Speyeri szerződés
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
Traktaty: ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
---|
Treaty of Bruck (1328) ♦ Treaty of Enns (1336) ♦ Hungarian–Lithuanian Treaty (1351) ♦ Hungarian–Neapolitan Treaty (1352) ♦ Traktat z Zadaru (1358) ♦ Treaty of Brunn (1364) ♦ Treaty of Torino (1381) ♦ Treaty of Iglo (1397) ♦ Lubowla (1412) ♦ Truce of Eger (1437) ♦ Pokój w Szeged (1444) ♦ Truce of Radkersburg (1447) ♦ Hunyadi–Frederick pact (1450) ♦ Traktat pokojowy z Wiener Neustadt (1463) ♦ Treaty of Ófalu (1474) ♦ Treaty of Korneoburg-Gmunden (1477) ♦ Treaty of Brno (1478) ♦ Treaty of Piotrków (1479) ♦ Pokój w Ołomuńcu (1479) ♦ Pozsonyi béke (1491) ♦ I Kongers Wiedeński (1515) ♦ Układ w Wielkim Waradynie (1538) ♦ Traktat w Spirze (1570) |
NotkaSpeyeri szerződés (pol. Traktat w Spirze, niem. Vertrag von Speyer), podpisany na sejmie w Spirze w 1570 r., był porozumieniem pokojowym między dwoma Królestwami Węgier: Węgrami Królewskimi pod wodzą Maksymiliana II i Królestwem Węgier Wschodnich, rządzonym przez Jana Zygmunta Zápolya. Transylwania przed traktatem w SpirzeW przeciwieństwie do autonomicznego Królestwa Chorwacji, średniowieczna Siedmiogród nie była odrębną ziemią Świętej Korony Węgier, była po prostu odrębną administracyjnie[1] i integralną częścią[2][3] średniowiecznego Królestwa Węgier. Status Transylwanii po traktacieJan Zygmunt zrezygnował z tytułu króla Węgier, jednak Maksymilian II uznał władzę Jana Zygmunta jako „księcia Siedmiogrodu”, a w zamian Jan Zygmunt przyjął Maksymiliana II na króla Węgier ze zwierzchnictwem nad swoim księstwem.[4] Jan Zygmunt został princeps Transsylvaniae et partium regni Hungariae dominus − księciem Siedmiogrodu i części Królestwa Węgier.[5] Zgodnie z traktatem Księstwo Siedmiogrodu nadal było częścią Królestwa Węgier w rozumieniu prawa publicznego[6]. Traktat ten, podobnie jak wcześniejszy układ w Wielkim Waradynie, zatwierdził zasadę zjednoczonych Węgier. Partium i Siedmiogród zostały powierzone Janowi Zygmuntowi Zápolya, jako wasalowi Maksymiliana. Jak wspomniano powyżej, Zápolyowie mieli już Partium, ale teraz Habsburgowie uznali ich panowanie. W pewnym sensie Jan Zygmunt zamienił swój królewski tytuł na terytorium. Przypisy
|
|