Ulrich I. (Cilli)

Strona	Autorzy	Nota
[1]	[2]	Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach.

Notka Ulrich I ( German , Slovene  ; około 1331 – 1368), hrabia Celji, był styryjskim szlachcicem i kondotierem, który był głową rodu Celjów w latach 1359–1368, wraz ze swoim młodszym bratem Hermannem I. Podczas jego panowania ród Celjów stał się jednym z najpotężniejszych rodów szlacheckich na terytorium dzisiejszej Słowenii i położył podwaliny pod jego ekspansję na sąsiednią Slawonię i Chorwację w następnym pokoleniu. Umiejętności Ulryka jako dowódcy wojskowego przypisuje się zazwyczaj temu, że w drugiej połowie XIV wieku ród Celje zyskał akceptację w kręgach wyższej szlachty Europy Środkowej . Jego życie zostało uwiecznione w poemacie Von graff Ulrichen von Tzili (O hrabim Ulryku z Cylii) napisanym przez XIV-wiecznego austriackiego poetę Petera Suchenwirta . Ulrich I (Szablon:Langx, Szablon:Langx; around 1331 – 1368), Count of Celje, was a Styrian nobleman and condottiere, who was head of the House of Celje between 1359 and 1368, together with his younger brother Hermann I. During his reign, the House of Celje became one of the most powerful noble houses in the territory of present-day Slovenia, and laid the basis for its expansion to neighboring Slavonia and Croatia in the next generation. Ulrich's skills as a military commander are usually credited for the House of Celje's acceptance into the circles of the Central European high nobility in the second half of the 14th century. His life was immortalized in the poem Von graff Ulrichen von Tzili (On the Count Ulrich of Cilli) by the 14th century Austrian poet Peter Suchenwirt. Życie i osiągnięcia Niewiele wiadomo o wczesnym życiu Ulricha. Był pierworodnym synem Fryderyka, pierwszego hrabiego Celje i jego żony Diemut Wallsee. Fryderyk odziedziczył zamek w Celje i otaczające go dobra po swojej matce Katarzynie, córce ostatniego karynckiego hrabiego Heunburga (Vovbre po słoweńsku ) i Agnieszki Badeńskiej, bezskutecznej pretendentce do spadku po Babenbergach . Little is known of Ulrich's early life. He was the firstborn son of Frederick, first Count of Celje, and his wife Diemut Wallsee. Frederick had inherited the Celje Castle and the surrounding estates through his mother Catherine, daughter of the last Carinthian Count of Heunburg (Vovbre, in Slovene) and Agnes of Baden, the unsuccessful claimant to the Babenberg inheritance. Hrabiowie Celji zawdzięczali swój sukces wierności Habsburgom . Podobnie jak jego ojciec, Ulryk pełnił funkcję Landeshauptmanna (gubernatora) habsburskiego księstwa Krainy od 1362 roku. The Counts of Celje owed their success to the allegiance to the Habsburgs. Like his father before him, Ulrich served as the Landeshauptmann (governor) of the Habsburg Duchy of Carniola from 1362. Ulryk pełnił funkcję kondotiera, czyli dostawcy sprzętu wojskowego, który świadczył swoje usługi potężniejszym lordom. Swoją karierę wojskową rozpoczął jako nastolatek, kiedy w 1346 roku dołączył do wyprawy króla Węgier Ludwika Wielkiego przeciwko Wenecjanom w Dalmacji, biorąc udział w nieudanym oblężeniu Zadaru . W 1348 roku walczył w służbie księcia Bawarii Ludwika V w Tyrolu i Brandenburgii . Ulrich served as a condottiere, a military contractor lending his services to more powerful lords. He began his military career as a teenager when he joined the expedition of Hungarian king Louis the Great against the Venetians in Dalmatia in 1346, participating in the unsuccessful siege of Zadar. In 1348, he fought in the service of Louis V, Duke of Bavaria in Tyrol and in Brandenburg. Mimo że swoją karierę rozpoczynał walcząc z Janem Henrykiem Morawskim w Tyrolu, Ulryk ostatecznie nawiązał silne więzi z luksemburskimi władcami Czech i Niemiec: w 1354 roku wziął udział w wyprawie cesarza Karola IV do Włoch. Podobnie miał silne powiązania z Ludwikiem Wielkim, królem Węgier, walcząc po jego stronie przeciwko Wenecji w latach 1354–55 podczas oblężenia Treviso . W latach 1359–1365 brał udział w wyprawach do Serbii, Bułgarii i południowych Włoch . W latach 1362–1363 walczył po stronie księcia Habsburgów Rudolfa IV we Friuli i Tyrolu; w nagrodę za swą służbę zastawiono mu Kamnik w Krainie oraz Žalec i Vojnik w Styrii : dwa ostatnie pozostały w posiadaniu jego potomków aż do wygaśnięcia dynastii Cylejskiej w 1456 r. Despite beginning his career fighting against John Henry of Moravia in Tyrol, Ulrich eventually established strong ties with the Luxembourg rulers of Bohemia and Germany: in 1354, he took part in the expedition of the Holy Emperor Charles IV to Italy. Likewise, he had strong ties to Louis the Great of Hungary, fightzing on his side against Venice in 1354–55, in the siege of Treviso. Between 1359 and 1365, he took part of