Opsada Sigeta (1556.)
| Strona | Autorzy | Nota |
| [1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku chorwackim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku chorwackim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaPrva opsada Sigeta (pol. pierwsze oblężenie Sigetu) na Węgrzech miało miejsce między 11 czerwca a 31 lipca 1556 r., kiedy to bejler-bej z Budy Ali Pasza oblegał Siget z 10 000 ludzi. Chociaż nie jest to tak znane jak oblężenie Siget, które miało miejsce 10 lat później, nadal jest bardzo ważne. Kapitanem fortu był Chorwat Marko Horvat Stančić. OblężeniePrzed oblężeniem Siget Turcy bośniaccy wdarli się 3 razy do Chorwacji i Slawonii i spustoszyli majątki części szlachty, ale to było dopiero preludium do głównego przedsięwzięcia osmańskiego, czyli oblężenia Siget. 29 maja, przed oblężeniem Siget, ban Nikola Zrinski napisał w liście do kapitana Horvata, że ​​król nakazał wysłać do Siget 200 piechurów. 9 czerwca kapitan Horvat melduje swemu przyjacielowi Valentinowi Magžarowi w Kanižy, że kompanie bejlerów krążą pod miastem. Dwa dni później, 11 czerwca 1556 r., Ali Pasza o 6 rano otoczył miasto i twierdzę i zaczął je atakować. Cała armia turecka wraz z chłopami liczyła do 10 000 ludzi i oprócz Alego Paszy dowodzili nią jeszcze inni bejowie (Derwisz Bej, Ahmet Bej, Osman Bej)[1]. Miasto liczyło około 2950 mieszkańców, z czego zaledwie 200 mężczyzn było zdolnych do broni. Poza tym było 600-800 najemników, którzy nie chcieli walczyć, bo nie otrzymywali pensji.[1] Już 14 czerwca miasto zostało tak zrównane z ziemią i spalone, że obrońcy musieli schronić się w samej twierdzy. Ali Pasza był gotowy pozostać pod miastem przez 2 miesiące, a ciągle przybywały nowe kompanie, więc jego armia wzrosła do 25 000 ludzi. Już 17 czerwca Marko Stančić poinformował, że od czasu oblężenia Sigetu nie miał ani godziny spokoju, ale mimo to tygodniami dzielnie odpierał ataki tureckie. 10 lipca donosił królowi Ferdynandowi I: „Jeśli szybko nie otrzymamy pomocy, upadniemy my i miasto”[1][2]. Była to ostateczność, gdyż fortyfikacje miejskie zostały zniszczone lub odbite od Turków, a rów wokół miasta został zasypany ziemią. Jednak 10-tysięczna armia zebrała się wokół Kanižy pod rozkazami bana Nikoli Zrinskiego i palatyna Toma Nadaždiego, która 19 lipca zaatakowała miasto Bobovac (Bobovišće), więc Ali Pasza musiał opuścić Siget i udać się do Bobovaca 22 lipca.[3] W bitwach pod Bobovacem Ali Pasza nie był zadowolony, lecz armia chrześcijańska nie odniosła całkowitego zwycięstwa i musiała wycofać się w kierunku Kanižy. Ali Pasza ponownie wyruszył na oblężenie Siget, ale odkąd kapitan Marko Stančić Horvat naprawił i ponownie wzmocnił Siget, Ali Pasza z osłabioną armią nie mógł mu poważnie zagrozić, a armia turecka wycofała się w nocy 31 lipca.[3] Ali Pasza stracił około 10 000 ludzi wokół Bobovaca i Siget.[3] Skuteczna obrona Sigetu zrobiła wrażenie zarówno na Chorwacji, jak i na Węgrzech. Chorwaci byli szczególnie szczęśliwi, że to Chorwat bronił tego miasta. 14 sierpnia Juraj Drašković pogratulował Marko Stančićowi Horvatowi obrony Sigetu listem, w którym napisał: „Szczególnie gratuluję obrony Siget i wszystkiego, co się w nim znajdowało, zwłaszcza że widzimy, że Wasza Wysokość jest kwiatem nasz naród i że jesteś Chorwatem ( eo quod eadem Croata est), a mianowicie, że wasza lordowska mość tym chwalebnym czynem uwielbił nie tylko siebie, ale i nas wszystkich, Chorwatów (Decoravit enim dominatio Vestra non solum se hoc suo celeri facto, sed et nos omnes Croatas)”.[3][4]
Literatura
Przypisy |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}