Tárnokmester

Strona	Autorzy	Nota
[1]	[2]	Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku węgierskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku węgierskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach.

Mistrz skarbu (magister tavernicorum regalium) lub wódz főtárnok (camerarius) to jeden z dostojników baronialnych, początkowo nadzorca dworów królewskich, zarządca jego finansów, kustosz jego skarbów. Pod koniec średniowiecza stopniowo przekształcił się w urząd sędziowski, który w XII wieku stał się niefunkcjonalną funkcją. Stanowisko wzorowane było na samej frankońskiej organizacji państwowej z czasów powstania państwa, w krajach sąsiednich, w Europie Środkowo-Wschodniej, nazywane było camerarius. Rola ekonomiczna Niestety dokumnety króla I. Istvána ledwo wspominają o jednym lub dwóch dostojnikach, o godnościach dworskich wiemy tylko z statutu Tihany. Zarządzającym dochodami królewskimi był naczelny főtárnok (camerarius), który stał na czele Tárnok organizacji dworskiej. Zarządzał "kamaráját", dlatego później főkamarás „komnatą” króla, więc później nazwano ją główną komnatą. Po raz pierwszy został wymieniony w 1148 r. jako prezes izby królewskiej királyi kamara elnöke (presidens camere regie), następnie w 1198 r. I kilkakrotnie później posiadał tytuł mistrza komnat kamarások mestere (magister cubiculariorum). Po raz pierwszy pojawił się w 1214 roku jako tárnokmester (magister tavarnicorum). Początkowo palatyn kierujący dworem nie był już w stanie wykonywać wszystkich swoich obowiązków i potrzebni byli nowi dygnitarze specjalizujący się w niektórych zadaniach. Około 1200 r. dochody majątków królewskich zaczęły tracić na znaczeniu. Odtąd tárnokmester steward zarządzał innymi dochodami skarbowymi (królewskie, królewskie podatki miejskie itp.). Dénes, jeden z mistrzów początku XIII wieku, syn (m) strąka, odegrał ważną rolę w kształtowaniu nowej polityki gospodarczej opartej na dochodach pieniężnych. Reformy Karola Roberta znacznie zwiększyły jego rolę w pierwszej połowie XIV wieku, kiedy był on już szefem finansów publicznych, faktycznym kierownikiem polityki finansowej i gospodarczej oraz głównym organem administracyjnym i sądowniczym powiązanych organizacji. Obejmował również dobra koronne i pozostałe folwarki zamkowe. W jego działalności gospodarczej pomagał mu porucznik i generał porucznik. W drugiej połowie XIV w. obowiązki gospodarcze stopniowo, ostatecznie całkowicie, przejmował jego zastępca, kincstartó (thesaurarius). Rola sądowa W grupie wolnych miast królewskich, tzw. miastach dworu królewskiego mistrz królewski osądzał Budę jeszcze przed 1376 r., ale w tym czasie nawet palatyn i sędzia kraju byli w stanie rozpatrywać ich sprawy. W wyniku reform Ludwika Wielkiego w latach 1376–1378 oddzielny sędzia sądu miejskiego, zachowując swój urząd sędziego, działał po 1378 r., gdy funkcję sędziego wspierał sędzia i notariusz. W sprawach cywilnych miast miast królewskich odwołanie musiało zostać złożone na dworze królewskim u prezydentów cywilnych. W XV wieku Buda, Bratysława, Trnawa, Sopron, Koszyce, Preszów i Bardiów składały się z miast pogańskich. Jeszcze zanim Mohács dołączył do nich Pest, a ich liczba stale rosła, szczególnie w XVI-XVII wieku. wieku. W 1848 r. Było ich 28. Podczas okupacji tureckiej królewskie krzesło znajdowało się w Bratysławie. Od początku XVI wieku mistrz skarbu był czwartą świecką