Kont Miklós
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku węgierskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku węgierskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
Kont Miklós Raholcai (* nieznana, † koniec kwietnia 1367), węgierski szlachcic, palatyn, wojewoda Siedmiogrodu, podczaszy królewski, przodek rodziny Újlaki.[1] ŻyciorysSyn Wawrzyńca Tóta, królewskiego mistrza skarbu i bana slawońskiego.[2] Jego braćmi byli I. Bertalan (Bartol I.) podczaszy królewski i Lökös (Lenkus), podczaszy królewski.[1] Miklós był rycerzem dworskim (od 1343), stolnikiem królewskim (1345-51) i ispánem komitatu Bars (1345-50). W 1347 r. był najważniejszym dyplomatą króla Ludwika Wielkiego. W 1349 roku otrzymał Galgóc (obecnie Hlohovec), gdzie zbudował zamek. Także w tym roku został ispánem komitatów: Sopron, Varaždin i Vas. W latach 1349–1350 był ispánem komitatu Nyitra, a w latach 1349–1351 ispánem komitatu Pozsony (obecnie Bratysława). W latach 1351–1352, jako wysłannik Ludwika Wielkiego, negocjował na Litwie. W latach 1351–1356 był wojewodą Siedmiogrodu, ispánem komitatów: Arad i Szolnok, a w 1352 r. ispánem komitatu Brassó. W latach 1356–1367 był palatynem, a jednocześnie ispánem komitatów: Bihar, Nyitra, Sáros, Sopron, Szepes (Spisz), Trencsén i Vas. W 1361 r. założył klasztor paulinów w Csatkán. W 1362 uczestniczył w negocjacjach między cesarzem niemiecko-rzymskim Karolem IV a Ludwikiem Wielkim. Był jednym z dowódców kampanii bośniackiej w 1363 r.[1] W 1364 r. otrzymał miasto Újlak/Ilok w komitacie Valkó, wraz z jego posiadłościami, który stał się centrum majątku rodziny w Sremie. Od nazwy tego miasta jego ród wziął nazwę.[2] Miklós był jednym z dowódców podczas kampanii bułgarskiej w 1365 r.[1] RodzinaZ małżeństwa z Klarą Zsámboki miał troje dzieci: Miklósa, Bertalana i Katalinę.[2] Źródło
Przypisy |
|