Popis dukljanskih vladara

Z Europa Środkowa
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Strona Autorzy Nota
[1] [2] Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku chorwackim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku chorwackim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach.

Information icon4.svg Zobacz artykuł: Dukljansko kraljevstvo



  • Sylwester, książę Duklje, Travunije i Zahumlje w IX wieku
  • Tuđemir, syn Sylwestra, księcia Duklje, Travunije i Zahumlje w X wieku
  • Hvalimir, syn Tuđemira, księcia Duklje, Travunije i Zahumlje w X wieku
  • Petar, pierwszy historyczny władca Czarnogóry, miał tytuł archonta. Istnieje pieczęć o archonie Piotrze, znaleziona pod koniec XIX wieku. Na niej, po grecku, napisano: Petar Archon Duklje Amin (+ PETR ARHONT S DIOKΛIA AMIN). Czarnogórscy historycy nie są zgodni, czy Petar rządził Duklją w IX czy X wieku, ani czy był ojcem Włodzimierza, władcy Duklji i pierwszego czarnogórskiego świętego. Kronika księdza z Duklji podaje, że ojciec Włodzimierza nazywał się Petrislav..
  • Święty Włodzimierz (urodzony około 970 r. - Prespa, Macedonia, 1016 r.), książę Duklji, pierwszy święty czarnogórski, znany również w literaturze jako święty Jan Włodzimierz (chorwacki Iwan).
  • Wojisław, książę Duklji, święty Włodzimierz był jego wujem lub kuzynem, rządził w latach 1018-1043, uniezależnił Duklję, pokonał połączoną armię bizantyjską w 1042 r. Założyciel dynastii Vojislavljevićów.
  • Neda, siostrzenica bułgarskiego cesarza Samuela, była żoną księcia Vojislava. Po jego śmierci w 1043 r. rządziła z synami jako „królowa”. Prawdopodobnie zmarła w 1045 r.
  • Michał, pierwszy król Duklji, rządził w latach 1046-1081, otrzymał insygnia królewskie od papieża Grzegorza VII. najpóźniej w 1078 r.
  • Jakubinta, królowa Duklji od 1081 do 1082 r.
  • Bodin, król Duklji, rządził od 1082 do 1108 r., za jego czasów Królestwo Duklji było u szczytu chwały.
  • Michał II, król Duklji, zastąpił swojego ojca Bodina po jego śmierci w 1108 r., ale wkrótce został obalony.
  • Dobrosław, król Duklji, syn Michała i przyrodni brat Bodina, został wybrany królem z woli ludu, ale wkrótce padł ofiarą spisku uknutego przez prefekta Raški Vukana, który go uwięził. Uwolnił go, ale Dobrosław, jego następca na tronie Duklji, król Włodzimierz, oślepił go. Dobrosław zmarł w klasztorze św. Srdży i Wacha nad rzeką Bojaną.
  • Włodzimierz, król Duklji, wnuk Mihaila, współpracował z prefektem Rašy, Vukanem i był propagatorem ruchu Raša w Duklji, o którym wspomina również Kronika kapłana Duklji. Został otruty w 1118 r. na rozkaz żony Bodina, królowej Jakvinty.
  • Đuro, król Duklji dwukrotnie, najpierw z przerwami w latach 1113–1118, a następnie w okresie od 1125 do 1131 r. Syn Bodina. Wraz z matką Jakvintą próbował przywrócić chwałę i niepodległość państwa Bodina. Jednak Bizancjum wykorzystało wewnętrzne walki, więc przy wsparciu wewnętrznych wrogów i Serbów rozpoczęło atak militarny na Duklję, zdobyło stolicę, Skadar, aresztowało Đuro i zabrało go do Konstantynopola, gdzie zmarł.
  • Grubeša, król Duklji, syn księcia Branislava, rządził od 1118 do 1125 roku jako wasal bizantyjski i walczył z królem Jerzym, w jednej z takich bitew zginął.
  • Gradihna (Gradinja), król Duklji, rządził od 1131 do 1141 roku, syn księcia Branislava, mianowany królem jako wasal bizantyjski. Kronika kapłana Duklji opisuje Gradihnę jako „łagodnego, potulnego, miłosiernego, opiekuna wdów i sierot”. Władza Królestwa Duklji już za jego czasów słabła.
  • Radosław, książę Duklji, rządził od 1142 do około 1163 roku. Odziedziczył tron ​​po ojcu, królu Gradihnie, ale w przeciwieństwie do niego i wszystkich innych Vojislavljevićów od czasów Michała, Radosław nie nosił tytułu króla, co wyraźnie świadczy o rozpadzie potęgi Królestwa Duklji. Razem ze swoimi braćmi Jovanem i Włodzimierzem, Radosław próbował przeciwstawić się swoim wewnętrznym pro-serbskim wrogom i zorganizować zbrojny opór przeciwko atakom podżeganym przez prefekta Raški. Jednak nie udało im się.
  • Michał III, syn i następca księcia Radosława, na tronie Duklji od 1163 do 1186 roku. Michał III próbował znaleźć wsparcie w Bizancjum przeciwko najazdowi Serbów, dowodzonych przez Stefana Nemanję. Do roku 1186 odnosił w tej dziedzinie pewne sukcesy, jednak w tym właśnie roku Nemanja całkowicie podbił państwo Duklja i zniszczył wszystkie miasta Duklja, z wyjątkiem Kotoru.


