Garai család

Strona	Autorzy	Nota
[1]	[2]	Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach.

Strona	Autorzy	Nota
[3]	[4]	Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku węgierskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku węgierskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach.

Notka Garai lub Garay (pol. Goraj, chor. Gorjanski), węgiersko-chorwacka ród szlachecki, gałąź klanu Dorozsma (Durusma), z godnymi uwagi członkami w XIV i XV wieku. Byli panami Csesznek. Pochodzenie Ród wywodził się z klanu Dorozsma. W 1269 r. Bela, książę Slawonii, nadał rodową posiadłość Gara w komitacie Valkó (obecnie Gorjani w Chorwacji) Jánosowi i jego bratu Istvánowi. W dokumencie darowizny wspomniano, że István był miecznikiem księcia. Synowie Istvána, András i Pál, byli przodkami dwóch gałęzi rodu. András, założyciel gałęzi Nádori ág, nie pełnił żadnych funkcji. Poślubił nieznaną córkę László Nevisa i Jolandy Kórógyi. Nevnai posiadał nieruchomości w komitatach: Valkó i Pozsega. András był ojcem dwóch synów: Miklósa i Pála, niestety ten ostatni zmarł młodo. Babcia ze strony matki przekazała im swoje posiadłości w komitacie Baranya. Brat Andrása, Pál, założył gałąź Báni ág. Drzewo rodowe                     NN                                                                           János           István                                                                                         András żona: N. Nevnai           Pál                                                                   Palatine gałąź           Bánfi gałaź Protoplaści 0 Nn A1. János A2. István ban ?? B1. Garai András; 1.żona: N. Nevnai, przodkowie gałęzi Nádori ág B2 Garai Pál (1280–1353), ban Maczwy (1320-1328), przodek gałęzi Báni ág Genealogia Garai család (genealogia) Gałąź (ág) Nádori I. Miklós I - w 1312 roku jest wymieniony jako królewski koniuszy (főlovászmester). Pozostawił czterech synów: II. Miklosa, III. Jánosa, Tamása i Imrego; dwaj ostatni wymarły. Miklós II. był banem Maczwy za panowania Ludwika I i królowej Marii przez prawie dwadzieścia lat i w tym czasie wyróżniał się głównie walecznością; mianowicie w 1371 r. pokonał wojewodę transylwańskiego Miklósa Laczkffyego. W 1376 został palatynem za króla Ludwika, a po jego śmierci miał decydujący wpływ na królową Elżbietę i Marię, dlatego jego przeciwnik zaprosił na tron ​​Károly Kisa, który został zabity przez Balázsa Forgácha. Ten zamach jeszcze bardziej podsycił bunt, a kiedy królowe pospieszyły do ​​Chorwacji na zjazd Garaiów (w 1385 r.), aby go stłumić, zostały zaatakowane przez Jánosa Horváta w drodze między wioskami Gara i Diakovár i po najbardziej bohaterskiej obronie, Miklós został ścięty wraz z bratem Janem. Miklos III i János IV, którzy tam również przebywali ocaleni. W pieczęci palatyńskiej Miklósa jako herbu użył trzech vertów stykających się prawymi rogami, a na dziedzińcu każdego vertu (herb rodowy) węża (który trzyma w pysku różę lub orła) może być widziane. Miał córkę Ilona, mąż: Miklós Szécsi i dwóch synów: IV. Miklós III János - zmarł wcześnie. János IV († ok. 1430 roku), wojewoda Transylwanii i főispánem komitatu Temes. Wraz z bratem brał udział w zdobyciu zamku Dobor, w podboju Chorwacji i Dalmacji, a w 1396 r. w czasie niewoli króla Zygmunta Miklós Garai dał go jako zakładnika, a w 1396 roku powierzył mu rozstrzygnięcie sporu między Pago a Jadrą. W 1415 roku walczył niefortunnie z Horvátem zwanym Jánosem Hervoją, który ko pojmał i przez jakiś czas przetrzymywał w ciężkiej niewoli. Żona: Jadwiga, córka księcia mazowieckiego Ziemowita Katalin Hedvig. Miklós III uwolniony od niebezpieczeństwa Diakóváru, został banem Maczwy w 1387 roku i skutecznie walczył z synami Dána, którzy buntowali się wokół Temesváru. Skutecznie walczył także z Jánosem Horvátem i jego stronnikami; a później także przeciwko Serbom i Turkom. Największe zasługi zyskał przed królem Zygmuntem uwalniając go z niewoli w Siklós, gdy jego młodszy brat János IV i jego syn Miklós IV byli zakładnikami. Był ważnym uczestnikiem rokowaniach pokojowych z Polską (w 1412) i Wenecją (1413). W 1417 r. podczas soboru w Konstancy – na którym przebywał król Zygmunt – kierował także rządzeniem kraju. Po śmierci pierwszej żony ożenił się z hrabianką Anną Cillei, siostrą Borbáli Cillei, żony króla Zygmunta. Zmarł około 1440 r. Jego synowie to: Péter I, László II i Miklós IV. IV. Miklós mógł umrzeć wcześniej. Piotr zachował się dzielnie podczas walk przeciw Turkom w 1479 roku; w jego jedynym synu Miklósu jego