Országh Mihály
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku węgierskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku węgierskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
Országh Mihály de Guthi (pol. Michał Országh de Guti) (* ok.1410, † 1484), węgierski szlachcic, főkincstartó, królewski odźwierny, palatyn za panowania króla Węgier Macieja Korwina. ŻyciorysPochodził z rodu Szabolcs, jednego z najbiedniejszych rodów rodu klanu Gutkeled, (gałąź Farkas). Syn Gáspára i Katalin Parlagi; miał dwóch braci: Jana − skarbnika królewskiego i młodszego brata. Jego pierwszą żoną była Barbara Rozgonyi, a drugą była Jakcs Anna de Kusal. Miał czterech synów i cztery córki. Dzięki swojemu pierwszemu małżeństwu wstąpił w szeregi baronów Karierę polityczną rozpoczął na dworze króla Zygmunta Luksemburga. W latach 1430–38 był világos zamku Valvár i ispánem komitatu Zaránd. W 1433 r. został mianowany kamarás i odtąd pełnił ważną funkcję państwową. Jako członek świty króla był w 1433 r. Rzymie. W latach 1436–38, a następnie w latach 1440–53 był mistrzem skarbu. W 1436 r. otrzymał majątki Csejte i Jókő. W latach 1436–37 był sędzią Kumanów, a w 1437 r. był ispánem komitatów: Arad i Csongrád. Po śmierci cesarza Alberta Habsburga (1439) był jednym z arystokratów, którzy w 1440 r. poparli wybór Władysława Jagiellończyka na króla jako Ulászló I i był członkiem delegacji, która przekazała ten fakt polskiemu władcy. W latach 1441–1445 był ispánem komitatu Sopron. Po śmierci króla Władysława w 1444 r., w latach 1448–58 był jednym z siedmiu naczelnych dowódców narodowych. Pełniąc tę funkcję, pod rządami Hunyadi JánosJana Hunyadiego]] (1446–52) bronił Doliny Wagu: był zmuszony rozmieścić własną armię przeciwko czeskiemu przywódcy najemników Giskra JánosJanowi Giskrze]] i wielu innym morawskim i austriackim szlachcicom, którzy stale najeżdżali jego posiadłości. Od 1454 r. był odźwiernym króla Władysława V, a od 1457 r. był ispánem komitatu Bars.
Od 1458 r. był stronnikiem Michał Szilágyi, a następnie młodego Macieja. W 1458 r. przejął urząd po odwołanym palatynie Władysławie Garai, sprawując go do swojej śmierci. Brał udział w mediacjach między stronnikami Fryderyka, zwłaszcza między Michałem V Újlakim a królem Maciejem. Towarzyszył królowi Maciejowi we wszystkich jego głównych kampaniach. W 1461 r. wspierał armią 5000 ludzi księcia Austrii Alberta VI w walce z bratem, cesarzem. W 1466 roku brał udział w kampanii na Morawach. W 1467 r. był przywódcą armii, która pokonała powstanie Siedmiogrodu przeciwko Maciejowi, a 10 lat później walczył przy oblężeniu Szabács. Za swoje usługi otrzymał ogromne majątki od króal Macieja. Z jego wspomnień János Thuróczi napisał swoją kronikę. Przypisy
Źródła
Więcej informacji |
|