Margherita di Durazzo
| Strona | Autorzy | Nota |
| [1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaMargherita di Durazzo (pol. Małgorzata z Durazzo, węg. Durazzói Margit) (* 28 lipca 1347, † 6 sierpnia 1412), neapolitańska księżniczka, królowa Neapolu i Węgier oraz księżniczka Achai[1][2] jako małżonka Karola III z Neapolu. Podczas małoletności syna Władysława Neapolitańskiego (od 1386 do 1393 r.) regentka Królestwa Neapolu. ŻyciorysByła czwartą córką Karola, księcia Durazzo (1323–1348) i Marii Kalabryjskiej, ale jedyną, która miała dzieci; jej prawowita linia pochodzenia, a także stuletni Dom Andegawenów-Kapetyngów, wymarł wraz z jej córką. W lutym 1369 roku Margherita wyszła za mąż za Karola z Durazzo, kuzyna ojca. Był on synem [[Ludwik z Durazzo|Ludwika z Durazzo, syna Jana z Graviny, księcia Durazzo i jego drugiej żony Agnieszki de Périgord. Panna młoda miała dwadzieścia dwa lata, a pan młody dwadzieścia cztery. KrólowaW 1382 r. Karol, mąż Margherity zdetronizował ciotkę żony, królową Neapolu Joannę I. Margherita została królową. Karol zastąpił Jakuba z Baux jako książę Achai w 1383 roku, więc Margherita została także księżną. Stając się najstarszym mężczyzną w dynastii Andegawenów, Karol otrzymał propozycję korony Węgier. Margherita nie poparła pomysłu zdetronizowania królowej Węgier Marii i zniechęcała męża do tego. Niemniej jednak ten z powodzeniem zdetronizował Marię w grudniu 1385 roku i sam został koronowany. Maria byłą córką jego zmarłego kuzyna króla Węgier Ludwika I i Elżbiety Bośniaczki. Jednak budząca grozę matka Marii, Elżbieta, zorganizowała zabójstwo Karola w Wyszehradzie 24 lutego 1386 r.[3] RegentkaW międzyczasie relacje z papieżem Urbanem VI stały się napięte, ponieważ podejrzewał, że Karol knuje przeciwko niemu. W styczniu 1385 r. aresztowano sześciu kardynałów, a jeden pod torturami „ujawnił” inspirację Karola. W ten sposób ekskomunikowano Karola i Margheritę oraz wydano interdykt dla Królestwa Neapolu. Margherita stała się królową-matką i regentką Królestwa Neapolu jako opiekunka swojego młodszego syna (od 1386 do 1393 roku). Przeżyła męża o dwadzieścia sześć lat, ale nigdy nie wyszła ponownie za mąż. Ich syn Władysław został królem Neapolu, a Maria Węgierska została przywrócona na tron. Margherita nalegała, aby śmierć męża została pomszczona − Elżbieta została zamordowana, a głowy jego zabójców zostały wysłane Marghericie na pocieszenie.[4][5] Papież Bonifacy IX i Margherita doszli do porozumienia pokojowego, ekskomunikę zniesiono i przy pomocy kardynała Angelo Acciaioli Margherita mogła pozostać regentem (do lipca 1393 roku). Późniejsze życieW ostatnich latach swojego życia królowa-wdowa zamieszkała najpierw w Salerno, a następnie w Acquameli, gdzie zmarła na dżumę w 1412 r. W ostatnich latach stała się pobożną katoliczką i członkinią Trzeciego Zakonu Franciszkanów. Pochowano jako taką; została pochowana w białym habicie w katedrze w Salerno. Potomstwo
Przodkowie
Linki zewnętrzne
Przypisy
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
