd (zm. 1639). Forgách Zsigmond z Ghymes i Gács (* 1565 - † Nagyszombat, 23 lub 30 czerwca 1621), hrabia, palatyn Węgier. Jego życie Potomek rodziny Forgách o starożytnym szlacheckim pochodzeniu. Pochodził z gałęzi Gács rodu Ghymesi i hrabiego Gács, wywodzącego się z rodu Hontpázmány. Jego ojcem był baron Simon Forgách, mistrz podczaszych, matką Orsolya Pemfflinger, był najstarszym z rodzeństwa. Zsigmond został później opiekunem gałęzi Gács, a także przebudował zamek Gács. Wraz z zawarciem małżeństwa znacznie powiększył swój majątek. Jego pierwszą żoną była Anna Losonczy (w 1589 r.), a po jej śmierci w 1598 r. poślubił siostrę palatyna György Thurzó, Zsuzsannę. Podczas gdy jego brat Ferenc IV wspiął się na najwyższy poziom na ścieżce kościelnej, Zygmunt dążył do coraz wyższego poziomu na ścieżce świeckiej. W 1583 roku rozpoczął karierę jako terminator na dworze Istvána Báthoriego. Towarzyszył także swemu panu w Polsce, a po jego śmierci wrócił do domu. W 1599 r. był już radnym królewskim, protestantem do 1603 r., kiedy to pod wpływem Pétera Pázmányego przeszedł na katolicyzm. W 1604 został mistrzem podczaszych (węg. főpohárnokmester), w 1606 sędzią regionalnym (węg. országbíró), w 1611 naczelnym kapitanem Górnych Węgier (węg. Felső-Magyarország főkapitánya), főispánem komitatów: Sáros, Nógrád i Szabolcs. Od lipca do września 1611 roku prowadził nieudaną wyprawę do Transylwanii przeciwko księciu transylwańskiemu Gáborowi Batoremu. Palatyn od 16 maja 1618 r., w 1619 r. udawał, że staje po stronie Gábora Bethlena, który zwycięsko nacierał, pozostał jednak powiązany z II. Również z Ferdynandem II, a potem otwarcie do niego przeszedł. Źródła i literatura Magyar életrajzi lexikon I. (A–K). Főszerk. Kenyeres Ágnes. Budapest: Akadémiai. 1967. Nagy Iván: Magyarország családai czímerekkel és nemzékrendi táblákkal. Pest: wyd. Ráth Mór. (1857-1868). Bártfai Szabó László: A Hunt-Pázmán nemzetségbeli Forgách család története (Esztergom, 1910) Tusor Péter 2011: Forgách Zsigmond katolizálása. In: M. Imre, Sz. Oláh, G. T. Fazakas, O. Száraz (eds): Eruditio, Virtuset Constantia – Tanulmányok a 70 éves Bitskey István tiszteletére. Debrecen, ss. 640–645. Vörös Péter: Forgách Zsigmond erdélyi expedíciója 1611-ben. W: Hadtörténelmi Közlemények. 124. évf., 2011/3. sz., . ISSN 0017-6540

Forgách Zsigmond Królestwo Węgier Országbíró 15 lipca 1606 - listopad 1608 Poprzednik Báthori István Następca Drugeth Bálint Królestwo Węgier Tárnokmester 1608 - 1610 Poprzednik Erdődy Tamás Następca Draskovich János Królestwo Węgier Országbíró 24 stycznia 1610 - 11 maja 1618 Zastępca Poprzednik Drugeth Bálint Następca Drugeth György Królestwo Węgier Nádor 16 maja 1618 - 23 czerwca 1621 Zastępca {{{helyettes4}}} Poprzednik Thurzó György Następca Thurzó Szaniszló Dane biograficzne Data urodzenia 1565 lub 1557 Data śmierci 23 czerwca 1621 (55-56 lat) Miejsce śmierci Nagyszombat Rodzice Forgách Simon Pemfflinger Orsolya Dzieci Forgách Ádám Eva, Baronin Forgách de Gács Partia politykiem przed powstaniem partii politycznych Zawód polityk dygnitarz wojskowy Wyznanie rzymski katolik [[Szablon:{{{alsablon}}}_infobox|Szablon]]