Pargalı İbrahim Paşa
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł pochodzi z Wikipedii w języku polskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku polskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
Pargalı İbrahim Paşa, znany też jako Frenk Ibrahim Pasza (pol. Pargali Ibrahim Pasza, węg. Pargali Ibrahim) (* 1493 w Pardze[1], Republika Wenecka, † 15 marca 1536 w Konstantynopolu) – wielki wezyr w Imperium Osmańskim. Pochodził z rodziny greckich chrześcijan – rybaków z Pargi[1]. W latach 1523–1536 sprawował urząd wielkiego wezyra. Brał udział w bitwie pod Mohaczem (1526), dowodził oblężeniem Wiednia (1529), a w latach 1532–1534 walczył z powodzeniem jako naczelny wódz w I wojnie turecko-perskiej. Wielki wezyr był człowiekiem świetnie wykształconym, zarówno w zakresie strategii wojennej, jak i dyplomacji (znał 8 języków). Wenecjanie nazywali go "Wspaniałym". Pasza patronował także sztuce. Zgromadził dużą kolekcję obrazów i rzeźb. Do dziś w jego dawnym pałacu znajduje się muzeum malarstwa. Ibrahim był najbliższym przyjacielem, a także szwagrem (damatem) sułtana Sulejmana Wspaniałego (mężem jego siostry – sułtanki Hatice). Część historyków twierdzi jednak, że jego żoną była Muhsine Hatun, wnuczka Iskendera Paszy, który był wezyrem w czasach rządów sułtana Bajazyda II (dziada Sulejmana Wspaniałego)[2]. Około 1520 roku Ibrahim podarował padyszachowi niewolnicę Roksolanę (późniejszą sułtankę Hürrem). W wyniku jej intryg został oskarżony o spisek i stracony z polecenia sułtana, to zdarzenie jest wskazywane jako jeden z momentów wyznaczających początek sułtanatu kobiet. W kulturze
Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
|