Hrvatsko Kraljevstvo

Strona	Autorzy	Nota
[1]	[2]	Ten artykuł pochodzi z Wikipedii w języku polskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku polskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach.

Strona	Autorzy	Nota
[3]	[4]	Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku chorwackim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku chorwackim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach.

Notka Królestwo Chorwacji (chor. Kraljevina Hrvatska lub Hrvatsko Kraljevstvo; łac. Regnum Croatiae lub Regnum Croatorum), także Królestwo Chorwatów (chorw. Kraljevstvo Hrvata, łac. Regnum Croatorum) – średniowieczne królestwo, które obejmowało obszar dzisiejszej Chorwacji i Bośni i Hercegowiny na Bałkanach. Historia Tomislavovo Hrvatsko Kraljevstvo i velike pobjede protiv Ugara, na Dravi 925., i Bugara, u bosanskim planinama 927. Królestwo Chorwacji powstało w 925, kiedy to papież Jan X koronował Tomisława Chorwackiego i istniało jako niezależny podmiot polityczny przez blisko dwa stulecia. Historia królestwa obfitowała w konflikty z Republiką Wenecką, Bułgarią, Węgrami i, okazjonalnie, z papiestwem. W 1102 roku, po kryzysie sukcesyjnym rodzimej dynastii Trpimirowiczów Chorwacja de facto straciła swoją niepodległość w następstwie unii personalnej z Królestwem Węgier. 1 stycznia 1527 chorwacki sejm w Cetin wybrał, po śmierci władcy Węgier i Chorwacji Ludwika II Jagiellończyka, Ferdynanda I Habsburga na króla. Nowa dynastia panowała w Chorwacji do 1918 roku. Po roku 1849, Królestwo Slawonii i Królestwo Chorwacji zostały uznane jako oddzielne kraje koronne Cesarstwa Austriackiego. Zgodnie z węgiersko-chorwackim porozumieniem zawartym w 1868, Królestwo Slawonii wraz z Królestwem Chorwacji (początkowo także wraz z Królestwem Dalmacji, stąd pozostała nazwa) jako „Trójjedyne Królestwo Chorwacji, Slawonii i Dalmacji” stała się Krajem Korony św. Stefana (węgierskiej części dualistycznej monarchii Austro-Węgier), zachowując jednakże pewną dozę suwerenności np. posiadało pełną autonomię w sprawach administracji, sądownictwa, wyznania czy szkolnictwa. Królestwo Chorwacji istniało w ramach tego królestwa de iure do 1918 roku. Średniowieczne państwo chorwackie Królowie Chorwacji Osobny artykuł Władcy Węgier Kalendarium historii Chorwacji Uporządkowany chronologicznie, począwszy od czasów najdawniejszych aż do współczesności, wykaz dat i wydarzeń z historii Chorwacji. Czasy najdawniejsze I wiek p.n.e. – terytorium obecnej Chorwacji znalazło się pod panowaniem rzymskim I wiek n.e. – terytorium obecnej Chorwacji pod panowaniem rzymskim (prowincje Dalmacja i Panonia), a następnie bizantyjskim. 295 – powstał Pałac Dioklecjana w Splicie. Średniowiecze VI–VII w. – na ziemie należące obecnie do Chorwacji przybyły plemiona słowiańskie. 800/ok. 805 – przyjęcie chrztu przez Chorwatów będących pod panowaniem Franków. 925 – utworzone zostało Królestwo Chorwatów. ok. 1060 – król Piotr Krzesimir zdobył Dalmację Bizantyjską. ok. 1090 – wymarcie Trpimirowiczów, zajęcie Chorwacji przez Węgrów. 1102 – Chorwacja zostaje związana unią personalną z Węgrami. 1409 – Wenecja zajmuje Dalmację. XV–XVI w. – część ziem chorwackich znajduje się pod panowaniem Turków osmańskich; stopniowy ich napór powoduje zajęcie praktycznie całego terytorium, pozostała jego część dostała się pod władanie dynastii Habsburgów, którzy objęli tron węgierski na mocy układu wiedeńskiego w 1515. Nowożytność 1526 – Turcja zajęła Slawonię; pozostałe ziemie we władaniu Habsburgów. 1538 – na mocy układu zawartego w Wielkim Waradynie część Chorwacji, Dalamacji i Slawonii pozostała w składzie korony węgierskiej. Reszta ziem trafiła do Habsburgów. Bibliografia Peter Rokai, Zoltan Đere, Tibor Pal, Aleksandar Kasaš, Istorija Mađara, Beograd, 2002. Mladen Lorković, Narod i zemlja Hrvata, reprint, Split 2005. Chorwacja. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-10-13]. Diocletian's Palace (po angielsku). Croatia Traveller. [dostęp 2016-04-17]. Oxford Wielka Encyklopedia Świata. T. 2. Poznań: Oxford Educational, 2004, str. 345-346. ISBN 83-7325-542-7. Michał Kozłowski: Tomisław I – ojciec średniowiecznej Chorwacji (po polsku). Histmag, 2013-07-31. [dostęp 2016-04-17]. Uwaga  ↑ 1 Tomislav jest uważany za pierwszego króla, ponieważ w liście wysłanym przez papieża Jana X oraz w wnioskach Soboru Splickiego z 925 r. n.e. zwrócono się do niego per Rex (Król). Okoliczności i data jego koronacji nie są znane. Autentyczność listu papieskiego została zakwestionowana, ale późniejsze inskrypcje i statuty potwierdzają, że jego następcy nazywali siebie „królami”".<ref name="Fine1991"> John The Early Medieval Balkans. wyd. University of Michigan Press. s. 264. ISBN 0472081497. Przypisy

Hrvatsko Kraljevstvo Kraljevina Hrvatska Królestwo Chorwacji Regnum Croatiae (łac.) Regnum Croatorum (łac.) 925[↓1] –1102 ok.925 — 1102 flaga Zvonimira korona Zvonimira Stolica zmienna w czasie Nin Biograd Solin Knin Język/i codz. starochorwacki starocerkiewno-słowiański łacina Religia katolicyzm Mieszkaniec Chorwatka, Chorwat Powierzchnia () 100.000 km² Władza Feudal Monarchy Król 925–928 (pierwszy) Tomislav[↓1]  1093–1097 (ostatni) Petar Snačić Ban (wicekról) ok.949–969 (pierwszy) Pribina ok.1075–1091 (ostatni) Petar Snačić Historia średniowiecze • ok.925 utworzenie • 1102 Koloman królem Wcześniej Później Kneževina Primorska Hrvatska   Kneževina Panonska Hrvatska   Tema Dalmacija Chorwacja w unii personalnej z Węgrami