Türje Joachim

Z Europa Środkowa
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Türje Joachim, także Ivachin lub Iwachin (pol. Joachim Türje (* nieznana, † 1266), węgierski szlachcic i żołnierz pierwszej połowy XIII wieku. Pierwszy znanym hrabia Hermannstadt około 1210 r. Przodek szlacheckiej rodziny Szentgrót.

Rodzina

Joachim urodził się w wybitnym rodzie Türje, który wywodzi się z komitatu Zala. Jego ojciec, Gecse I, był pierwszym znanym członkiem rodziny. Miał co najmniej troje rodzeństwa:

  • Denisa I, ojca potężnego barona Denisa II,
  • Gecse II, który służył jako ispán komitatów: Zala (1225) i Bars (1236–1240[1]
  • nieznana z imienia siostra (wspomniano o niej w 1254 roku, gdy była wdową po zmarłym męskim członku rodu Ákos.[2]

Joachim miał dwóch synów z niezidentyfikowanej żony. Oto oni:

Kariera wojskowa

Joachim był wiernym żołnierzem króla Węgier Andrzeja II. Około 1210 r. ałużył jako pierwszy znany hrabia Hermannstadt (węg. Szebeni ispán) i na tym stanowisku był głową Sasów siedmiogrodzkich mieszkających w szerszym regionie Hermannstadt (obecnie Sibiu w Rumunii).[4] Gdy w tym roku w Widinie wybuchło powstanie przeciwko bułgarskiemu Boryłowi, bułgarski władca nie był w stanie stłumić buntu bez pomocy z zewnątrz i zwrócił się do Andrzeja II, przypominając mu o „ich niezawodnej przyjaźni”. W odpowiedzi król węgierski wysłał Joachima, aby poprowadził armię Sasów, Wołochów, Seklerów i Pieczyngów przez Karpaty, aby walczyli o Boriła w Bułgarii przeciwko trzem zbuntowanym wodzom Kumanów, zgodnie z królewskim statutem wydanym w 1250 roku. Te cztery grupy etniczne zostały poddane hrabiom Hermannstadt na początku XIII wieku. Joachim najpierw rozgromił trzech kumańskich wodzów, którzy próbowali powstrzymać jego inwazję, zabijając dwóch z nich na polu bitwy, podczas gdy trzeci Karas został schwytany i wysłany jako więzień na węgierski dwór królewski. Następnie armia Joachima pomaszerowała wzdłuż Dunaju do Widyna i obległa zamek. Zgodnie ze statutem z 1250 roku wojska węgierskie podpaliły dwie bramy fortu i „walczyły dzielnie”. Sam Joachim został ciężko ranny w potyczce, ale Widyn został pomyślnie zdobyty i oddany z powrotem Boryłowi, tłumiąc bunt przeciwko niemu.[5]

Za swoją służbę wojskową i zasługi Joachim otrzymał ziemie w Slanje (obecnie Chorwacja) i żupanię Varaždin. Cztery dekady później król Węgier Bela IV 23 czerwca 1250 r. wydał w Győr przywilej królewski, który stał się jedynym źródłem informacji o kampanii wojskowej Joachima. W dokumencie, król potwierdził Tomasza i Filipa, synów zmarłego Joachima, w ich odziedziczonej posiadłości ojcowskiej, opisując zasługi trzech członków rodziny Türje.[6] Joachim brał także udział w kampanii wojennej Andrzeja przeciwko Księstwu Halickiem w 1211 roku.[7] Pełnił funkcję pristaldusa (komisarza królewskiego lub "komornika") w 1214 r., gdy pewien Mikołaj został właścicielem ziemi Lendva (dzisiejsza Lendava, Słowenia).[8]

Źródła

  • Karácsonyi, János (1901). A magyar nemzetségek a XIV. század közepéig. III. kötet [Rody węgierskie do połowy XIV wieku, tom 3]. Hungarian Academy of Sciences.
  • Vásáry, István (2005). Cumans and Tatars: Oriental Military in the Pre-Ottoman Balkans, 1185–1365. Cambridge University Press. ISBN 0-521-83756-1.
  • Zsoldos, Attila (2011). Magyarország világi archontológiája, 1000–1301 [Sekularna archeologia Węgier, 1000–1301]. História, MTA Történettudományi Intézete. ISBN 978-963-9627-38-3.
Türje Joachim
— Hrabia Hermannstadt —
Hrabia Hermannstadt
Okres ok.1210
1266
Poprzednik poprzedni nieznany
Następca Csák Domonkos
Dane biograficzne
Ród Türje
Pochodzenie węgierskie
Państwo Królestwo Węgier
w unii personalnej
z Królestwem Chorwacji
Wyznanie {{{wyznanie}}}
Urodziny data nieznana
Śmierć 1255
Ojciec I. Gecse
Matka nieznana
żona nieznana
Dzieci Tamás
Fülöp

Przypisy

  1. Zsoldos 2011, str. 303.
  2. Karácsonyi 1901, str. 120.
  3. Zsoldos 2011, str. 302.
  4. Zsoldos 2011, str. 204.
  5. Vásáry 2005, p. 59.
  6. Vásáry 2005, str. 58.
  7. Karácsonyi 1901, str. 122.
  8. Engel: Genealógia (Genus Türje, Szentgrót branch)