Garai Miklós (nádor, ?–1386)

Z Europa Środkowa
(Przekierowano z Garai I. Miklós)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Notka

Garai I. Miklós (pol. Mikołaj z Gary, słoweński: Mikuláš I. Gorjanský starší) (* nieznana, † 25 lipca 1386), węgierski szlachcic, palatyn, członek rodu Garai, założyciel gałęzi Palatine, ojciec Mikołaja II (1366-1434) i Jana. Stronnik króla Węgier (1375–1385), zabity w 1386 roku.


Życiorys

Syn Andrzeja z klanu Dorozsma i córki Władysława Nevnaia o nieznanym imieniu. Od najmłodszych lat zajmował ważne stanowiska i pełnił wysokie funkcje.

Na początku swojej kariery, od 1355 do 1375 roku był banem Maczwy i nieustannie wspinał się po szczeblach kariery Zawarł sojusz z serbskim księciem Łazarzem I, którego syn poślubił córkę Miklósa. Był największym i najbogatszym możnowładcą południowego regionu Królestwa. Dołączając do dworu królewskiego króla Ludwika I i królowej Elżbiety, zyskiwał coraz większy wpływ.

W 1375 r. został palatynem, a jednocześnie ispánem komitatu Pozsony i sędzią Kumanów od 1376 do 1377 r. Uczestnik kampanii tureckiej w 1375 roku i zwycięzca na Wołoszczyźnie, dzięki wsparciu oddziałów tureckich i bułgarskich. W 1376 roku doprowadził do usunięcia z dworu królewskiego członków rodów: Lackfich i Cudarów. W 1379 r. uczestniczył w kampanii weneckiej, a w 1381 r. prowadził również rozmowy pokojowe, które ją zakończyły.

Miklós przygotował małżeństwo "per procurationem" (przez przedstawiciela) Marii Andegaweńskiej, córki króla Węgier Ludwika I z księciem Ludwikiem Orleańskim. W podziękowaniu, od Karola VI, króla Francji otrzymał tytuł doradcy króla Francji i został członkiem Wielkiej Rady. Możliwe, że już w 1384 r. Miklós został uhonorowany Orderem Domu Valois[1].

Po śmierci króla Ludwika Wielkiego stał się niemal wszechwładny. Tę wszechwładzę zakończył nowy król Karol III z Durazzo, zw. Małym. Dlatego też Miklós odegrał wiodącą rolę w jego zabójstwie w 1386 roku. Dzięki temu odzyskał pozycję, jednak został jej pozbawiony po objęciu władzy przez Zygmunta Luksemburskiego.

W następstwie zabójstwa króla Karola wybuchł bunt na południu. Aby go uciszyć królowa Maria i królowa Elżbieta udały się tam, jednak ich orszak został zaatakowany w pobliżu Gary. Podczas starcia, Miklós − opiekun królowych, został zabity.

Jego odcięta głowa, wraz z głową Balázsa Forgácha została wysłana do wdowy po królu Karolu, która pokazała ją publicznie w Neapolu.[2]

Dzieci

Przypisy

  1. A magyar arisztokrácia társadalmi sokszínűsége, változó értékek és életviszonyok SZERKESZTETTE: PAPP KLÁRA és PÜSKI LEVENTE (PDF).
  2. Fügedi, Erik. Ispánok, bárók, kiskirályok. Magvető Könyvkiadó (1986). ISBN 963-14-0582-6

Źródła

Garai I. Miklós
Mikołaj I Goroj
Nikola I. Gorjanski (chor.)
Никола I Горјански (serb.)
"{{{alt grafiki}}}"
Miklós I broniący Elżbiety i Marii
przed Chorwatami
Garai címer.svg.png
Herb Garaiów
Ban Dalmacji i Chorwacji
Okres 1385
1386
Poprzednik Szentgyörgyi Tamás
Następca dane sprzeczne
Palatyn Królestwa Węgier
Okres 1375
1385
Poprzednik Lackfi I. Imre
Następca Szécsi I. Miklós
Sędzia Kumanów
Okres 1376
1377
Poprzednik brak informacji
Następca brak informacji
Ban Maczwy
Okres 1359
1375
Poprzednik Lackfi András
Następca Alsáni Pál
Dane biograficzne
Ród Garaiowie
Rodzina Palatyńska
Pochodzenie węgierskie
Państwo Królestwo Węgier
w unii personalnej
z Królestwem Chorwacji
Wyznanie rzymskokatolickie
Urodziny ok.1325
Śmierć 25 lipca 1386
Miejsce Đakovo
Przyczyna zabity w potyczce
Ojciec Garai András
Matka Nevnai Nn
1.żona nieznana
Dzieci János
Ilona
Dorottya
Erzsébet
Miklós
János
Dokonania stronnik i obrońca królowej Marii