Margarete von Bayern
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaMargarete von Bayern (pol. Małgorzata Bawarska lub Małgorzata Wittelsbach, węg. Bajor Margit) (* 1321, † 1374), bawarska cesarzówna, najstarsze dziecko, córka Ludwika IV, cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego i Małgorzaty II. hrabiny Hainaut. W 1351 roku, w Ofen Margareta wyszła za mąż za Stefana, księcia Slawonii, najmłodszego syna króla Karola 1 i królewny polskiej Elżbiety. Pierwsze dziecko tej pary, Elżbieta urodziła się w kolejnym roku, a następnie urodził się Jan już po śmierci Stefana w 1354. Po samym roku Jan odziedziczył księstwo, z księżną Margaretą jako swoją opiekunką[1] Po śmierci Stefana księżna ożeniła się ponownie w 1356 roku, wybierając Gerlacha von Hohenlohe jako drugiego męża, nadal pełniąc rolę regentki nad Slawonią, Chorwacją i Dalmacją. Jednak gdy wybuchła wojna między Królestwem Węgier a Republiką Wenecką, na wiosnę tego samego roku, sąd królewski postanowił zakończyć autonomię Księstwa Slawonii. W związku z tym Margareta została pozbawiona władzy. Jan, który został uznany jako spadkobierca tronu, zarówno na Węgrzech jak i w Polsce, zmarł w 1360 roku.[1] Margareta zmarła w 1374 roku. Pozostawiła po sobie drugiego męża i córkę. Przodkowie
Przypisy
Bibliografia
|
|