Rector (politics)
| Strona | Autorzy | Nota |
| [1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
Notka
Rektorzy i rektoraty w polityce i administracji obejmowały:
Rectors and rectorates in politics and administration included:
Rzym
Rector provinciae było łacińskim określeniem ogólnym rzymskiego namiestnika, zarządcy rzymskiej prowincji, znanym po czasach Swetoniusza, a konkretnie terminem prawnym (używanym w Kodeksach cesarzy Teodozjusza I i Justyniana I ) po tetrarchii cesarza Dioklecjana (gdy podlegali oni władzy administracyjnej wikariusza diecezji, a te z kolei prefektowi pretorianów), niezależnie od ich konkretnych tytułów (różnej rangi, takich jak Consularis, Corrector provinciae, Praeses i Proconsul ).Rector provinciae was a Latin generic term for Roman governor, the governor of a Roman province, known after the time of Suetonius, and specifically a legal term (as used in the Codices of the Emperors Theodosius I and Justinian I) after Emperor Diocletian's Tetrarchy (when they came under the administrative authority of the Vicarius of a diocese and these under a Pretorian prefect), regardless of what their specific titles (of different rank, such as Consularis, Corrector provinciae, Praeses and Proconsul) may have been.
Ragusa
Główny artykuł: Rector (Ragusa)
Podobny urząd gubernatora lub najwyższego urzędnika istniał w Republice Raguzy (obecnie Dubrownik, Chorwacja), którą zarządzał rektor (używany także w formie włoskiej Rettore i słowiańskim odpowiedniku Knez ):
A similar gubernatorial use or as Chief magistrate existed in the Republic of Ragusa (presently Dubrovnik, Croatia), which was governed by a Rector (also used in the Italian form Rettore and the Slavonic equivalent Knez):
- 1358–1808, w okresie niepodległości Republiki Raguzy i dwa lata po jej zajęciu przez napoleońską Francję w 1806 roku.
- Kolejnym rektorem, od 18 do 29 stycznia 1814 r., był hrabia Sabo Đurđević (Savino de Giorgi), ostatni poprzedni rektor, sprawujący urząd w czasie krótkotrwałego wyzwolenia Republiki przed okupacją przez wojska austriackie.
- 1358–1808, during the independence of the Ragusan Republic and two years after it was occupied by Napoleonic France in 1806.
- one more Rector, from 18–29 January 1814, was Count Sabo Đurđević (Savino de Giorgi), the last previous incumbent, during the short-lived liberation of the Republic, before the occupation by Austrian troops.
The seat of the rector was the Rector's Palace, Dubrovnik.
Fiume
Primo Rettore, od 8 września 1920 do 29 grudnia 1920, był tytułem Gabriela D'Annunzia, gdy utworzył włoską regencję Carnaro
Primo Rettore, from 8 September 1920 to 29 December 1920, was the title of Gabriele D'Annunzio when he created the Italian Regency of Carnaro
Inny
- W przypadku używania tytułu książę i rektor Burgundii przez dynastię Zähringerów, którzy pretendowali do władzy wicekróla jako regent w Królestwie Burgundii w ramach Świętego Cesarstwa Rzymskiego, patrz Król Burgundii#Rektorat Burgundii
- Współczesne karty w języku łacińskim zawierały szereg dodatkowych stylów dla duńskiego króla Knuta (Kanut Wielki, którego trzecim królestwem była Norwegia; 23 kwietnia 1016 – 12 listopada 1035 w Brytanii), zawierające w rdzeniu tytuł rex Anglorum oraz różne inne tytuły, w tym rex Anglorum totiusque Brittannice orbis gubernator et rector, czyli „król Angli i całej Brytanii, gubernator i rektor” (te dwa ostatnie w ogólnym znaczeniu „władca”).
- W przysiędze złożonej w XII wieku Ramonowi Berenguerowi III, hrabiemu Barcelony, władca ten jest określany jako rector catalanicus (a także catalanicus heroes i dux catalanensis ).
- Komturią Wenassyjską w południowej Francji administrował rektor, odkąd stała się własnością papieską, aż do 1790 r. (24 maja Stany Generalne (zgromadzenie przedstawicielskie) uchwaliły konstytucję, pozostając jednak lojalne wobec papieża).
- For the use of the style duke and rector of Burgundy by the Zähringer dynasty claimants to viceregal powers as Regent in the Kingdom of Burgundy within the Holy Roman Empire, see King of Burgundy#Rectorate of Burgundy
- Contemporary charters in Latin used a number of additional styles for the Danish king Cnut (Canute the Great, with Norway as his third realm; 23 April 1016 - 12 November 1035 in Britain) having rex Anglorum in the core plus various other titles, including rex Anglorum totiusque Brittannice orbis gubernator et rector i.e., 'king of the Angli and of all Britain governor and rector' (the last two in the generic sense 'ruler')
- In an early 12th-century oath to Ramon Berenguer III, Count of Barcelona, this ruler is referred to as rector catalanicus (as well as catalanicus heroes and dux catalanensis).
- The Comtat Venaissin in southern France was administered by a rector since it became a papal possession until 1790 (on 24 May its States-General (representative assembly) proclaimed a constitution, but remained loyal to the pope).
Przypisy
- Harris, Robin: Dubrovnik: A History, London, 2003.
- Powell, J. G. F. (1994) "The rector rei publicae of Cicero's De Republica". Scripta Classica Israelica 13: ss. 19—29.