Notka
(1225-1262),
Ростислав Михайлович (pol. Rościsław Michajłowicz, węg. III. Rosztyiszlav)[1] (* 1219, † Belgrad 1263)[2], rusiński książę, wielki książę kijowski w 1239 r., członek dynastii Rurykowiczów, książę halicki w latach 1236-1237 oraz 1241-1242, Ban całej Slawonii w 1247 r. i Ban Maczwy (z Belgradem) z 1247 r., książę nowogródzki w 1254-1258, car Bułgarii zimą 1256-1257.
Życie
Syn Michała Wsiewołodowicza, księcia Czernihowa, a następnie Nowogrodu<[2] i Marii, córki Romana Mścisławowicza, księcia halickiego[2] W 1229 r. ojciec mianował go gubernatorem Nowogrodu<[2], ale lud zmusił go do opuszczenia miasta w następnym roku.
W 1238 r. ojciec i syn przegonili z Halicza księcia Daniela I[2], ale gdy wygnany książę powrócił w 1239 r., to wkrótce Michał i Rościsław musieli uciekać z powodu Tatarów do króla Węgier Beli IV.[2] Tutaj, w 1243 r., Rościsław poślubił Annę, najdroższą córkę króla.<[2] Jego teść uczynił go księciem Halicza[2] i wysłał go do prowincji z dużą armią[2], lecz tam Daniel wyszedł z ukrycia po inwazji tatarskiej i pokonał Rościsława (najpewniej 17 grudnia 1249)[2]. W międzyczasie, 15 lipca 1246 r., Rościsław był jednym z najważniejszych dowódców armii węgierskiej w bitwie, która zakończyła się śmiercią Fryderyka Babenberga[2] w 1247 r. Jako bana Maczwy w latach 1254-1255 niepokoili go Tatarzy. Niepowodzenia jego zięcia Michała I Asena w wojnie z Cesarstwem Nicejskim, przypieczętowane w czerwcu lub lipcu 1256 roku pokojem w Regina (Erkene w Tracji), na mocy którego cesarze nicejscy zachowywali swe wcześniejsze zdobycze, a jedynie północna Macedonia ze Skopje powróciły do Bułgarii, doprowadziły do wybuchu niezadowolenia wśród bojarów bułgarskich. Na czele opozycji stanął Kolomana II Asena, który zamordował cara Michała[2] podczas polowania w okolicach Tyrnowa jesienią 1256 roku. Po zabójstwie Michała Koloman sam ogłosił się carem poślubiając wdowę po zamordowanym, córkę Rościsława, Marię. Rościsław jako teść zamordowanego cara również zgłosił swoje pretensje do korony Bułgarii. Gdy nadciągnął na czele swego wojska spod Belgradu pod Tyrnowo, Koloman II Asen zbiegł. Rościsław nie zdołał jednak opanować Tyrnowa i wraz z córką powrócił do Maczwy. W drodze powrotnej zdołał jednak oderwać od Bułgarii Widyń i tam ogłosił się carem bułgarskim [3]. Ostatecznie tron bułgarski w Tyrnowie opanował Mico Asen[4], szwagier zamordowanego Michała I Asena. Koloman II opuszczony przez swych stronników został zamordowany [3]. 12 lipca 1260 r. pomagał teściowi w bitwie pod Kressenbrunn na czele wojsk Maczwy i Bułgarii[2]. W 1261 roku on i jego żona byli w Wiedniu, gdzie odbyło się przyjęcie weselne ich córki Kingi z królem Czech Ottokárem II. (25 października 1261[2]).
Dzieci
Przodkowie
Bibliografia
Przypisy
- ↑ R.Horvat : Povijest Hrvatske I.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 Bokor József (szerk.). Rosztizlav, A Pallas nagy lexikona. Budapest: Arcanum FolioNET Kft. (1998). ISBN 963-85923-2-X. [dostęp:2007-01-11].
- ↑ 3,0 3,1 T. Wasilewski: Historia Bułgarii. s. 96.
- ↑ D. Lang uznaje Mico za bezpośredniego następcę Michała I Asena na tronie carskim (Bułgarzy, s. 83)
|
|