Odpis
Kraków, czerwiec .1968 r.
Zbigniew Kupiec
Prof. Politechniki Krakowskiej
Przystępując do oceny pracy doktorskiej mgr inż. arch. Ryszarda Natusiewicza pt. „Adaptacja staromiejskiego placu Nowy Targ we Wrocławiu na współczesny zespół mieszkaniowy” wykonanej pod kierunkiem prof. dr Bohdana Guerquina stanąłem przed splotem zagadnień niezwykle poważnych i istotnych dla rozwoju dla współczesnej myśli architektonicznej i tylko konieczność nieodwlekania tej pracy skłania mnie do możliwie krótkiej wypowiedzi.
Oceniana rozprawa oprócz ogromnego i wieloletniego trudu samego autora, czerpie z dorobku bardzo utalentowanego zespołu architektów A. i J. Tarnawskich, R. Natusiewicza/autora rozprawy/ oraz W. Czerechowskiego, jest zatem wierną ilustracją klimatu twórczego jaki cechuje dużą grupę architektów i naukowców środowiska wrocławskiego
Wybitni profesorowie dr J. Zachwatowicz oraz J. Hryniewiecki przy ustaleniu kryteriów,jakim ma odpowiadać praca doktorska, architekta dawali wyraz przekonaniu, że z wielu innych, praca oparta na własnych przeżyciach autora jako projektanta zasługuje na pełne uznanie, a takie właśnie cechy posiada omawiana praca.
Autor odczuwa bardzo intensywnie piękno Wrocławia i Dolnego Śląska, z pasją bierze udział w licznych pracach i konkursach związanych z odbudową miasta. Wielu zna żywą kronikę, jaką tworzą rysunki R. Natusiewicza dotyczące zarówno obiektów zabytkowych jak i stanu zniszczeń wojennych Wrocławia i Dolnego Śląska.
Propozycja teoretycznego rozwiązania adaptacji staromiejskiego placu Nowy Targ na współczesny zespół mieszkaniowy wypływa z wielostronnych studiów, zarówno historycznych jak i technicznych, wypływa też z bardzo starannego śledzenia poglądów i metod odbudowy zniszczeń w miastach zabytkowych zarówno w Polsce jak i za granicą. Nie należy też zapominać o warunkach społecznych i ekonomicznych i przemianach, jakie dokonują się w tym zakresie w bieżących latach a co ma poważny wpływ na działalność architekta.
R. Natusiewicz w bardzo interesujący i przejrzysty sposób, zarówno tekstem, a głównie materiałem rysunkowym własnym, przedstawia drogę, jaką przebył autor rozprawy wraz z zespołem projektantów do realizacji odbudowy placu Nowy Targ. Reprodukcje prac konkursowych, rozwiązania architektoniczne adaptacji, studia nad kształtowaniem mieszkań, poszukiwania racjonalnej konstrukcji, modułu no i wreszcie eksperymentalny budynek przy ul. Szewskiej są poszczególnymi etapami pracy architekta. Rozprawę zawarł autor w bardzo skondensowany tekst, 44 stronice maszynopisu.
Bardzo istotną częścią rozprawy są przypisy autora, razem 88 pozycji. Wykaz literatury głównie w języku polskim, jakkolwiek nie brak publikacji w języku francuskim, niemieckim, czeskim i angielskim, zawiera 106 stron starannie dobranych pozycji. Ilustracji załączono 47, większość stanowią doskonałe rysunki autora. Autor w całej pracy zarówno twórczej jak i analitycznej naukowej wykazuje wielkie zaangażowanie i rzetelność. Czy można było jednoznacznie obronić postawioną tezę, daje temu wyraz na str. 43, gdzie pisze: „Problem wprowadzenia modularnego budownictwa mieszkaniowego do odbudowywanych ośrodków staromiejskich stanowi zagadnienie nowatorskie i jako taki winien się stać tematem dalszych badań naukowych. Należy też mieć na uwadze oczywisty fakt że rozwiązanie aktualne w chwili obecnej, już w niedalekiej przyszłości straci tę aktualność na skutek doskonalenia metod badań naukowych, gwałtownego postępu technicznego i ustawicznie rosnących potrzeb współczesnego człowieka”.
W zakończeniu pragnę stwierdzić, że dysertacja arch. R. Natusiewicza w pełni spełnia warunki stawiane ustawą pracom doktorskim a jej autor po pomyślnie przeprowadzonej obronie zasługuje na przyznanie mu tytułu naukowego doktora nauk technicznych. Praca oceniana posiada niezaprzeczoną wartość dokumentu, stojącego na wysokim poziomie wysiłku twórczego ośrodka wrocławskiego w nowoczesnym rozwiązywaniu bardzo trudnych zagadnień odbudowy ośrodków staromiejskich.
/-/ Prof. Zbigniew Kupiec
