Nagyváradi csata (tur. Koğuş savaşı, pol. Bitwa pod Nagyváradem) miała miejsce pod Nagyváradem. Choć bitwa zakończyła się zwycięstwem Węgrów i Austriaków nad Osmanami, życie stracił dowódca László Rákóczi, słynny bohater najazdów.
Nagyvárad został zdobyty przez Osmanów z Transylwanii już w 1660 roku. Miklós Zrínyi uznał jego odzyskanie za najważniejsze zadanie. W 1664 roku pasza zamku Mehmed Kücsük wyruszył ze swoją armią na Felvidék, gdzie Nitra była oblegana przez Jean-Louisa de Souches. Mehmed Pasza został pokonany przez armię cesarską pod Zsarnócą i Pasza poległ w bitwie. Ponieważ straż Nagyvárada została zmniejszona i pozostawiona bez dowódcy, László Rákóczi próbował ją odbić w drodze najazdu.
Do mniejszej armii węgiersko-austriackiej dowodzonej przez Rakoczego dołączyli żołnierze z Szatmár i Kálló. Z drugiej strony osmańscy obrońcy Nagyváradu spodziewali się najazdu, więc się na niego przygotowali. Podstęp Rákócziego nie powiódł się i doszło do niezwykle krwawej bitwy, w której zginął także dzielnie walczący Rákóczi. Osmanie ponieśli ogromne straty, doszczętnie zdziesiątkowano załogę Nagyváradu, zdobyto sporo łupów, uwolniono większość jeńców, lecz nie byli w stanie odbić zamku, dlatego bitwy nie można uznać za udaną.
Źródło
- Magyarország története, 1526-1686, 2. kötet, Akadémia Kiadó, Budapest 1985. Főszerk.: Pach Zsigmond, Szerk.: R. Várkonyi Ágnes ISBN 05 09296 963 05 09296
|
|