his expeditions to Serbia, Bulgaria and Southern Italy. In 1362-63, he fought on the side of the Habsburg duke Rudolf IV in Friuli and in Tyrol; in reward for his service, he was pawned with Kamnik in Carniola, and Žalec and Vojnik in Styria: the latter two would remain in the possession of his descendendants until the House of Cilli would die out in 1456. Kontakt z królem Węgier i Polski Ludwikiem okazał się owocny. Młodszy brat Ulryka, Herman, poślubił Katarzynę Bośniacką, bratową króla Ludwika, natomiast syn Ulryka, Wilhelm, poślubił Annę Polską, córkę Kazimierza Wielkiego, ostatniego piastowskiego króla Polski. Dzięki tym małżeństwom hrabiowie Celje zyskali pozycję w kręgach środkowoeuropejskiej rodziny królewskiej. Jednocześnie rozwiązanie to było korzystne dla Ludwika Wielkiego, następcy Kazimierza na tronie Polski: córka Kazimierza, która w przeciwnym razie mogłaby przejąć tron dla swoich dzieci, została wydana za mąż za lojalnego, młodszego sojusznika Ludwika mieszkającego daleko od Polski, neutralizując w ten sposób potencjalne wyzwanie dla jego prawowitości w problematycznej sukcesji. The connection with the Hungarian and Polish king Louis proved fruitful. Ulrich's younger brother Hermann married Catherine of Bosnia, king Louis's sister in law, while Ulrich's son William married Anna of Poland, the daughter of Casimir the Great, the last Piast king of Poland. These marriages elevated the Counts of Celje into the circles of Central European royalty. At the same time, the settlement was convenient for Louis the Great who succeeded Casimir as King of Poland: Casimir's daughter, who might have otherwise claimed the throne for her children, was married off to Louis's loyal junior ally far away from Poland, thus neutralizing a potential challenge to his legitimacy in a problematic succession. Małżeństwo i problem Ulryk poślubił Adelajdę z Ortenburgu, córkę potężnego karynckiego hrabiego Ortenburgu . Małżeństwo to umocniło sojusz między dwoma rodami. Z tego związku dożył dorosłości tylko jeden syn, William . Ożenił się z Anną Polką i miał jedną córkę, Annę Cylejską, która została polską małżonką poprzez małżeństwo z Władysławem II . Ulrich married Adelaide of Ortenburg, daughter of the powerful Carinthian count of Ortenburg. The marriage strengthened the alliance between the two houses. Only one son, William, survived into adulthood from this union. He married Anna of Poland, and had one daughter, Anna of Celje, who would become Polish queen consort by her marriage to Vladislav II. Drzewo genealogiczne                 Ulrich of Sanneck ∞ Catherine of Heunburg                         Wladislaw I of Poland           Frederick I of Celje ∞ Diemut of Walsee       Stephen II of Bosnia                                                                                                                                                                                 Casimir III of Poland   Ulrich I, Count of Celje   Hermann I of Celje   Catherine of Bosnia             Elizabeth of Poland ∞ Charles I of Hungary                                                           Anna of Poland, Countess of Celje   William of Celje   Hermann II of Celje ∞ Anna of Schaunberg           Elizabeth of Bosnia   Louis I of Hungary and Poland                                                                                         Anna of Celje   Władysław II Jagiełło   Frederick II of Celje ∞ Elizabeth of Frankopan   2.Barbara of Celje   Sigismund, Holy Roman Emperor   1.Mary of Hungary   Jadwiga of Poland                                                             {{{J }}}                                                           Ulrich II, Count of Celje ∞ Katarina Branković                                         Elizabeth of Celje ∞ Matthias Corvinus Pochodzenie                               8. Conrad I of Sanneck               4. Ulrich of Sanneck                       9. Sophie of Pfannberg-Peggau               2. Frederick I of Celje                             10. Ulrich II of Heunburg               5. Catherine of Heunburg                       11. Agnes of Baden               1. Ulrich I, Count of Celje                                   12. Eberhard III. of Walsee               6. Ulrich I. of Walsee-Graz                       13. Adelaide of Waldburg               3. Diemut of Wallsee                             14. Dietrich of Rohrau               7. Diemut of Rohrau                       15. Diemut of Feldsburg             References

Ulrich I of Celje Ulrich's coat of arms Okres 1359/60 – 1368 Poprzednik Frederick I of Celje Następca Hermann I of Celje and William of Celje spouse Adelaide of Ortenburg issue William of Celje Rodzina House of Celje Ojciec Frederick I Matka Diemut of Walsee