  • Silvester, knez Duklje, Travunije i Zahumlja tijekom 9. stoljeća
  • Tuđemir, sin Silvestera, knez Duklje, Travunije i Zahumlja tijekom desetog stoljeća
  • Hvalimir, sin Tuđemira, knez Duklje, Travunije i Zahumlja tijekom desetog stoljeća
  • Petar, prvi crnogorski povijesni vladar, imao titulu arhonta. O arhontu Petru postoji pečat, pronađen koncem 19. st. Na njemu je, na grč., napisano: Petar Arhont Duklje Amin (+ ПЕТР АРХОNТ С ДИОКΛIA AМIN). U crnogorskoj povjesnici ne postoji suglasnost je li Petar vladao Dukljom u 9. ili 10. st., ni oko toga je li je on otac Vladimira, dukljanskoga vladara i prvog crnogorskog sveca. Ljetopis popa Dukljanina navodi kako se otac Vladimira zvao Petrislav..
  • Sveti Vladimir (rođen oko 970. - Prespa, Makedonija, 1016.), dukljanski knez, prvotni crnogorski svetac, poznat u literaturi i kao Sveti Jovan Vladimir (hrvatski, Ivan).
  • Vojislav, dukljanski knez, Sveti Vladimir mu je bio stric ili brat od strica, vladao od 1018. do 1043., osamostalio Duklju, 1042. pobijedio kombiniranu bizantsku vojsku. Utemeljitelj dinastije Vojislavljevića.
  • Neda, nećaka bugarskoga cara Samuila je bila žena kneza Vojislava. Nakon njegove smrti 1043. vladala sa sinovima kao "kraljica". Umrla je vjerojatno 1045. godine.
  • Mihailo, prvotni dukljanski kralj, vladao od 1046. do 1081., dobio kraljevske oznake od pape Grgura VII. najkasnije 1078. godine.
  • Jakvinta, kraljica Duklje od 1081. do 1082. godine
  • Bodin, dukljanski kralj, vladao od 1082. do 1108. godine, za njegovoga doba Dukljansko kraljevstvo bilo je na vrhuncu.
  • Mihailo II., dukljanski kralj, naslijedio oca Bodina nakon njegove smrti 1108. godine, no ubrzo je bio svrgnut.
  • Dobroslav, dukljanski kralj, sin Mihaila i polubrat Bodina, voljom je naroda izabran za kralja, no ubrzo je postao žrtva urote koju je ispleo raški župan Vukan koji ga je zatvorio. Pustio ga je na slobodu, ali je Dobroslava, njegov nasljednik na dukljanskom prijestolju kralj Vladimir, oslijepio. Umro je Dobroslav u samostanu Sv. Srđa i Vakha pokraje rijeke Bojane.
  • Vladimir, dukljanski kralj, unuk Mihaila, surađivao s raškim županom Vukanom i bio eksponent raške struje u Duklji o kojoj izvještava i Ljetopis popa Dukljanina. Otrovan je 1118. po naređenju Bodinove žene kraljice Jakvinte.
  • Đuro, u dva navrata dukljanski kralj, najprije uz prekide od 1113. do 1118. a onda u razdoblju od 1125. do 1131. godine. Sin Bodinov. Sa svojom majkom Jakvintom je pokušao obnoviti slavu i nezavisnost Bodinove države. No, Bizant je iskoristio unutarnje borbe, pa su uz potporu unutarnjih neprijatelja i Srba poduzeli vojni napad na Duklju, zauzeli prijestonicu Skadar, uhitili Đuru i odveli u Carigrad gdje je i umro.
  • Grubeša, dukljanski kralj, sin kneza Branislava, vladao od 1118. do 1125. kao bizantski vazal, te ratovao protiv kralja Đorđa, u jednom takvom boju i poginuo.
  • Gradihna (Gradinja), dukljanski kralj, vladao od 1131. do 1141. godine, sin kneza Branislava, za kralja postavljen kao bizantski vazal. Ljetopis popa Dukljanina opisuje kako je bio Gradihna "blag, krotak, milosrdan, zaštitnik udovica i siročadi". Moć je Dukljanskoga kraljevstva za njegova doba već bila na izmaku.
  • Radoslav, dukljanski knez, vladao od 1142. do oko 1163. godine. Naslijedio prijestolje do svoga oca kralja Gradihne, no za razliku od njega i svih ostalih Vojislavljevića od doba Mihaila, Radoslav nije nosio titulu kralja, što bjelodano svjedoči o dezintegraciji moći Dukljanskoga kraljevstva. Skupa sa svojom braćom Jovanom i Vladimirom pokušao je Radoslav se suprotstaviti svojim unutarnjim prosrpski orijentiranim neprijateljima i organizirati oružani otpor napadima koje je poticao raški župan. No, u tome nisu imali uspjeha.
  • Mihailo III., sin i nasljednik kneza Radoslava, na dukljanskom prijestolju od 1163. do 1186. godine. Mihailo III. potporu da se pred navalom Srba čiji je predvoditelj bio Stefan Nemanja, pokušao pronaći u Bizantu. Do 1186. to mu je donekle i polazilo za rukom, no te je godine Nemanja potpuno pokorio dukljansku državu i razrušio, osim Kotora, sve dukljanske gradove.

Povezani članci

Źródło: „https://natusiewicz.pl/europa/index.php?title=Popis_dukljanskih_vladara&oldid=45039”