Szapolyai János (pol. Jan Zápolya, chor. Ivan Zapolja, rum. Ioan I Zápolya, niem. Johann Zápolya, tur. János Zápolya) (* 2 lutego 1487[1] na Zamku Spiskim, † 22 lipca 1540) – król Węgier od 1526, przywódca stronnictwa antyhabsburskiego na Węgrzech.
Życiorys
Był najstarszym dzieckiem Stefana Zápolyi i Jadwigi cieszyńskiej; bratem Jerzego, Barbary i Magdaleny. Po śmierci ojca (1499) otrzymał godność żupana spiskiego. Był wojewodą siedmiogrodzkim od 1511 roku i banem komitatu Szörény.
W 1526 roku, po śmierci Ludwika II Jagiellończyka w bitwie pod Mohaczem, został wybrany na króla Węgier przez zgromadzenia szlacheckie w Tokaju (X 1526) i w Székesfehérvár (XI 1526). W grudniu jednak magnaci pod wodzą rodu Frangepán obwołali w Cetinie królem arcyksięcia Austrii Ferdynanda Habsburga, młodszego brata cesarza Karola V. W zamku kamienieckim w Odrzykoniu 12 marca 1528 roku hetman polny koronny Marcin Kamieniecki podejmował wygnanego z Węgier króla Jana Zapolyę po zatargach w wojnie domowej ze stronnikami Habsburgów na Węgrzech. Wysyłał z Odrzykonia listy zapraszające polskich magnatów na sejmik do Tarnowa, na którym liczył otrzymać poparcie w walce o tron i uzyskał głosy ich samych oraz Sulejmana I. W 1528 Jan Amor Tarnowski udzielił mu półrocznej gościny na swym zamku w Tarnowie[2]. W 1539 r. poślubił Izabelę Jagiellonkę. Ojciec Jana II Zygmunta Zapolyi.
Drzewo genealogiczne
Przypisy
- ↑ Najczęściej podaje się jako datę narodzenia Jana rok 1487; za najbardziej prawdopodobną datę uchodzi koniec tego roku, gdyż jego rodzice pobrali się w grudniu 1486 (Sroka, Jadwiga Zapolya, str. 24.) Pojawiło się mniejszościowe stanowisko, że urodził się w 1490 roku.
- ↑ Zdzisław Spieralski, Jan Tarnowski 1488-1561, Warszawa 1977, str. 124-125.
Bibliografia
- Sroka S.A., Jadwiga Zapolya, Kraków 2005, , str. 24-25.
|
|