gałąź wymarła w 1480 roku. I. László († ok. 1460), kapitan Visegrádu, gwardzistą koronnym, następnie ban: Macsó i Tatarów, od 1447 r. palatyn. Jego relacje rodzinne i pokrewieństwo z rodziną Cillei sprawiły, że po śmierci króla Alberta pozostał po stronie wdowy, królowej Elżbiety. Później działał także w stronnictwie Cillei przeciwko Hunyadiom i królowi Maciejowi, zapraszając cesarza Fryderyka do objęcia tronu. Pokonawszy buntowników w 1459 r., Maciej ostatecznie zjednał go sobie dzięki swoim umiejętnościom i umiarowi. Żona: Aleksandrę Cieszyńską Jób († 1482) bezdzietnie; spadek, tj. zamek i miasto Siklós przekazał synowi króla Macieja, księciu Janowi Korwinowi. Na nim wymarła gałąź palatynacka rodu Garajów Anna, mąż: Héderváry Imré N. (Mária?) narzeczona László Hunyadiego, później żona Miklósa Újlakiego Jan († 1440), żona: Małgorzata Ilona zmarła w dzieciństwie Józef zmarła w dzieciństwie Mikołaj V († 1440) , który zmarł wcześnie Herb rodziny pochodzi z pieczęci palatynackiej László z 1449 r., na której widnieje wąż z otwartą paszczą na dziedzińcu twierdzy. Nad tarczą znajduje się uskrzydlony anioł, którego tarcza widoczna jest z obu stron, jak pokazano na rycinie. Jóbie Drzewo genealogiczne gałęzi (palatyńskiej)                             András ∞Nevnai N.                                                                                           Garai I. Miklós           Pál                                                                                               Garai II. Miklós 1∞Lazarevic Jelena 2∞Anna von Cilli   Erzsébet ∞Szécsényi Simon   Ilona ∞Szécsi II. Miklós   Dorottya ∞Frangepán IV. Miklós   Garai János ∞Jadwiga mazowiecka                                                                                                           (1) Garai III. Miklós ∞Cseh de Léva Margit   (2) Garai László ∞Aleksandra cieszyńska   (2) Dorottya 1∞Kanizsai László 2∞Rozgonyi Rénold   (2) Borbála ∞Korógyi János   Katalin ∞Bebek Miklós   Dorottya Tvrtko II                                                                     Garai Job ∞Újlaki Euphrosina   Anna ∞Hédervári Imre             Powyższe drzewo genealogiczne przedstawia znanych członków gałęzi rodziny „Palatyn”: (* = urodzony; † = zmarły; ∞ = żona lub mąż) Gałąź (ág) Báni I. István Pál ban Macsó (1312), főispán komitatów: Valkó i Bodrog, a w 1324 r. także komitatu Szerém. Dezső, główny koniuszy królowej Cillei Borbáli na dworze króla Zygmunta, ban Macsó (1432–1440) i főispán komitatu Baranya; żona: Anna, teść: Szilágyi Mihály z Horogszegh János, zwany także Bánfi Garai od urzędu ojca, tj. banatu Klára Halapchich Kis Horváth Jánosné; Jeremia, mąż: Pásztó János; Dorottya, mąż: Beregszó György Lőrinc, niespokojny i chciwy człowiek; po opuszczeniu stronnictwa króla Maksymiliana, ponownie okazał lojalność Władysławowi, który w 1491 roku przyjął go na nowo do swoich łask; 1.żona: Ostffy Zsófia, 2.żona: Paxy Luca z Pákos [1ż] Petronellę, pani Pálné Istvánffy, z Kisasszonyfalvi. [1ż] Katalin, mąż: Markos Péter z Kerekszállási, főispán komitatów: Pozsega i Valkó w 1528 r. [1ż] Anna Bozsoki, żona Jana Macedońskiego. [1ż] László, zmarł w młodym wieku, na nim wymarła gałaź. [2ż] Borbála, mąż: Zay Ferenc z Csömör, po której majątek gałęzi odziedziczyła rodzina Zay. Zobacz także Lista utytułowanych rodzin szlacheckich w Królestwie Węgier Chorwaccy szlachcice Przypisy Źródła Garay family Árvai Tünde, (2013). A házasságok szerepe a Garaiak hatalmi törekvéseiben [Rola małżeństw we wzroście pozycji Garaiów]. W: Fedeles Tamás, Font Márta, Kiss Gergely, (eds.). Kor-Szak-Határ. (po węgiersku). Pécsi Tudományegyetem. ss. 103–118. ISBN 978-963-642-518-0. Engel Pál, (2001). The Realm of St Stephen: A History of Medieval Hungary, 895–1526. I.B. Tauris Publishers. ISBN 1-86064-061-3. Fügedi Erik, (2004). Uram, királyom.... (po węgiersku). Fekete Sas Kiadó. ISBN 963935264-0. Molnár Miklós, (2001). A Concise History of Hungary. registration Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-66736-4. Linki zewnętrzne http://garaiak.spaces.msn.com hung/garai.html. http://worldroots.com/brigitte/theroff/balkan.htm Map: Lands ruled by Miklos Garai in 1400 AD Garai Tombstone 1380-5 Janus Pannonius Museum, Pécs Hungary Siklos Church founded 1332 by Garai to honor St. Anne 1416 Extension of Garai Armorial Bearings by Sigismund

Garai Kraj Królestwo Chorwacji — Palatyn, Ban Maczwy — Pierwszy ??? Ostatni Początek Koniec Rok złożenia z funkcji   1671 Pochodzenie węgierska Klan Dorozsma Gałęzie Palatyn Bánffi