|
Pozsonyi csata (pol. Bitwa pod Bratysławą) – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniach 4–5 lipca 907 pomiędzy armią bawarską a siłami węgierskimi. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Węgrów.
 Bawaria i tereny zależne (w tym Morawy) w 900 roku, przed podbojem węgierskim  Droga Wegrów i podbój Kotliny Karpackiej; ziemie Bawarii i Moraw, zajęte po 900: jasnozielone; u góry po lewej: autentyczny wizerunek węgierskiego wojownika. Po początkowych sukcesach w walkach z Węgrami (bitwa nad rzeką Fischa w 901), kilka lat później w 907 hrabia Luitpold Bawarski zebrał swoje wojska w twierdzy granicznej Ennsburg, skąd zamierzał uderzyć na ziemie należące do Arpada. Trzy zgrupowania wojsk bawarskich wkroczyły na terytorium przeciwnika, gdzie zostały okrążone w rejonie Pozsony (Bratysławy) i poniosły druzgocącą klęskę. W bitwie śmierć ponieśli Luitpold, trzech biskupów i 19 hrabiów, a także większa część najlepszego bawarskiego rycerstwa. Zwycięstwo na Luitpoldem umożliwiło Węgrom zajęcie ziem Marchii Orientalis do roku 955. Zagrożenie ze strony węgierskiej ustało dopiero za rządów Ottona I Wielkiego.
Bibliografia
- Roman Zehetmayer (Hrsg.): Schicksalsjahr 907. Die Schlacht bei Pressburg und das frühmittelalterliche Niederösterreich. NÖ LAndesarchiv, St. Pölten 2007, ISBN 978-3-901635-11-3.
|
| Bitwa pod Bratysławą
|
| Pozsonyi csata (węg.)
|
| — |
Walki węgiersko-bawarskie |
—
|
|
wódz węgierski Arpad
|
| Czas
|
4–5 lipca 907
|
| Miejsce
|
Bratysława
|
| Terytorium
|
Słowacja
|
| Wynik
|
Zwycięstwo Węgrów
|
| Strony konfliktu
|
|
|
| Dowódcy
|
|
|
| Siły
|
|
|
| Straty
|
ciężkie, w tym:
- książę Luitpold †
- książę Sieghard †
- arcybiskup Dietmar I †
- 2 biskupów †
- 3 opatów †
- 19 książąt † [1]
|
nieznane
|
|
|
