Zernyesti csata
Strona | Autorzy | Nota |
[1] | [2] | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku angielskim. Treści pochodzące z Wikipedii w języku angielskim są oparte na licencji Creative Commons 3.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
NotkaA zernyesti csata (pol. Bitwa pod Zernest) została stoczona 11 sierpnia 1690 r. w pobliżu miasta Zernest w południowo-wschodniej Transylwanii (dziś Zărnești w Rumunii) pomiędzy sprzymierzonymi siłami Transylwanii i Świętego Cesarstwa Rzymskiego oraz sprzymierzonymi siłami Imperium Osmańskiego, sojusznikami tatarskimi, Wołochami i węgierscy kurucowie. BitwaImre Thököly pragnął ogłosić się księciem Transylwanii; sprzymierzony z Turkami, w latach 1686 i 1688 bezskutecznie walczył o koronę Transylwanii. W 1690 roku rozpoczął kolejną kampanię. Sułtan dał mu dowództwo nad 16-tysięczną armią (głównie Turkami, Tatarami i częścią Kuruców), z którą przedostał się do Transylwanii. Później dołączył do niego hospodar wołoski Constantin Brâncoveanu z kilkoma tysiącami żołnierzy. Brâncoveanu był prawdziwym mózgiem kampanii i udało mu się przepuścić armię osmańską przez Karpaty na ledwo znanych przełęczach, omijając w ten sposób przełęcz Bran, której broniła i ufortyfikowała armia cesarska. Donat Heissler został jako taki zmuszony do stoczenia bitwy w pobliżu miasta Zărnești. W bitwie stoczonej pod tym miastem połączona armia osmańska zdecydowanie pokonała zjednoczoną armię Habsburgów i Transylwanii oraz wzięła do niewoli Donata Heisslera. Transylwański hrabia Mihály Teleki zginął w akcji. Po tym zwycięstwie sejm zwołany w Kereszténysziget wybrał Imrego Thökölyego na księcia Transylwanii. Niemniej jednak z największym trudem mógł utrzymać swoją pozycję przeciwko armiom Habsburgów. W 1691 roku całkowicie opuścił Transylwanię. SkutekChociaż panowanie Imrego Thökölyego było krótkotrwałe, zmusiło armię cesarską do przeniesienia wojsk z Serbii w celu odebrania Transylwanii, ponieważ z Transylwanii mogły zostać zaatakowane Węgry oraz cesarskie linie zaopatrzeniowe i komunikacyjne. Ten ruch wojsk umożliwił Osmanom wypchnięcie armii Świętej Ligi z powrotem przez Dunaj, a nawet odbicie Banatu. W rezultacie uformował się stabilny front na Dunaju i w Karpatach. Źródła |
|