Pittsburská dohoda
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł pochodzi z Wikipedii w języku polskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku polskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
Strona | Autorzy | Nota |
[3] | [4] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaUmowa pittsburska – porozumienie zawarte między delegacjami czeskiej i słowackiej emigracji a Tomaszem Masarykiem w Pittsburgu 31 maja 1918[1]. Mówiła ona o utworzeniu państwa czecho-słowackiego, jednak pod tym warunkiem, że Słowacy otrzymają szeroką autonomię z własnym parlamentem. Żądania Słowaków nie zostały jednak przyjęte. Na Umowę pittsburską powoływał się w okresie międzywojennym zwolennik autonomii państwa słowackiego Andrej Hlinka. Porozumienie z Pittsburgha było protokołem ustaleń podpisanym 31 maja 1918 r. między członkami czeskich i słowackich społeczności emigrantów w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Nazwa pochodzi od miasta Pittsburgh w Pensylwanii, gdzie zawarto porozumienie. Porozumienie przewidywało zamiar współsygnatariuszy stworzenia niezależnej Czechosłowacji.[2] Udało się to 18 października 1918 r., gdy główny autor porozumienia Tomáš Garrigue Masaryk ogłosił niepodległość Czechosłowacji. Masaryk został wybrany pierwszym prezydentem Czechosłowacji w listopadzie 1918 roku. TłoHistorycznym kontekstem porozumienia z Pittsburga było zbliżający się rozpad Cesarsko-Królewskich Austro-Węgier na kilka miesięcy przed zakończeniem I wojny światowej. Austro-Węgry zostaną pokonane przez aliantów: Wielką Brytanię, Francję i Rosję[3]. W latach 1860-1918 blisko milion osób pochodzenia słowackiego i czeskiego wyemigrowało do Stanów Zjednoczonych i innych narodów. W tym czasie ci imigranci byli oficjalnie rejestrowani jako Austriacy lub Węgrzy (Madziarowie), co nie odzwierciedlało dokładnie ich kultury i pochodzenia etnicznego.[4] Stany Zjednoczone pozwoliły czeskim i słowackim grupom nacjonalistycznym na utworzenie i działanie.[5] 22 października 1915 r. w Bohemian National Hall na Broadwayu w Cleveland w stanie Ohio Słowacka Liga Ameryki i Czech (Czech) podpisały porozumienie z Cleveland. W ten sposób obie grupy zgodziły się współpracować na rzecz zjednoczonego i niezależnego państwa Czechów i Słowaków[6]. Dołączenie do czeskich i słowackich grup ludności pomogło Słowakom oderwać się od węgierskiego państwa Austro-Węgier i stworzyło państwo z wyraźną większością słowiańską, aby pokonać dużą niemieckojęzyczną populację w Czechach. SpotkanieW piątek 31 maja 1918 r. w Loyal Order of Moose Building, 628-634 Penn Avenue, Pittsburgh, Allegheny County, Pennsylvania, United zwołano posiedzenie czesko-słowackiej Rady Narodowej pod przewodnictwem Tomáša Garrigue Masaryka. Obecni byli przedstawiciele organizacji braterskich, w tym Słowackiej Ligi Ameryki[7], Czeskiej Federacji Narodowej; Pierwszej Słowackiej Ligi Ewangelickiej i Stowarzyszenia Czeskich Katolików.[8] Stowarzyszenia te reprezentowały imigrantów z Czech, Moraw, Słowacji i czeskiego Śląska.[9] (W czwartek 30 maja 1918 r., w święto Pamięci, wielu czeskich i słowackich mieszkańców Pittsburga przybyło do centrum miasta, aby uczcić przybycie Masaryka).[2] Podpisany dokument pochodzi z 30 maja 1918 r.[10] UmowaSporządzono umowę, która brzmiała:
[...] Przypisy
Zobacz także |