Notka
Boldog Konstancia lub Árpád-házi Konstancia (pol. Konstancja węgierska) (* nieznana, † po 1287÷88) – córka Beli IV, króla Węgier i cesarzówny Marii Laskariny (ich szóste dziecko). Poprzez małżeństwo księżna Halicka.
Po najeździe Tatarów król Bela próbował wzmocnić ochronę Węgier poprzez małżeństwo. W 1252 roku Konstancia została wydana za mąż za księcia halickiego Lwa Daniłowicza z rodu Rurykowiczów. Bardzo cierpiała z powodu dzikiej, nieokiełznanej natury swojego męża. Jako wdowa od 1266 roku, został zakonnicą w klasztorze Sandry. Podczas drugiego najazdu mongolskiego na przełomie 1287÷88 przebywała w klasztorze w Starym Sączu. Jest to ostatnia wiadomość o niej jako o osobie żyjącej. Według Jana Długosza została pochowana we Lwowie.
Potomstwo
Jej jedyny syn, Jerzy, ożenił się z Eufemią, księżną kujawską.
Rodzina
Jej siostrami były św. Kinga, św. Małgorzata i bł. Jolenta Helena.
Literatura
- Dariusz Dąbrowski, Rodowód Romanowiczów książąt halicko-włodzimierskich, Poznań-Wrocław 2002.
|
|