Carlo Roberto d'Angiò
| Strona | Autorzy | Nota |
| [1] | [2] | Ten artykuł pochodzi z Wikipedii w języku polskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku polskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
|
Carlo Roberto d'Angiò lub Carlo I d'Ungheria, Caroberto i Carlo I Roberto (pol. Karol Robert lub Karol I Robert[1][2], węg. I. Károly lub Károly Róbert, chor. Karlo I. Robert, słow. Karol I. Róbert, cz. Karel I. Robert) (* 1288, † 16 lipca 1342) – pierwszy z Andegawenów na tronie węgierskim (od 1308), koronowany w 1310 roku. Członek bocznej linii dynastii Kapetyngów. Najstarszy syn Karola Martela (tytularnego króla Węgier w latach 1290-1295) z rodu Andegawenów i Klemencji Habsburg (córki króla Rudolfa I Habsburga). Jego siostrą była Klemencja Węgierska, królowa Francji jako druga żona Ludwika X, matka króla Jana I Pogrobowca. Polityka wewnętrznaWładca popierał rozwój rzemiosła i handlu, wprowadził nową walutę (złoty floren). Przeprowadził reformę sił zbrojnych. Dwa lata walczył o władzę z opozycją mieszczan pochodzenia niemieckiego. Jego następcą był Ludwik I Wielki, któremu zapewnił sukcesję w Polsce po Kazimierzu Wielkim. Tocząc długie starcia zbrojne ograniczył suwerenną władzę możnowładców węgierskich, w tym Amadeja Aby i Mateusza Czaka. Stosunki z PolskąZ Karolem Robertem początkowo Łokietek miał złe stosunki, zwłaszcza od czasu, gdy ten rozprawił się z północnowęgierskimi możnowładcami, w tym z rodem Amadejów będących w sojuszu z Władysławem Łokietkiem. Sytuacja zmieniła się po podwójnej elekcji w Niemczech w roku 1314, gdy rozpętał się ostry konflikt i w rywalizacji o tron cesarski król Czech Jan Luksemburski poparł Ludwika IV Bawarskiego, a Karol Robert – Fryderyka Pięknego Habsburga. Wobec wznowienia roszczeń czeskich do tronu polskiego stanowiska Polski i Węgier zaczęły się do siebie zbliżać. W 1320 roku, zapewne wnet po koronacji Łokietka, doszło do małżeństwa Karola Roberta z Elżbietą Łokietkówną. Związek ten stał się fundamentem długotrwałego sojuszu obu państw, który mocno zaważył na przyszłości Polski. Między innymi interwencja dyplomatyczna Karola Roberta w 1327 roku zapobiegła podporządkowaniu Janowi Luksemburskiemu ziem będących pod władzą króla Władysława Łokietka. Wziął udział w zjeździe w Wyszehradzie w 1335 roku[3]. Karol Robert po śmierci został pochowany w katedrze w Székesfehérvár, starym, tradycyjnym miejscu pochówku dynastii Arpadów. Małżeństwa i potomstwoKarol Robert był żonaty trzykrotnie. W latach 1306-1317 jego żoną była Maria, córka księcia Kazimierza bytomskiego. 24 czerwca 1318 ożenił się z Beatrycze, córką cesarza Henryka VII Luksemburskiego. Z Beatrycze miał jedno dziecko urodzone i zmarłe 11 października 1319. 6 lipca 1320 poślubił Elżbietę, córkę Władysława I Łokietka, króla polskiego. Para miała 5 synów:
Przed poślubieniem Elżbiety, Karol doczekał się syna ze związku pozamałżeńskiego:
W dawniejszej historiografii utrzymywał się pogląd, że druga lub trzecia żona Karola Roberta powiła dwie córki: Katarzynę i Elżbietę, poślubione książętom śląskim, odpowiednio, Henrykowi II świdnickiemu i Bolesławowi niemodlińskiemu. Dziś ich istnienie, jako niepotwierdzone w żaden sposób w źródłach, jest zgodnie odrzucane[5]. Wywód genealogiczny
Przypisy
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
