|
Sirokai Miklós (pol. Mikołaj Sirokai, rum. Nicolae Sirokai) (* nieznana, † 1355/8), wojewoda Siedmiogrodu za panowania króla Węgier Ludwika I.
Jego rodzina wywodzi się, podobnie jak 18 innych, z węgierskiego szlacheckiego klanu Aba. Są to: Báthori de Gagy, Bethlen de Iktár, Lipóczi, Nekcsei, Keczer, Kompolthi, (Chyrke), Csobánkafi, Berthóti, Rhédei (Cente), Vendéghi, Hedri, Karácsonyi, Sirokai, Somosi, Omód i Vitézi.
Będąc członkiem starego węgierskiego arystokratycznego klanu Aba z linii Szalác, Miklós, syna Petőcza (współcześnie: Petőc), pojawił się po raz pierwszy w historiografii w 1338 roku jako adwokat królewski. W tym samym roku zostali Panem zamku Diósgyőr.
W 1342 r., oo awansie do szambelana królewskiego, został także wojewodą siedmiogrodzkim. Jednak w 1344 roku Ludwik I Wielki pozbawił go tego tytułu, lecz Miklós nadal cieszył się zaufanie króla. Pojawia się później w historii jako członek królewskiego trybunału sprawiedliwości. W 1348 r. wymieniony jest jako baron.
Przypisy
Literatura
- Áldásy Antal: Monumenta Hungariae Heraldica, Magyar Czimeres Emléknek, III. Füzet, Magyar Tudományos Akadémia támogatásával kiadja a Magyar Heraldikai és Genealogiai Társaság, 1926, str. 48-50.
- Hóman Bálint, Szekfű: Magyar Történet, II. Kötet. Budapest, Királyi Magyar Egyetemi Nyomda, 1936.
- Hanns Jäger-Sunstenau: General-Index zu den Siebenmacher'schen Wappenbüchern. 1605-1961, Graz, Akademische Druck- u. Verlagsanstalt, 1964, str. 495.
- Markó László: A Magyar Állam Főméltóságai. Szent Istvántól Napjainkig. Életrajzi Lexikon, Budapest, Magyar Könyvklub, 2000, str. 292.
- Johann Siebmacher, Siebmacher's Wappenbuch, Bd. IV, Abt. 15, Adel von Ungarn IV. Der Adel von Ungarn sammt den Nebenländern der St. Stephans-Krone, Nürnberg, Verlag von Bauer & Raspe, 1891, Taf. 245.
- Török Gyöngyi: Matthias Corvinus und die Renaissance in Ungarn, Schallaburg 1982, str. 92-93.
Źródła
|
|