Horváti Pál
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
Pavao Horvat (węg. Pál Horváti, pol. Paweł Chorwat), węgierski duchowny katolicki chorwackiego pochodzenia, szlachcic, 28. biskup Zagrzebia. Paweł był bratem Władysława i Ivana Horvatów oraz bratankiem Ivana Paližny. Paweł, który w 1379 r. zastąpił kardynała Demetera, cieszył się zaufaniem króla Węgier Ludwika I. Król zmarł w 1382 r., w czasie pielgrzymki biskupa do Jerozolimy. Na jego następcę koronowano jego starszą, żyjącą córkę, królową Marię. Horváti przyłączył się do opozycji wobec nieletniej królowej Marii i jej matki, wdowy po Ludwiku, Elżbiety Bośniaczki, która rządziła w jej imieniu jako regentka. Zaprosił króla Neapolu Karola III, najbliższego agnata Ludwika, aby przybył na Węgry i odebrał koronę. Karolowi udało się założyć koronę węgierską pod koniec 1386 roku, ale królowa Elżbieta wkrótce kazała go zamordować. Po śmierci Karola Jan i Władysław wraz z innymi zbuntowanymi szlachcicami z Chorwacji otrzymali od Pawła schronienie w Zagrzebiu.[1] Paweł zastawił majątki kościelne, aby zebrać pieniądze dla armii przeciwko Elżbiecie.[1] W 1386 roku bracia i stryj biskupa schwytali królowe w Gorjani i uwięzili je. Elżbietę uduszono na rozkaz wuja biskupa, a Marię ostatecznie uwolnił jej mąż, Zygmunt Luksemburski, niedawno koronowany na króla Węgier. Król Bośni Tvrtko I, kuzyn Elżbiety, był sojusznikiem Horvatów i mianował ich namiestnikami Usory. Jednak w 1394 roku, po śmierci Tvrtki, Ivan Horvat został schwytany i stracony na rozkaz królowej Marii i króla Zygmunta. Nie wiadomo, co stało się z Pawłem; być może został stracony wraz ze swoim bratem w sierpniu 1394 r., ale mógł też uciec do Apulii i służyć jako doradca syna i następcy Karola, króla Władysława Neapolitańskiego. PrzypisyŹródła
|
|