godnością. Palatyn lub. w przypadku przeszkody dla sędziego kraju przewodniczył on również posiedzeniom izby wyższej, a następnie Rady Siedmiu. Po 1867 roku nadal istniał jako niewyłączny tytuł batalionu. Lista mistrzów skarbu Czasy Arpadów Ákos I. Mojs 1291 Nazwisko (Urodziny–Śmierć) Okres Monarcha (Lata panowania) Uwagi Ják I. Mika 1099-1201 I. László Miska, syn Salamona 1214 II. András Atyusz Salamon 1214–1215 Dénes, syn Apoda 1215–1222 / (1224–1230) Osl Beled mistrz skarbu (1216–1236) Tomaj II. Dénes 1224–1230 Tomaj Miklós, syn Miklósa 1231–1235 Csák Pósa (Pous, Pózs) 1235 IV. Béla Csák Rátót I. Domokos 1238–1241 Rátót wakat 1241–1242 Meggyesi Móricz, mistrz skarbu (magister tavernicorum), (fl. 1241-69) Csák I. Máté 1242–1246 Csák I. Máté Türje II. Dénes 1246–1248 Türje Hahót I. Csák 1248–1260 Hahót Pok Móric 1260–1270 Pok Ákos Ernye 1272 V. István Ákos Gutkeled Joakim (pierwszy raz) 1272–1273 IV. László Gutkeled Rátót I. István 1273 Rátót Gutkeled Joakim (drugi raz) 1273–1274 Gutkeled Monoszló II. Egyed (pierwszy raz) 1274 (1270–1272; 1274–1275) Gutkeled Joakim (trzeci raz) 1274 Gutkeled Monoszló II. Egyed (drugi raz) 1274–1275 Monoszló Gutkeled Joakim (czwarty raz) 1275 Gutkeled Csák II. Máté 1275–1276 Csák II. Máté Kőszegi Iván (János) 1276–1277 Héder, Kőszegi Csák III. Ugrin 1277–1279 Csák, gałąź Újlaki Aba II. Lőrinc (pierwszy raz) 1279–1280 Aba Aba Péter 1281–1283 Aba Aba II. Lőrinc (drugi raz) 1284–1286 Aba Kőszegi Iván (drugi raz) 1290–1291 Héder, Kőszegi Porc István 1291–1292 Rátót Rátót II. Domokos 1293–1301 (1302) Rátót, syn Istvána Porca, przodka klanu Pásztói Czasy Andegawenów B2 Domoszlói Péter († 1320) B3 Bebek György de Vámos († przed 5.5.1390)(fl. 1330-90) C1 Bebek I. Imre Tárnokmester, főispán komitatów: Torna, Sáros, Szepes, Bereg, Liptó, Turóc i Borsod, (fl. 1370-95) Nazwisko (Urodziny–Śmierć) Okres Monarcha (Lata panowania) Uwagi Kőszegi II. Henrik 1302–1305 Kőszegi Kőszegi III. Miklós 1307 Kőszegi Csák III. Ugrin 1307–1309 I. Károly Csák, gałaź Újlaki Csák III. Máté 1310–1311 Csák gałąż Trencséni Kőszegi III. Miklós 1311–1314 Kőszegi Borsa Beke 1314–1315 Borsa Nekcsei Demeter 1315–1338 Aba Szécsényi I. Tamás (pierwszy raz) 1339–1342 (1341-ig procurator, megbízott) Szécsényi Sirokai Miklós 1341 Lackfi I. István (pierwszy raz) 1342 I. Lajos Lackfi Szécsényi I. Tamás (drugi raz) 1342–1343 Szécsényi Lackfi I. István (drugi raz) 1343–1344 Lackfi Tót Lőrinc 1344–1346 ojciec Miklósa Konta Paksi Olivér (pierwszy raz) 1347–1352 Lackfi I. István (trzeci raz) 1353 Pomázi Cikó 1353–1359 Paksi Olivér (drugi raz) 1359–1360 Bebek II. István de Pelsőc († przed 23.6.1369), mistrz skarbu (1359-60) Zsámboki János (pierwszy raz) 1360–1371 Kanizsai I. Miklós mistrz skarbu (1367–1404) Dunajeci János 1371–1372 Zsámboki János (drugi raz) 1373–1376 młodszy ? Szepesi Jakab 1376 Szentgyörgyi IV. Tamás 1378–1382 Zámbó Miklós (pierwszy raz) 1382–1384 Mária Treutel János 1384–1385 Zámbó Miklós (drugi raz) 1385–1388 Szécsi Frank - Skarbnik królewski (1394-1396) Czasy królów elekcyjnych Karlo Kurjaković Tárnokmester (1408), Serkei Dezső († 1415) Kórógyi Fülpös, Tárnokmester, +1432/33 Rozgonyi I. János, Tárnokmester (magister tavernicorum), +ca 1438 Országh I. János de Guth, Tárnokmester, +1457 Rozgonyi Rénold, Tárnokmester, +1472 Hédervári VI. Miklós († 1492÷93), mistrz skarbu (magister tavernicorum) Paksi László, mistrz skarbu, (fl. 