Garai Miklós (nádor, ?–1386)
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku węgierskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku węgierskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaGarai I. Miklós (pol. Mikołaj z Gary, słoweński: Mikuláš I. Gorjanský starší) (* nieznana, † 25 lipca 1386), węgierski szlachcic, palatyn, członek rodu Garai, założyciel gałęzi Palatine, ojciec Mikołaja II (1366-1434) i Jana. Stronnik króla Węgier (1375–1385), zabity w 1386 roku.
ŻyciorysSyn Andrzeja z klanu Dorozsma i córki Władysława Nevnaia o nieznanym imieniu. Od najmłodszych lat zajmował ważne stanowiska i pełnił wysokie funkcje. Na początku swojej kariery, od 1355 do 1375 roku był banem Maczwy i nieustannie wspinał się po szczeblach kariery Zawarł sojusz z serbskim księciem Łazarzem I, którego syn poślubił córkę Miklósa. Był największym i najbogatszym możnowładcą południowego regionu Królestwa. Dołączając do dworu królewskiego króla Ludwika I i królowej Elżbiety, zyskiwał coraz większy wpływ. W 1375 r. został palatynem, a jednocześnie ispánem komitatu Pozsony i sędzią Kumanów od 1376 do 1377 r. Uczestnik kampanii tureckiej w 1375 roku i zwycięzca na Wołoszczyźnie, dzięki wsparciu oddziałów tureckich i bułgarskich. W 1376 roku doprowadził do usunięcia z dworu królewskiego członków rodów: Lackfich i Cudarów. W 1379 r. uczestniczył w kampanii weneckiej, a w 1381 r. prowadził również rozmowy pokojowe, które ją zakończyły. Miklós przygotował małżeństwo "per procurationem" (przez przedstawiciela) Marii Andegaweńskiej, córki króla Węgier Ludwika I z księciem Ludwikiem Orleańskim. W podziękowaniu, od Karola VI, króla Francji otrzymał tytuł doradcy króla Francji i został członkiem Wielkiej Rady. Możliwe, że już w 1384 r. Miklós został uhonorowany Orderem Domu Valois[1]. Po śmierci króla Ludwika Wielkiego stał się niemal wszechwładny. Tę wszechwładzę zakończył nowy król Karol III z Durazzo, zw. Małym. Dlatego też Miklós odegrał wiodącą rolę w jego zabójstwie w 1386 roku. Dzięki temu odzyskał pozycję, jednak został jej pozbawiony po objęciu władzy przez Zygmunta Luksemburskiego. W następstwie zabójstwa króla Karola wybuchł bunt na południu. Aby go uciszyć królowa Maria i królowa Elżbieta udały się tam, jednak ich orszak został zaatakowany w pobliżu Gary. Podczas starcia, Miklós − opiekun królowych, został zabity. Jego odcięta głowa, wraz z głową Balázsa Forgácha została wysłana do wdowy po królu Karolu, która pokazała ją publicznie w Neapolu.[2] Dzieci
Przypisy
Źródła
|
|