1458-87) Nazwisko (Urodziny–Śmierć) Okres Monarcha (Lata panowania) Uwagi Bebek I. János 1410-17 Bebek Perényi III. János 1438-58 Albert, I. Ulászló, V. László Perényi Dóczy Orbán 1494-96 Dóczy XVI wiek Nowa era Tavernicorum regalium magistri, Königliche Ober–Schatzmeister Nazwisko (Urodziny–Śmierć) Okres Monarcha (Lata panowania) Uwagi Thurzó Elek 1523–1527 II. Lajos Bethlenfalvi Thurzó Báthori IV. András 1527. november 10 – 1534 I. Ferdinánd Báthori, gałąź Ecsedi († 1534) Drugeth Ferenc 1527 – 1533 I. János homonnai; Drugeth Nádasdy Tamás 1536 – 1543 I. Ferdinánd Nádasdy Kendy Ferenc 1539 I. János Báthori András 1544. január 1 – 1554 június 1. I. Ferdinánd Báthori ecsedi ága (†1566) Perényi Gábor 1554. november 5 – 1557 Zrínyi Miklós 1557. november 23 – 1566. szeptember 7. I. Ferdinánd, I. Miksa gróf (†1566); Zrínyi Zrínyi György 1567 – 1603 I. Miksa, Rudolf gróf (†1603); Zrínyi Erdődy Tamás 1603. augusztus 19 – 1608 Rudolf, II. Mátyás monyorókeréki gróf (†1624); Erdődy Forgách Zsigmond 1608. december 1 – 1610 II. Mátyás gimesi báró; Forgách Draskovich János 1610. január 25 – 1613. május 11. üresedés 1613 – 1615 Erdődy Tamás 1615. április 27 – 1624. január 15. II. Mátyás, II. Ferdinánd monyorókeréki gróf (†1624); Erdődy üresedés 1624. január – 1625. október II. Ferdinánd Bánffy Kristóf 1625. október 8 – 1643 II. Ferdinánd, III. Ferdinánd alsólendvai gróf; Bánffy Csáky István 1644. március 15 – 1662. november 5. III. Ferdinánd, I. Lipót körösszegi gróf; Csáky Erdődy György 1662. november 22 – 1663 I. Lipót monyorókeréki gróf (†1663); Erdődy Forgách Ádám 1663. június 8 – 1679 gimesi gróf; Forgách Erdődy Imre 1679. augusztus 21 – 1690 gróf; Erdődy Zichy István 1690. június 12 – 1693 vázsonykői gróf; Zichy Erdődy György 1693. április 7 – 1704. január 15. gróf üresedés 1704 – 1705 Csáky Zsigmond 1706. november 17 – 1739 I. József, III. Károly gróf; Csáky Nádasdy Lipót Flórián 1739. május 9 – 1746. augusztus 2. III. Károly, Mária Terézia Nádasdy Esterházy Ferenc 1746. augusztus 3 – 1754. augusztus Mária Terézia galántai gróf (†1754); Esterházy Illésházy József 1755. november 24 – 1759. augusztus 21. gróf; Illésházy Batthyány Ádám 1759. augusztus 21 – 1782. Mária Terézia, II. József Batthyány Csáky János 1782. október 18 – 1783. augusztus 14. II. József körösszegi gróf; Csáky Niczky Kristóf 1783. augusztus 14 – 1786. december 21. gróf; Niczky Jankovics Antal 1786. december 21 – 1789 daruvári gróf (†1789); Jankovics Végh Péter 1789. április 27 – 1795. július 21. II. József, II. Lipót, Ferenc Majláth József 1795. július 23 – 1797 Ferenc székhelyi; Majláth Szentiványi Ferenc 1797. október 21 – 1802. április 16. szentiványi; Szentiványi Brunszvik József 1802. április 16 – 1825. március 18. korompai gróf; Brunszvik Cziráky Antal Mózes 1825. április 3 – 1827 ciráki gróf; Cziráky Pálffy Fidél 1828. március 18 – 1836 Ferenc, V. Ferdinánd erdődi gróf; Pálffy Eötvös Ignác 1836. augusztus 9 – 1841 V. Ferdinánd vásárosnaményi gróf; Eötvös Keglevich Gábor 1842. január 12 – 1848 buzini gróf; Keglevich Kapcsolódó szócikkek A magyar uralkodó osztály Árpád-ház Erdélyi vajda 1526 előtt Erdélyi fejedelmek listája 1526 – 1711 között Nádor vagy Nádorispán Országbíró Horvát bánok listája Magyarország államfőinek listája (Itt található a kormányzók listája is.) Magyarország kormányfőinek listája Przypisy Więcej informacji Basa László: Az utolsó tárnokmester.